Wat kun je voor iemand betekenen die dicht bij je staat en een minderwaardigheidcomplex heeft?

Zou ze mogelijk professionele hulp moeten zoeken?
En dan zou je haar geweldig kunnen helpen door haar daarbij te steunen en bijvoorbeeld mee te gaan en beschikbaar te zijn om "na te praten"

als het zo diep zit kun je als leek praten als brugman is mijn ervaring maar je helpt iemand meestal alleen zeer kortstondig uit de put, als het al lukt.

En als jij al je energie opmaakt aan akties naar haar toe die haar niet "vooruit" helpen word je daar uiteindelijk ook moedeloos van en dat zou zonde zijn gezien je goede bedoelingen

vol houden!!!
niet al te vaak zeggen dat ze héél waardevol is, dat is net té!
maar kleine dingetjes, die of een mens gewoon maken, net als de rest, passend...
haar zelf in laten zien dat zij er ook mag zijn, door bijvoorbeeld dingen zelf op te laten knappen waar ze beetje moeite voor moet doen en dan erna trots kan zijn op zichzelf.
samen heel gericht naar andere mensen kijken, zien dat iedereen voor en nadelen heeft, dat anderen ook zwoegen met rugzakjes, groot of klein...
een huisdier geven waar ze liefdevol voor moet zorgen.
samen praten over de situatie van haar en haar moeder en uitleggen dat wat jij vind wat niet correct is/zou mogen zijn...
een keertje een waardebon cadeau geven van een kapsalon of beautysalon en dan erna foto's maken van haar en jullie samen.
heel veel humor gebruiken en luchtige realisme...
hou vol, het helpt echt wel !

Je maakt je zin niet af: "Als ik haar vertel dat ze waardevol is,dat ze nu van het leven kan genieten etc."

Wat dan?

"Zoveel mogelijk haar het gevoel geven dat ze WEL waardevol is".

Alsof ze dat niet is.

Jij bent niet de persoon die haar het gevoel moet geven dat ze waardevol is. Zij IS waardevol. De enige die dat nu nog even niet weet, dat is zij.

Vertrouw haar en laat dat in alles merken. Dus als ze iets doet wat niet meteen in jouw straatje past, laat haar maar gaan. En ga na afloop vooral geen kritiek op haar hebben of erover praten. Laat haar maar razen en kloten en onzeker zijn. Wees niks anders dan een vangnet. Ze zal het je nu niet in dank afnemen, maar over een paar jaar denkt ze: he, shit, man, wat was dat een goeie gast die mij niet veroordeelde en lastig viel en vanalles van me eiste. Bij hem kon ik terecht. Bij hem kon ik mezelf zijn. Hij vertrouwde mij, ondanks alles. Hij accepteerde mij zoals ik was.

Goed dat je haar lot je aantrekt maar ook lastig als je jezelf machteloos voelt. Dat wat haar is gebeurt, heeft jaren geduurt en het heeft ook een langere periode nodig om haar weer de goede richting in te krijgen. Het heeft ook te maken met hoe zij er zelf in gaat staan en nu lijkt ze er nog niet de kracht voor te hebben. Goede coaching is helpend en zeker de investering waard. Eenmaal de weg van hulp vragen en willen ontvangen ingeslagen zullen jullie de goede mensen en middelen vinden om haar goed te helpen. Het is wel iets wat tijd kost en zoals je zegt, is zij byzonder waardevol. Ze heeft hulp nodig om dat ook zelf te gaan geloven waardoor ze zich er ook naar kan gedragen.
Alle goeds gewenst.