Waarom moeten wij zoveel moeite doen om hulpmiddelen te krijgen?

Het stond daar in depot omdat het niet lichtzinnig aan een ander was gegeven die het ook wel zou kunnen gebruiken, maar het nog niet zo hard nodig had.

Oftewel: wees blij dat je hulpmiddelen kunt krijgen en wees blij dat er zorgvuldig wordt omgegaan met gemeenschapsgeld.

Omdat in de eerste plaats chronisch zieken en gehandicapten maar ook revalidatie- en huisartsen, wijk- en praktijkverpleegkundigen en veel andere gezondheidszorgers die dagelijks met chronisch zieken en gehandicapten te maken hebben niet serieus genomen worden door de overheid, verzekeraars en quasi-niet-overheidsinstellingen. Dat wantrouwen heeft een wildgroei aan indicatie- oftewel controle-apparaten opgeleverd.

Dat is misschien een wat politiek antwoord. Hoewel veel dingen ook prima geregeld zijn ondervind ik als praktijkverpleegkundige/POH ook vrijwel dagelijks de bureaucratische stroperigheid van een aantal regelingen. Als voor mij evident is dat iemand een hulpmiddel nodig heeft moet je met je formulieren langs al gauw vier, vijf organisaties voordat je bij zo'n depot bent dat het hulpmiddel kan leveren. Dan ben je inmiddels zomaar ettelijke weken of zelfs maanden verder.

De motivatie is natuurlijk altijd "efficiency" en/of "kostenbeheersing", als het al geen "misbruik van collectief geld" is. Mijn associatie dat de manier waarop dat gebeurt veel meer geld kost dan het oplevert.

Ik denk dat ik je verzuchting wel begrijp.

ja het is inderdaad gewoon belachelijk dat er dingen maar staan weg te rotten terwijl er mensen mee geholpen kunnen worden

wij hebben het meegemaakt met een rollater die mijn oma 2 dagen heeft gebruikt en daarna is ze overleden {ze had een splinternieuwe gekregen}

wij belde naar de instantie die hem gebracht had en zeiden kom hem maar halen want wij gebruiken hem zelf niet

het antwoord was dat ze dat niet deden en dat we hem maar bij de kringloop moesten afgeven of bij het grofvuil zetten

nou dat vind ik belachelijk