Zowel dikke als dunne (lees: normaal postuur) mensen zijn gelukkig en ongelukkig, maar ik denk dat er wel meer mensen ongelukkiger zijn die dik zijn, dan die een normaal postuur hebben.
Ook is dik zijn, geen natuurlijk postuur van een mens, vind ik. Het is langamerhand een normaal beeld gaan worden.
Sommige mensen kunnen er niets aan doen door de schildklier, maar veel mensen leven ongezond en bewegen te weinig.
Ik kan me ook voorstellen dat mensen hinder ondervinden van het dik zijn.
Bovendien kan je niet weten wat er in iemand omgaat, iemand kan altijd vrolijk zijn en toch diep van binnen niet gelukkig zijn met zijn of haar postuur en vaak is het zo dat het moeilijk is om een bepaald patroon van levenstijl te doorbreken, waardoor men in een negatieve spiraal terecht komt.
Een mens is niet geneigd om hardop te zeggen dat hij/zij ongelukkig is.