Gaat de mens vooruit in evolutionair opzicht door de opmars van automatisering?

Evolutie is een heel, heel langzaam en traag proces.
De industrialisatie en de automatisering, kortom, 'het hele technologische tijdperk' is vooralsnog niet meer dan een fractie van een seconde in de paar het "uur" dat we bestaan. Veel en veel en veel te kort om te kunnen spreken van welke evolutie dan ook. Dat heeft dus echt niet zomaar 123 invloed.

Daar komt bij dat we ons als enige diersoort juist door onze technologische ontwikkelingen (en dat begint eigenlijk al bij de ontdekking van het vuur) buiten de evolutie plaatsen, en natuurlijke processen geen vat meer op ons laten hebben. Kou, honger, ziektes, voortplanting ; de belangrijkste evolutionaire 'stuurders' kunnen we controleren, in plaats van ons er willoos aan over te geven.

Het idee dat alles wat we niet gebruiken snel verdwijnt en wat we wel gebruiken snel opkomt, grenst meer aan het - inmiddels onjuist gebleken - Lamarckisme ; verworven erfelijke eigenschappen. Giraffen die verder moeten reiken naar hogere blaadjes, krijgen langere nekken, en dus erven hun kinderen langere nekken. Zo werkt dat dus niet.

En veel van onze moderne snufjes, hebben niets met voortplanting te maken. Zo heeft miljoenen jaren evolutie er voor gezorgd, dat we heel zuinig met ons eten omgaan. Nu er eten is overvloed is, worden heel veel mensen - die vroeger een evolutionair voordeel hadden - veel te dik. En daar gaan we dood aan. DUS zou je denken, komen er over x jaar minder dikke mensen. Maar nee dus, want je gaat pas dood aan overgewicht NADAT je je vruchtbare leeftijd hebt bereikt. De genen zijn dan al doorgegeven, en het 'evolutionaire nadeel' wordt nuet 'uitgeselecteerd'.

Voor zover er al sprake is van devolutie , wordt dat voornamelijk veroorzaakt doordat we onze zwakke, zieke en minder levensvatbare exemplaren in leven houden, en onze onvruchtbaren met kunst- en vliegwerk zich toch laten voortplanten. Dat is echter een verzwakking van de soort als geheel (die echter wel wat kan lijen, dus geen enkele reden dat niet te doen) en niet van elk individu afznderlijk.

Veertig jaar rekenmachines heeft de noodzaak en de oefening om te hoofdrekenen wellicht wat verminderd, maar beslist de vaardigheid / aanleg ervoor in de hersenen niet aangetast. Als je in DAT soort tijdperken denkt, dan staat evolutie daar echt helemaal buiten.
Hersenen zijn flexibel, en welke vaardigheden je leert / moet leren, hangen af van de tijd en plaats waar je woont. (vervolg in reacties)

De mens veranderd. Door de natuurlijke omgeving, maar ook door technische ontwikkelingen.
Wie is er vandaag de dag nog in staat om vuur te maken?
Zijn eigen voedsel te verbouwen?
Een dier te vangen voor consumptie?
Zichzelf/zijn stad te verdedigen met zwaard en pijl en boog?
Een huis of meubels te bouwen voor zichzelf?
Een staartdeling te maken? Een afspraak te maken (zonder mobieltje: waar ben je nu)?

Sommige vaardigheden zijn niet meer van belang (al dan niet tijdelijk) en worden vervangen door andere vaardigheden. Of we daardoor slimmer worden, of juist niet? Volgens mij maakt het weinig verschil.

De hersenen zullen zich - in de loop van vele jaren - op een andere manier ontwikkelen. Het principe van evolutie is dat de organismen die het beste gedijen in de omgeving, de meeste overlevingskans hebben. Dus wellicht ontstaat er in de komende (duizenden?) jaren een type mens die bijv. heel goed is in het snel verwerken van vele soorten informatie.
Mensen zullen dus andere vaardigheden en kwaliteiten ontwikkelen.

Overigens is er bij evolutie niet echt sprake van 'vooruit' of 'achteruit'; omdat er geen richting is in de zin van "die kant moeten we op". Je kunt hooguit spreken van verandering.

Ik sluit me voor een groot deel aan bij Marleen, op een klein dingetje na: het zorgen voor medemensen die minder goed toegerust zijn (bijv. zieken en gehandicapten) heeft óók een evolutionair voordeel. Dat heeft met sociale cohesie te maken. Een soort die sociaal goed ontwikkeld is, heeft als geheel meer overlevingskansen.