Hoe maak ik mijn moeder duidelijk dat ik niet naar feesten van mijn stiefvaders familie wil, zonder dat ze boos word?

Om je gevoelens uit te spreken. Duidelijk uitleggen wat de reden daarvan is.

Kun je niet gewoon eerlijk zijn? Gewoon je gevoel uitspreken en vooral met 'ik' beginnen. Zoiets van; ik voel me daar niet op mijn gemak, ik voel mij er niet prettig bij of; Mam, ik hoop dat je het begrijpt, maar ik zie het niet zitten om naar feesten van de stieffamilie te gaan. Misschien dat ik er in de toekomst anders over denk, maar op dit moment kan ik het niet aan. Zoiets?
Als zij dan alsnog boos wordt dan kan je er niets aan doen, ieder z'n gevoel en mening.
Ik weet je situatie natuurlijk niet helemaal. Wens je heel veel sterkte!

Je moet je stiefvaders familie een kans geven. Misschien zijn ze wel heel leuk en aardig. Heb je dat voor jouw gevoel gedaan, dan moet je eerlijk zijn naar je moeder.
Vertel haar waarom je er niet heen wilt. 'Gewoon, omdat ik er niet naartoe wil' of 'daarom' is geen goede reden. Je moet er dus wel even over nadenken.
Je verwacht dat ze boos wordt, maar misschien is dat helemaal niet zo. Het zou kunnen dat ze je heel goed begrijpt en het helemaal geen probleem vindt.
Het kan zijn dat ze het gevoel heeft aan die familie te moeten uileggen waarom je er niet bent. Daar kan je moeder het beste een antwoord op bedenken, maar dat zou jouw probleem niet moeten zijn.
Je zou kunnen zeggen: "Ik ga liever niet naar die familie toe, want... " En daarna misschien: "Ik weet dat je heel gelukkig bent met mijn stiefvader en ik kan me voorstellen dat je naar zijn familie moet. Maar ik heb niet voor die familie gekozen en blijf liever thuis."

Hoe steviger je zegt dat je niet gaat, des te duidelijker is het voor haar dat je echt niet wilt.
Dus: Mam hou op, het heeft geen zin, ik ga niet. En dat is het. Punt.
Ga op die avond of dag iets anders doen.

Je hebt meer tijd nodig om aan deze situatie te wennen.
Het is natuurlijk niet uitgesloten dat je je stiefvader aardig gaat vinden om wie hij is (als hij dat is) en dat je de situatie gaat accepteren. Je kan moeilijk anders.

Haar eerlijk vertellen dat je dat niet wilt en vooral in de "ik-vorm"...dan hou je het bij jezelf.
Als ze boos wordt, dan is dat aan haar. Haar reactie is niet jouw verantwoording, maar de hare.
Mensen reageren zoals ze reageren, maar dat betekent niet, dat jij van je hart een moordkuil moet maken en DUS naar die feesten moet gaan.
Boos worden is vaak een teken van onmacht..... en kan ook werken als chantage: bijvoorbeeld: ze wordt boos omdat jij niet wilt, en daardoor ga je toch, tegen je wil. Heeft zij haar zin.
Waarmee ik niet wil zeggen, dat je best iets voor een ander kunt doen, ook als je er zelf geen zin in hebt.