Nachten achter elkaar niet kunnen slapen en overdag niet moe, hoe kan dit?

Je zegt '' ik heb acht uur nodig" maar hoe weet je dat ? Dat is alleen maar een gemiddelde (7 trouwens) , en kan van persoon tot persoon, van levensfase tot levensfase en van seizoen tot seizoen verschillen.

In je depressieve periode ben je ongetwijfeld weinig actief, en je betere periode misschien ook wel, en heb je gewoon genoeg aan vier uur slaap per nacht. Dat je je moe voelt als de wekker gaat, en wellicht wat moeilijk opstaat, komt meestal gewoon doordat een wekker je in de verkeerde slaapfase wekt ; als je na een paar uur slaap gewoon spontaan wakker wordt, voel je je vermoedelijk beter.

Als je overdag verder niet moe bent, zie ik eigenlijk geen probleem : wees blij ; je hebt al die extra uren in een dag waar de meeste mensen een moord voor zouden doen.

Maar als je altijd afwisselend depressief en niet-depressief bent, denk ik toch dat je - los van je slaapprobleem- eens met je huisarts moet praten. Het kunnen hormonale schommelingen zijn (en dat kan an sich niet zo veel kwaad, maar als je last hebt van je periodieke depressies is het wel zo prettig te kijken of dat behandeld kan worden), maar het kan ook (het begin van) een zogenaamde bipolaire stoornis zijn (waarin depressieve en gewone of manische periodes elkaar afwisselen) en DAT behoeft zeker behandeling.

Overleg het hoe dan ook met je huisarts. Uiteindelijk kan het ook nog een slaapstoornis zijn, waarbij je na twee maanden slecht slapen uit oververmoeidheid een depressieve periode doormaakt waarin je juist veel slaapt. Ook dat lijkt me iets om uit te zoeken. Hoe dan ook : slecht hoeft het niet per se te zijn, maar helemaal 'volgens het boekje' is het ook niet. Ik zou er zeker eens heel goed naar laten kijken.

Allereerst wij allen zijn geen dokter, dus een bezoekje aan de dokter kan geen kwaad.
Mijn mening is dat als het maar 2 dagen is dat het dan niet zo'n groot probleem is.
Misschien heb je tijdens je depressief periode juist heel veel geslapen?
Slaapmedicatie KAN even helpen om het patroon te doorbreken maar is zeker niet iets wat je langdurig moet gebruiken.
wat hier al genoemd is is een bipolaire stemmingsstoornis, dat kan maar moet echt door een arts vastgesteld worden. dus hup naar de dokter.

Het lijkt mij belangrijk om met deze vraag naar je huisarts te gaan, als je dat nog niet gedaan hebt.
Ik ben geen deskundige, maar je verhaal doet denken aan een bipolaire stoornis, waarbij je afwisselend depressief en 'hyper' bent. Maar wellicht is dat totaal niet aan de orde.

Je kunt 2 dingen hiermee doen. Of je blijft ertegen vechten met veel energieverspilling of je kunt het accepteren als een feit. Wel is het lastig dat je dan wakker ligt en veel tijd krijgt om na te denken. Als je moe bent als de wekker gaat dan komt het over alsof jouw lichaam een afwijkende biologische klok heeft. Ook kan het zijn dat je net flink vast slaapt op het moment van de wekker. Uit zo'n diepe slaap moeten komen geeft een soort katergevoel. Het feit dat je aangeeft dat je 8 uren slaap nodig hebt is een manier waarop je jezelf programmeert en dus fixeert. Het werkt als een selffulfilling prophecy. Mogelijk kun je zoals al eerder aangegeven ook met veel minder toe of ligt het aan de mate van wel of geen depressie. Wie zal het zeggen.
Het pierogen gedurende de nacht kan vervelend zijn. Je kunt ook uit bed gaan en even iets doen wat de zinnen verzet, varierend van een boek, via televisie naar een kop warme drank. Uiteindelijk komt het over dat het niet slecht is maar wel vervelend voor je.

Wat de precieze reden ervoor is weet ik ook niet, maar ik herken dit ook bij mijzelf.
Voor enkele jaren terug ben ik anderhalf jaar depressief geweest met gebruik van anti-depressiva en in die periode sliep ik soms maar 1 uur per nacht en was ook totaal niet moe of lui overdag, gelukkig ben ik van mijn depressie af, maar ik slaap nog steeds heel slecht .
Vooral in slaap komen is een ramp en nu na jaren heb ik mijn slaapuren zo'n beetje uit kunnen breiden tot zo'n 4 a 5 uur slapen per nacht .
Terwijl ik nu geen depressie heb blijft wel die slapeloosheid mij parten spelen, maar overdag merk ik niet dat ik veel slaap te kort ben gekomen.
Het kan dus zeker met depressie te maken hebben ,maar ik snap zelf niet dat na je depressie die slaap niet meer terug komt zoals voorheen.
Er is waarschijnlijk toch iets verandert in je lichaam (een bepaald stofje wel of niet aangemaakt )zodat je niet de slaap krijgt die een ander ook op tijd krijgt

En of het nu slecht is of niet zou ik niet weten, ik leef al 9 jaar zo en ben zover ik weet toch gezond en doe gewoon mijn werk en ik kan niet zeggen dat ik sneller moe ben bv..
Het is een lastige kwaal maar voor zover ik kan merken niet ernstig