hoe kan ik me op m'n dood voorbereiden?

Testament op laten maken. Toegevoegd na 1 minuut: En in de tijd die je nog denkt te hebben, zoveel mogelijk leuke dingen gaan doen. Toegevoegd na 5 minuten: Positief blijven denken, hoe moeilijk dat ook kan zijn.

Niemand kan zich op de dood voorbereiden. Je kunt morgen onder een auto komen en op slag dood gaan. Je kunt een ziekte krijgen en langzaam aftakelen en afwachten wanneer je dood gaat. Je kunt heel oud worden en gewoon in je slaap sterven. Kortom, hoe en wanneer we dood gaan weten we niet, dus kunnen we ons er ook niet op voorbereiden. Gelukkig maar eigenlijk! De beste manier is om je met het leven bezig te houden en niet met de dood. Die komt wanneer die komt.

Door een goede levensverzekering af te sluiten, en zoiets maken over hoe jij je begrafenis ziet ( zodat je nabestaanden dit niet hoeven te beslissen)

Het ligt natuurlijk aan je leeftijd en de omstandigheden. In ieder geval is het belangrijk om je laatste wil op te maken. Daarin kan je laten vaststellen wie wat van jou krijgt en ook hoe jij graag je begravenis/crematie zou willen laten verlopen. Is het een vraag van hoe bereid ik me voor op iets wat ooit in de toekomst gaat gebeuren, zorg dan voor een goede begravenis verzekering, je wilt je naasten niet met onverwachte hoge kosten laten zitten neem ik aan. Als je niet echt bijzondere bezittingen heb om te verdelen of als de gemoederen binnen je familie wel oke zijn, dan kan je zelf noteren wie je graag wat wil geven (bijvoorbeeld je computer aan je neeffie die daar zo graag mee bezig is) Echter zijn die gemoederen niet zo goed, is het verstandig om dit bij een notaris op te laten maken. Wat betreft hoe jij graag je begrafenis wil, dat kan je doorgeven aan je begrafenisverzekeraar als je die hebt. Gaat het om iets wat op korte termijn gaat gebeuren, dan lijkt het me dat je met iedereen die jij lief hebt het een en ander wil afsluiten, maar daar afspraken voor, schrijf eventueel op wat je tegen die mensen wil zeggen. Heb je kinderen wil je ze vast iets meegeven voor de toekomst, voor die belangrijke gebeurtenissen die je niet meer zal meemaken bijvoorbeeld.

zorg voor een uitvaartverzekering woon een begravenis/crematie bij kijk hoe het er aan toe gaat en bedenk wat je wilt én probeer info te verzamelen bij mensen bij wie iemand is overleden (moeilijk en dat moet natuurlijk tactvol) zij kunnen het beste vertellen wat ze heel erg misten of wat goed geregeld was. Voor je eigen gevoel erover: tja, dat is ZO moeilijk sommige mensen zoeken hier iets in religie of meditatie maar dat moet je liggen. Blijven hopen dat het nog ver weg is. Toegevoegd na 3 minuten: Ik heb zelf laatst hierover gedacht dat de natuur ook hiervoor een "soort" oplossing heeft. Mensen die ouder worden kunnen steeds minder en de uitzonderingen daar gelaten leggen veel mensen zich daar bij neer. Mensen verliezen ook veel familie en kennissen en zeggen op een gegeven moment, voor mij hoeft het niet meer, ik ben hier klaar. Iemand die nog midden in het leven staat KAN ZICH DIT ECHT NIET VOORSTELLEN, dat hij/zij dit ooit zal denken. Maar ik merk zelf dat bepaalde dingen uit mijn tienerjaren waarvan ik ooit dacht dat ik ze nooit zou kunnen missen nu geheel onbelangrijk zijn geworden. Dus misschien groei je vanzelf naar en door alle levensfasen heen

Zet je wensen op papier en vertel dat vervolgens aan een ander. Verder hoop ik niet dat de antwoorden op je vraag je op ideeen brengen. Als je hulp nodig hebt moet je dat aangeven.

Natuurlijk ben je serieus. Zorg er uiteraard voor voldoende verzekerd te zijn tegen kosten die gemaakt moeten worden voor de uitvaart etc. Maar zorg vooral dat je nabestaanden iets aantreffen waar ze wat mee kunnen, zoals een testament, een verhaal of een andersoortige wilsbeschikking, waaronder een beschrijving over hoe je je uitvaart geregeld wilt hebben, wat er met je spullen moet gebeuren en wie je dat bij voorkeur laat regelen. Natuurlijk maak je met die persoon afspraken. Steek verder je energie in het leven en geniet er met volle teugen van op een manier die geen geweld doet aan jouw welzijn en dat van anderen. Dan doet het met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook minder zeer als je er uiteindelijk een punt achter moet zetten.

Mitch je laat me schrikken!! Op je 14e hoor jij je niet bezig te houden met je dood! Je hebt een heel leven voor je en hoe klote het nu misschien ook gaat, er komt ook heus voor jou een tijd dat alles er beter uitziet, echt! Ik hoop ook niet dat je nu jezelf gekke dingen in je hoofd haalt, als dat wel zo is zoek dan hulp en ga niet denken dat dood zijn een uitkomst bied. Als jij nu bezig bent met wat ik denk kan je beter na denken over wat je zelf aan je situatie kan veranderen en er zijn genoeg instanties die jou daar bij kunnen helpen. Zelf heb ik daar niet zoveel verstand van maar je zou eens kunnen beginnen bij de kindertelefoon, ik weet het, het klinkt misschien wat kinderachtig, maar ik weet wel dat daar mensen zitten die er voor jou zijn en die je verder kunnen helpen en je door kunnen verwijzen naar professionals die jou kunnen helpen. Ik hoop overigens dat ik er helemaal naast zit.

Bronnen:

http://www.kindertelefoon.nl/

Ik vind dit, om te beginnen een heel goede vraag..dus een plusje van mij. Ik ga er even vanuit dat je bedoelt te zeggen: Hoe kan ik mij innerlijk op mijn dood voorbereiden? Je moet beginnen met te aanvaarden dat het leven op aarde eindig is en dat de dood dus onontkoombaar is. Als je aan een levensbedreigende/dodelijke ziekte lijdt kun je die het best aanvaarden en er naar toe te gaan leven dat je aardse leven binnenkort ten einde loopt. Je innerlijk voorbereiden maakt de overstap wat minder zwaar. Je doet dat door de volledige acceptatie van de feiten. Probeer vervolgens in alle rust de dood als een vriend te verwelkomen en merk dat je je zo wat minder moeilijk aan 'hem' geeft. Hopelijk is dit een theoretische aangelegenheid voor jou..want je lijkt mij wat te jong om nu reeds te gaan. Erover denken..is een prima zaak..dat wordt in feite veel te weinig door mensen gedaan. Groetjes, Ton Toegevoegd na 3 minuten: Je kunt je zeker op de dood voorbereiden door..te leren alsof je eeuwig zult leven en..te leven alsof je morgen zult sterven.. Deze vergat ik zojuist nog te vermelden..bij deze dus.. Groet, Ton

Als ik het goed begrepen heb na het lezen van antwoorden/reacties bedoelt de vraagsteller voorbereiden op de dood als je weet dat je dood gaat en hoe je dat voor/in jezelf kunt doen? Als dat zo is, dan ben ik 1 ding nog niet tegengekomen: afscheid nemen en loslaten... Hiermee bedoel ik 'onafgemaakte' zaken. Om maar een paar voorbeelden te noemen: iets goedmaken waar je spijt van hebt want je meende het niet zo; nog eens met die vriend/vriendin de beste momenten van jullie samen oprakelen, om het dan los te kunnen laten. Kortom, alles wat je op menselijk niveau (voor zover mogelijk) voor jezelf wilt afmaken. Dit is voor iedereen natuurlijk heel verschillend. Maar dit soort persoonlijke afsluitingen maken het makkelijker/beter om doodgaan te aanvaarden en je over te kunnen geven als de tijd daar is. Want dan ben JIJ klaar, dan is het goed.

Op je dood voorbereiden lijkt me onmogelijk, het kan morgen, volgend jaar, of binnen 20 jaar gebeuren. Tenzij je eventueel slecht nieuws hebt, kan ik daar geen antwoord op geven. Iedereen ervaart het op en ander manier. En je moet ervoor staan om te weten hoe het voelt, dan zal ik het je misschien kunnen vertellen.....

je kan je nu nog niet op je dood voorberreiden, stel je voor: je wordt morgen overreden, of vanavond komt er iemand inbereken en die vermoord je. heel onwaarschijlijk, maar is deze maatschappij kan alles. pas als je oud bent en je grijze haren hebt, en mischien al klei-klein kinderen, heb je de topdingen in je leven gehad en dan is het 'tijd'. dan kan je (dit kan van tvoren al, maar dan pas weet je wat je hebt, je kan morgen namelijk hee arm worden, en dan heb je niets meer) je testament maken, en je familieleden vaker gaan zien. meestal ben je van tevoren al niet helemaal oké, en je kan opees een hartaanval of zoiets krijgen. je moet je u dus niet bezighouden met de dood, daar wordt je alleem maar depresief van, LEEF JE LEVEN!

Ik heb het gevoel als ik jou vraag beluister dat er iets met je aan de hand is waardoor je waarschijnlijk niet oud zult worden. Immers, waarom zou je je anders zo jong op de dood voorbereiden. Mijn zoon had een behoorlijk erge hartafwijking, en is daar ook aan overleden toen hij 26 jaar oud was. Hij wist dat het mogelijk was dat hij zou overlijden, maar hier kun je je niet op voorbereiden. Hij heeft behoorlijke operaties meegemaakt, waarvan het niet duidelijk was of hij die zou overleven. Dit alles is gelukt, maar juist toen hij het niet verwachtte, is hij plotseling overleden aan een longbloeding, een bijkomstigheid van zijn hart. Dit gebeurde geheel onvoorbereid. Ik denk dus dat niemand zich echt kan voorbereiden op de dood. De dood komt altijd wanneer het je tijd is.