Vind u dat de manier waarop uzelf seksuelevoorlichting heeft gehad goed, of zou u beter doen bij uw kinderen?

Ik heb ze nooit seksuele voorlichting gegeven, ze waren er altijd bij tot 4 a 5 jaar... Ze lagen er gewoon bij of tussen, dus ik heb nooit wat uit hoeven te leggen...

Ik ben nu 49 en ik weet wel dat ik vragen had ,mijn ouders waren vrij in het vertellen. En werd er over sex normaal gesproken bij ons thuis. Dit neem je toch weer over en nu praten wij er ook nog steeds op een open manier over ook met de kids.Dus zijn er geen verschillen.

Wat je al niet kunt vertellen/uitbeelden met boerenkool en worst (;

Mijn ouders hebben altijd eerlijk verteld over seks en alles wat erbij komt. Dat seks ook weleens een keer niet lekker is, dat je er vies van wordt, dat rare geluiden er ook bij horen enz.

Maar voor zover ik mij kan herinneren hebben mijn ouders dit al van zo jongs af aan gedaan dat er nooit een moment is geweest dat ze dit heel speciaal moesten uitleggen. Dus gewoon vertellen zoals je ze leert over huisdieren, huiswerk, vrienden enz. Een klein beetje elke keer en als je er zelf niet raar overdoet zullen je kinderen dit zeker ook niet raar vinden.

als ik iets wou weten ging ik gewoon naar mijn zus die is 10 jaar ouder dan mij en die wist dus alles al :P

Ik heb het beter gedaan aangezien mijn voorlichting nul, nul was. Ook al was het in mijn tijd standaard geen of weinig voorlichting het bracht wel veel pubers in de problemen.

Ik heb het nooit gekregen van mijn ouders. Dat vind ik niet goed, hoewel ik er als puber nooit met ze over had wíllen praten. Ikzelf zou er zeker meer open over zijn en er geen raar ding van maken. Maar hoe dat precies aan te pakken, dat weet ik nog niet. Volgens mij moet je wel een goede vertrouwensband hebben met je kind.

Ik zie seks als iets moois, en normaals wat gewoon bij het leven hoort, en je leven kan verrijken.
Ik herinner me geen speciaal moment(en) waarop ik voorlichting kreeg, dus het is allemaal vrij vanzelfsprekend gegaan. En zo wil ik het ook bij mijn kinderen doen, of mogen ze zich mijn seksuele voorlichting herinneren. Als iets vanzelfsprekends.
Als ouders heb je de taak je kinderen op te voeden tot zelfstandige volwassenen, en leer je ze alles wat daarbij hoort.

Bij ons thuis kon over alles gesproken worden. Ook sex werd niet vreemd over gedaan. Zo doe ik het nu ook bij onze kinderen. Het is een normaal ding waar je normaal over moet kunnen praten.

Ik heb nooit van een seksuelevoorlichting gehad van mijn ouders of tewel familie leden.
Maar ik zou zeker mijn kinderen goede seksuelevoorlichting geven zeker weten.!
Want in ons cultuur worden seksuelevoorlichting gezien als een soort schaamte. Een beetje ouderwets dus...
Slaat nergens op.!

Mijn ouders, met hun christelijke achtergrond, spraken niet over seks en ze deden het wellicht ook nauwelijks.
Maar sextechnische voorlichting is ook niet zo belangrijk, je kunt het verder uitstekend af met je algemene kennis. Ik werd natuurlijk niet voorbereid op het feit dat ik homoseksueel zou kunnen zijn. Dat neem ik mijn ouders wel kwalijk, en vooral de christelijke afwijzende houding van mijn vader heeft ervoor gezorgd dat ik niet meer over die man wil nadenken of gedenken, en dat ik hem niet erken als mijn vader (wel als mijn verwekker uiteraard)

Bij ons thuis was seks een taboe. Als ik ergens over begon werd het meteen geblokkeerd en er werd 'overheen geluld' om het zo maar even te noemen. Ik vond het erg vervelend en het gaf mij het gevoel dat het raar was dat ik over die dingen nadacht.

Ik zou het zelf heel anders doen. Ik zou wel wachten tot ze zelf met vragen komen en dan de vragen gewoon eerlijk beantwoorden en proberen zo duidelijk mogelijk uit te leggen. Ook worden kinderen al jong beinvloed met 'seks'door wat ze tegenwoordig op tv laten zien. Daardoor vind ik het echt heel belangrijk dat er voorlichting wordt gegeven omdat het kind anders vaak een verkeerd beeld van seks vormt.

Tegenwoordig krijgen ze vaak op school al seksuele voorlichting.

Ik heb het ook nooit gehad van mijn ouders.

Ik zou ze zo goed mogelijk proberen voor te lichten, ik vind dat nogal belangrijk.

Ik ervaar niet dat ik ooit echt 'sexuele voorlichting' als zodanig heb gehad.
Wij hadden vroeger thuis een boerderij en keken gewoon mee als de beer de zeug dekte. Verder was bij ons aan de afwas alles bespreekbaar en werd ook alles besproken. Ouders waren verder ook niet preuts of zo, er werd als het zo uitkwam gewoon bloot door het huis heen gelopen.
We hadden een of ander vaag boekje dat meer vragen opriep dan antwoorden gaf. Als ik dan vroeg waar dat over ging, en het bleek over sex te gaan, ging het van: Óoh, bedoelen ze dát? Zeg dat dan!!'
Ik vond het wel heel raar toen ik in de gaten kreeg dat mijn ouders de theorie ook in de praktijk brachten (dat dóen ouders toch niet!) omdat ik wel eens wakker werd midden in de nacht van rare geluiden..

We hebben nu geen boerderij en wel een vaatwaser, maar de openheid probeer ik er in te houden!

Ik heb seksuele voorlichting gehad op de middelbare school in de 2de dit werd toen erg uitgebreid besproken. Thuis heb ik weinig voorlichting gehad maar het belangrijkste hebben ze me wel verteld. En dat zou ik ook zo doen bij mijn kinderen