Kun je je eigen definitie van 'mooi-lelijk' veranderen/omdraaien?

Vraag me sterk af of dit kan? Iets wat je écht mooi/lelijk vind dit totaal te draaien naar het tegenovergestelde.
Dus iets echt mooi vinden net zoals je het eerder echt lelijk vond.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

in: Psyche

1.3K

1.3K keer bekeken

Erna55

8 jaar geleden

Heb je bij deze vraag een concreet voorbeeld in gedachten ?

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Ja dat heb ik. Het gaat namelijk om iets van mezelf, m'n gehele uiterlijk om precies te zijn.
Vind dat zelf echt verschrikkelijk! Heb het aspect van alle kanten bekeken, zowel lichamelijk als psychisch. Ik zie letterlijk geen enkele reden iets positiefs te zeggen over m'n uiterlijk. Dat bedoel ik alsin dingen aanwijzen waar ik iets positiefs over kan zeggen. Wanneer ik in de hulpverlening beland kunnen ze er niks mee omdat ik dan "eigenwijs/koppig" zou zijn. Al zeggen ze dat niet zo. Terwijl ik het totáál niet zo bedoel. Dus waar ik dan op uit kom is dus iets wat ik echt lelijk vind, moet ik mooi kunnen vinden. Ikzelf zie niet in hoe dat kan?
Enige wat ik "kan veranderen" is m'n lijf iets middels sporten. Maar sporten gaat weer niet gezien ik met langdurige (8 jaar) burn-out klachten zit. Dus zit ik flink vast.
Tuurlijk denk ik er veel over na, of er nog iets van verandering v/d in de zaak kan komen. Vandaar deze vraag:)

Erna55

8 jaar geleden

Blijkbaar bekijk je je uiterlijk zeer kritisch.
Het zou kunnen dat je geen fotomodel kunt worden, maar dat wil niet zeggen dat je je uiterlijk als "verschrikkelijk" kunt omschrijven.
Je lijkt ( ik zeg niet dat je dat doet ) de lat voor jezelf onrealistisch hoog te leggen. Dat zou een mogelijkheid kunnen zijn.
Wanneer je jezelf door andermans ogen kunt bezien, zou jezelf dan ook als "die lelijkerd"omschrijven? Ik denk dat er mogelijk ook een verband is met je burn-out. Dat veroorzaakt negatieve gedachten en gevoelens over jezelf.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Hallo Erna! Bedankt voor je antwoord!:) Nou om even een idee te krijgen, heb van m'n 12e tot 21'ste flinke last van acne gehad, m'n hoofd zag er níet uit! Verschrikkelijk! Kon er echt niks aan doen ook, dokter ook niet. Op m'n 17e merkte ik op dat een lange slungel was. Dus lang en dun. Ik ging op fitness daar iets aan te doen. Kon ik iig IETS aan m'n uiterlijk doen. M'n hoofd was al verloren, kon ik tenminste iets aan m'n lijf doen. Daar voelde ik me een stuk beter bij!
Door die burn-out is m'n lijf weer drama, en kan er niks mee/aan doen. Dus dubbel frustrerend! Veel mensen zeggen dat ik de lat hoog leg, ik zelf vind van niet.
Helemaal frustrerend is het omdat ik vele jaren fitnessinstructeur ben geweest en weet dus erg goed hoe ik m'n lijf kan verbeteren. Ook weet ik dat het me een erg goed gevoel gaf!! Was zelfs beetje trots op m'n lijf! Maarja,. kan het niet meer vanwege burn-out klachten over 8 jaar. Anderen zullen waarschijnlijk niet zo negatief over mij denken als ikzelf, wèl weet ik dat vrouwen mij massaal níet aantrekkelijk vinden. Óók wanneer ik jaren wél goed in m'n vel zit by the way! Dus in mijn ervaring heeft lekker in je vel zitten, dus een leuke uitstraling, niks te maken met aantrekkelijkheid zoals werkelijk iedereen beweert.
Dus dit gegeven weegt ook zwaar mee in m'n oordeel over m'n uiterlijk.
Dus voor nu zit ik muurvast.

Erna55

8 jaar geleden

@NHM:
Ik denk nu toch dat je door de fitness de lat te hoog legt wat je uiterlijk betreft. Zou het ook zo kunnen zijn dat het niet zozeer je uiterlijk is wat je dwars zit, maar het feit dat je geen relatie hebt. Je zegt namelijk : "vrouwen vinden mij massaal niet aantrekkelijk". Het fysiek aantrekkelijk vinden, heeft niet altijd iets te maken met wel of geen relatie kunnen krijgen. Wanneer je om je heen kijkt, zul je zien dat er "niet mooie " mensen zijn die toch een relatie hebben.
Het werkt vaak zelfs omgekeerd. Wanneer je iemand graag mag, dan wordt diegene vanzelf "aantrekkelijk", ongeacht een eventueel hazelip, glazen oog, manke poot, etc.
Serieus, bekijk mensen die je werkelijk kent. Dan zul je zien dat de "schoonheidsfactor" geen rol speelt. Voor zowel vriendschap als liefde geldt : het gedrag is belangrijk.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Beste Erna,
Bedoel je met 'de lat t hoog leggen' qua fitness dat dit niet nodig zou zijn, of dat dat te moeilijk is?
In de zin dat het "nodig zijn" kan ik zeggen dat het voor míj echt nodig is me zekerder te voelen over mijzelf. Wat ik al eerder aangaf, ik vind verder niks mooi/leuk/aantrekkelijk aan mezelf. En dat is in de allereerste plaats echt nodig.
Ik voel me idd ook negatief over mijzelf omdat ik geen relatie heb, en zoiets ontzettend moeilijk te krijgen is voor mij. Bij oogcontact blokkeerde ik al en schoot in paniek. "Gelukkig" had ik eens in de 1-2 jaar oogcontact. (Ik zat 5 dagen per week in sportschool en was erg sociaal en ging elke week uit) Dit zegt al erg veel over mijn "aantrekkelijkheid" vind ik. Wat je zegt over dat het zeker niet alleen 'looks' is klopt idd! Die mensen hebben dan weer andere kwaliteiten, durven meer of zijn op andere manieren in contact gekomen.
Feit is dat ik qua 'mannelijkheid' op fysiek gebied ernstig tekort schiet. Er is nou éénmaal niks aantrekkelijks aan een dun mannenlichaam. En zo ervaar ik dat ook. Dan word het namelijk gelijk gegooid op uitstraling en persoonlijkheid is mijn ervaring. Erg lastig allemaal;)

Erna55

8 jaar geleden

@NMH. Het is duidelijk dat het voor jou heel lastig is. Toch is uiterlijk niet zo belangrijk in een liefdes- of vriendschaps relatie.
Het lijkt erop dat je jezelf waardeloos vind. Dit beeld probeert de hulpverlener te veranderen.Van je angst: ik ben te lelijk , naar realiteit : zo lelijk ben je niet. Het kan niet zo zijn dat jij de lelijkste man op aarde bent. Dat vind je ongeveer wel van zelf.
Het is in de therapie belangrijk om je zwarte zelfbeeld te verschuiven naar een realistischer zelfbeeld.
ik neem aan de de hulpverlener je ook uitlegt dat je teveel zaken aan elkaar koppelt.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Dat zou kunnen als je je verdiept in de achtergrond van iets. Dus waarom iets op die manier gemaakt is. Jij ziet in een schilderij alleen maar vage vlekken die je niet mooi vindt. Dan lees je iets over de schilder, wat hij bedoelde en waarom hij die vlekken juist zo maakte en dan begrijp je het stuk, en ga je het mooier vinden. Misschien niet supermooi, maar je waardeert het meer.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Wat "mooi" en "lelijk" is komt in wezen niet van jezelf. Je hebt dit aangeleerd via je cultuur. Deze cultuur werd je doorgegeven door o.m. je ouders, vrienden etc. maar ook door andere kanalen (bv. reclame, media, film...).
Doorheen de verschillende eeuwen is het begrip "schoonheid" vaak veranderd. In Rubens tijd was het bij de rijke klasse "mooi" om er dik en wit uit te zien, in onze tijd moet je mager zijn (in de modewereld zelfs graadmager) en "bruin zijn" wordt door velen ervaren als mooier dan een witte huid. Hetzelfde gebeurt met bv. meubels. In de "zen"-periode van enkele jaren terug zagen we strakke vormen en waren wit en neutrale tinten de topper. In de Rococo kon het niet krullerig genoeg zijn, liefst gekleurd met overdadig goud. Mochten mensen uit dat tijdperk in een Zen-woonkamer binnen komen, ze zouden wellicht met hun haren omhoog terug buiten gegaan zijn van zoveel lelijkheid.
Verandert dit doorheen je eigen leven? Natuurlijk. Er zijn bv. natuurlijk volwassen vrouwen die nog een roze strik met glittertjes en dito kleedje dragen, maar ze zijn sterk in de minderheid. En wellicht vind je ook niet nog alles mooi wat je tien jaar geleden mooi vond. Deze verandering heeft uiteraard ook te maken met je sociale omgeving en het heersende modebeeld. Het meest uitgesproken is het belang van de sociale omgeving in je puberjaren, wanneer je zoveel als mogelijk wil aansluiten bij de smaak en de verwachtingen van je vrienden. En als volwassene volg je niet noodzakelijk de smaak van je ouders, maar wordt je dan weer onbewust beïnvloed door andere kanalen. Punt is ook, dat je afhankelijk bent van het aanbod. Als een bloemenmotief geen "mode" is moet je soms hemel en aarde verzetten om een gebloemd kleedje te vinden. Men gaat ervan uit dat door het lanceren van een bepaalde lijn (print, kleur, model...) mensen geneigd zullen zijn om dit te kopen om "erbij te horen" en automatisch hetgeen aangeboden wordt vroeg of laat mooi zullen vinden. De reclame speelt hier natuurlijk een grote rol, terwijl hier gegoocheld wordt met gekleurde lenzen, fotoshop en andere hulpmiddeltjes...waardoor de realiteit behoorlijk wordt vervormd.
Kortom, uiteraard kan het gevoel van wat "mooi" en "lelijk" is veranderen. Gezien een absolute schoonheid niet bestaat is het ook vanzelfsprekend dat dit gebeurt.

(Lees meer...)

liveisgreat

8 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Mooi antwoord, ik wil er nog 1 puntje aan toe voegen. Je moet leren je niet op dat punt te focussen, maar jezelf als geheel leren zien, heb je mooie benen, wat maakt het dan uit, dat je een vetrolletje hebt. Ook als je ouder wordt ga je vanzelf je minder mooie kanten accepteren.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Idd erg mooi antwoord! Bedankt daarvoor! Gaat ook idd over m'n uiterlijk/lichaam. Daarmee kan ik dus niet één specifiek onderdeel aanwijzen wat ik -in mijn geval dus lelijk- vind. Vind het hele geheel totaal niks. Hulpverleners willen zich maar al te graag richten op IETS wat je dan wel oke vind aan jezelf, wat bij mij dus niet kan. Ben daar zelf veel over aan't nadenken en kan alleen deze dingen bedenken: of je lijf veranderen middels sporten (wat in mijn geval niet gaat) ..of -zoals de vraag aangeeft- je eigen definitie van mooi/lelijk compleet omdraaien.

liveisgreat

8 jaar geleden

lieve NMH, misschien kan je dan de vraag stellen "hoe kan ik mezelf aanvaarden zoals ik ben?";-) bv? een vraag die héél veel mensen zouden kunnen stellen trouwens. maar ik vermoed dat het een vraag is voor GV café gezien het geen kennisvraag betreft (en bij café krijg je in mijn aanvoelen minder antwoorden...).
het kan zelfs mathematisch niet dat er helemaal niks "goed" is aan jou (wat dat ook mag betekenen). je hoeft je lijf niet te veranderen. hoe je er ook uitziet, je bent wie je bent.
je definitie omdraaien, yep, maar waarom zou je? met welke bril kijk je naar jezelf?
ik merk dat je het een beetje moeilijk hebt op dit moment... als je het kan benoemen en er een vraag over stelt, kunnen de mensen die op GV zitten je misschien tips geven. maar formuleer het dan misschien als een kennisvraag, of zet je vraag op café of op een ander geschikt forum als je geen kennisvraag formuleren kan...

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Hey Liveisgreat!
Wederom bedankt voor je betrokken antwoord:) De vraag van acceptatie is mij al erg vaak gesteld door mensen/hulpverleners, maar deze is toch veel moeilijker dan men denkt! Acceptatie betekent echt dat je geen behoefte voel iets aan hetgeen te veranderen. Je accepteert volkomen hoe het is. Dat is voor mij dan ook een onmogelijke opgave. Je zegt ook haast niet te geloven dat ik niet iets zou kunnen aanwijzen waar ik wél tevreden over ben. Dat kan ik dus echt niet. Zonder koppig te zijn overigens. Want die term krijg ik nog wel 's naar m'n hoofd! Wel heb ik over bepaalde dingen, zoals knie, hand, oor, enkel geen mening. Ben daar niet positief of negatief over. Over de rest dus alleen negatief. Ik kijk naar mezelf met gewoon een eerlijke mening en gevoel naar wat ik mooi vind. Je kunt ook naar anderen kijken en jezelf vergelijken. Men zegt vaak dat je dat juist níet moet doen, maar is echt onzin. Iedereen vergelijk echt álles met iedereen.... om de simpele reden; anders weet je niet waar je staat met jou leven/keuzes. Dus zit enorm na te denken of b.v therapie wel zin zou hebben als ik niet zeker weet dat je eigen bevindingen niet totaal om te draaien zijn? Wat bedoel je by the way met een "kennisvraag" ?

liveisgreat

8 jaar geleden

ja, dat is een vraag over kennis, bv.wanneer is napoleon geboren. Die is op één bepaald moment geboren dus daar kan je niet je eigen mening over geven (al kan er discussie bestaan over de geboortedatum, het blijft een meetbaar feit). een forumvraag is bv. "houdt mijn vrouw/man van mij als ik nooit een geschenk krijg". daar kan je niet objectief op antwoorden. De ene vindt een geschenk een belangrijk bewijs van liefde, de ander vindt het maar een lapmiddel en zegt bv. dat een groter bewijs van liefde is als iemand er voor je staat in moeilijke tijden. Hierover kan je discussie krijgen, en je kan ook niet opzoeken welk antwoord het objectief correcte antwoord is.
Ik vrees dat "hoe kan ik mezelf aanvaarden" ofwel een forumvraag ofwel een inventariserende vraag zou kunnen zijn (inventariserend = opsommend, dus opsommen van manieren waarop je jezelf kan aanvaarden). tot dusver de uitleg over de vraag.
voor therapie raad ik je iemand aan zoals Marlon Brammer. Zij werkt rond aanvaarding. niet op de klassieke manier, maar veel dieper.Niet via gesprek, wat ik goed vind....

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Hoi hoi!
Oke, dat kan hier dus niet... vraagstelling zoals je die b.v ook op fora's stelt? Dan was mijn vraag sowieso niet handig hier te stellen;) Heb ff gekeken naar die Marlon Brammer, bedankt voor de tip by the way:)
Maar da's echt niet mijn ding, ben ik veel te nuchter en rationeel voor;)
Ik moet 'meetbare-tastbare' dingen hebben om mijzelf te overtuigen.

liveisgreat

8 jaar geleden

je vraag stààt er nog dus zal wel oké zijn.
inderdaad... je moet zelf zien waar je klaar voor bent, dus als Brammer je niet ligt doe dan iets anders.
Maar bedenk tegelijk de spreuk van EInstein: als je de dingen blijft doen zoals je ze altijd deed zullen de dingen zo blijven zoals ze altijd waren.
Vraag jezelf misschien af waarom precies je de vraag stelde op Goeie Vraag. Eerlijk :-)

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500