Is er iemand nog bang van onweer?

Ik vind onweer een fascinerend verschijnsel. Vooral in de nacht, als de lucht donker is, dan die mooie bliksemflitsen te zien.
Wel enkele voorwaarden: Ik moet weten dat de stekkers er allemaal uitzijn en ik moet niet in de tuin staan (ik woon in een bosrijk gebied).
Maar inderdaad, vanaf het balkon... Biertje/wijntje erbij en genieten.

Je hebt het antwoord op je vraag nu eigenlijk al zelf gegeven: ja, er zijn mensen nog steeds bang voor onweer. Maar dat terzijde.

Zelf vind ik het prachtig om te zien dat natuurgeweld. Vooral als het mooie weer omslaat zie je hele mooie wolkenpartijen. Daar kan ik echt van genieten. Ik sta zelf dus het liefst buiten te kijken of (als het te hard regent) voor het (dichte) raam.

Ja ik ben bang van onweer. Met mijn vrienden sta ik niet op het balkon, maar lig ik met hen in bed, deken over onze oren om te proberen niets te horen en te zien. Heeeeel gezellig....

Zoals je zelf al zegt in je voorbeeld, zijn er nog volop mensen bang voor onweer. Ik hoor daar echter niet bij. Ik vind het een schitterend natuurfenomeen, ik geniet ook van de kracht van natuurgeweld. Als amateurfotograaf is een van mijn grootste doelen nog eens een mooie onweerfoto maken, dat is er helaas nog niet echt van gekomen. Echter besef ik me wel dat wanneer ik op het open veld zou zijn de risico's fors toenemen, dus dan zou ik wel de nodige voorzorgsmaatregelen in acht nemen.

Ik ben zeer zeker niet bang voor onweer...

Maar ondanks dat de kans op inslag heel erg klein is ben ik nu ook niet het type die het gevaar dan gaat opzoeken. Die blikseminslag op de camping op nog geen 100 mtr. afstand vond ik eigenlijk al voldoende risico voor de daarop volgende 500 jaar...

Evengoed blijft het een fascinerend schouwspel...

Ik vind het ook prachtig maar niet op mijn fiets op een open vlakte.

Ik heb er vanacht weer van genoten. Mijn dochtertje van 3 vond het ook prachtig.
Een vriendin van mij is er bang voor en haar dochtertje ook. Zou het kunnen dat die angst in dit geval aangeleerd is?

Ik ben er niet bang van, maar ik was vannacht wel onder de indruk van het natuurgeweld wat over ons werd uitgestort.

Ik vind het ook altijd erg mooi om te zien. Ik vind het dan ook extra prettig dat ik in mijn eigen huis ben terwijl buiten de woeste donderwolken voobij drijven. Ik heb vannacht ook nog even staan kijken uit mijn raam of ik nog wat mooie inslagen kon zien. Ik vind het alleen wel zielig voor de beesten die buiten midden in de wei staan. En laatst was er bij ons een huis gedeeltelijk afgebrand, dat lijkt me ook best eng. Vannacht was er ook erg dichtbij ingeslagen maar gelukkig niet op een huis.

ik ben niet bang voor onweer... meegekregen van mijn papa... hij haalde ons altijd uit bed als het onweerde... om te kijken naar de bliksem.. hij legde uit wat die flits en de donder eigenlijk waren... we maakten lang-moment-opnames met het fototoestel om die prachtige lichtende scheuren over de hemel vast te leggen...

tijdens een vakantie werd een boom op zo'n 50 meter van onze tent geraakt door de bliksem... heftige schrik natuurlijk door de flits en de knal tegelijk... halve boom weg... splinters zo groot als wasknijpers door het tentzeil... toen was er een tijdje wat angst voor onweer...

maar tegenwoordig is er rustig doorslapen of liggen kijken naar de oplichtende hemel en luisteren naar het geluid... genieten van de geur van het onweer...


ik werk op een woonvoorziening met volwassenen met een verstandelijke beperking en daar zijn er wel wat die zich onder de dekens verschuilen zo gauw het wat rommelt in de verte... of onder de tafel gaan zitten...of bij mij komen om op schoot te zitten... duim in de mond en dan maar samen wachten tot het gedonder voorbij is...

Ik ben niet bang voor onweer, maar vorig jaar wandelde ik in een heuvelgebied in Engeland toen het ging onweren. Geen mogelijkheid tot schuilen. Geloof me, dan voel je je niet echt prettig.

Nee hoor niet bang van onweer... Net zo als ik niet bang ben dat ik de lotto win, de kans is net zo groot van de twee zaken... Daarom doe ik ook nooit mee aan de lotto...

Klopt, is mijn ervaring ook, ik was in India, Mumbai en daar was ook een onweer... Het was zo spectaculair en zo luid en zo licht, het was een schouwspel van jewelste... Zo angstaanjagend en indrukwekkend, onweer hier is een sissertje vergeleken bij wat daar plaatsvond... Dus wat jij zegt over Thailand, kan ik onderschrijven in India...

Ha, die Pikkebaas;

Ik kan, net als jij, ontzettend gefascineerd raken door een mooie onweersbui en er met plezier naar kijken en luisteren. Uiteraard neem ik daarbij geen rare risico's als onder bomen staan, maar het liefst maak ik het van zo nabij mogelijk mee. Mijn vrouw daarentegen is weliswaar niet echt bang, maar wel onrustig. Ik kan haar daarbij ook niet echt helpen met mijn rustige houding plus rationele verklaringen van het fenomeen. Zij kan omgekeerd ook haar spanning weer niet echt goed aan mij verklaren.

Ik denk dat je als klein kind beïnvloedt wordt door je ouders en hoe zij hierop reageren en mee omgaan.

Toen ik vroeger klein was mocht ik altijd in bed liggen bij mijn ouders en wachten tot het onweer voorbij was. Tussen de bliksems en donders door legden ze uit wat onweer is. Erg interessant en educatief.

Mijn oma die alleen woonde en helaas is overleden, was enorm bang voor onweer. Ze ging altijd in een hoek zitten van de kamer met een aantal dierbare spulletjes, wachtend tot het onweer voorbij was.

Ik vind onweer zelf uitermate boeiend en ben zeker niet bang, al kan ik het niet helpen dat elke keer wanneer het onweert ik weer even aan mijn oma moet denken.

Fascinatie met onweer zit in mijn familie: iedereen voor het raam of bij voorkeur naar buiten om er van te genieten. Een ver familielid is wel eens door de bliksem getroffen.
Ik kan er ook van genieten, maar niet als het mijn nachtrust verstoort. Ik geef de voorkeur aan onweer aan het eind van de middag, na een warme dag: de lucht wordt donker, het is bladstil en het begint te bliksemen uit gele wolken en te donderen en te dreunen van alle kanten. Ik loop dan in de tuin te tintelen van plezier.

Antwoord: Ja, zie reacties hierboven.

Ik ben niet bang voor onweer. Mijn zusjes wel, die gaan altijd bij mijn ouders op bed liggen als het onweerd. Vroeger was ik ook bang voor onweer.

Ik denk dat er meer kinderen bang zijn voor onweer dan volwassenen. Tuurlijk zijn er volwassenen die bang zijn voor onweer, sommige mensen zijn ook bang voor onweer doordat vlakbij een keer de bliksem is ingeslagen, die hebben er waarschijnlijk een trauma aan over gehouden.

Zelf kan ik nooit door het onweer slapen, maar ik zal niet de enige zijn.