Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Kan je werkgever je verplichten om je door een psycho-therapeut te laten behandelen ?

Als hij vindt dat als je als werknemer de keus maakt om te werken,je ook de verantwoordelijkheid voor je eigen geestelijke gezondheid moet nemen door het ondergaan van therapie en/of medicijnen,om je sociaal functioneren te verbeteren terwijl je hierzelf geen heil meer in ziet. Of omdat jezelf vindt dat je uitgetherapeut bent omdat het niet oplevert van wat je ervan verwacht.

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Psyche
8.8K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
gezien je andere vragen lijkt het mij niet verkeerd om hulp te aanvaarden en hieraan mee te werken. wie weet zijn jou verwachtingen niet reel en ben je om deze reden klaar met therapie. onslag krijg je niet zomaar, en ook de andere vragen roepen wat vraagtekens op bij me. kortom, je hebt niets te verliezen dus waarom zou je tegendraads zijn. een dergelijk voorstel lijkt me niet uit de lucht komen vallen toch?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
lees ook iets in de reacties op een ander vraag bij toeval dus kom nog even terug. het gaat over een bepaalde stoornis (je weet zelf wel wat ik bedoel) en zit zeker lastig is op je werk ivm met het idee wat je bij collega's hebt en de moeite met autoriteit etc. wil enkel zeggen dat je je kop niet in het zand moet steken en je dit ook als een kans kan zien ipv een afkeuring op jou als persoon. ze investeren in je en dat vind ik heel positief. ze kunnen je er ook met gemak uitknikkeren maar dat doen ze niet.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Letterlijk en rechtstreeks natuurlijk niet.

MAAR : als jij door psychische problemen regelmatig niet (goed) in staat bent je werk te doen, en je werkt duidelijk niet actief mee aan je eigen 'herstel' / verbetering / vooruitgang, kan dat uiteindelijk wel een grond zijn om je contract niet te verlengen of zelfs het dienstverband op te zeggen. Desnoods -uiteindelijk- vanwege een verstoorde arbeidsrelatie of in welk jasje je het ook maar wilt gieten.

Hij kan je dus wel degelijk voor de keus stellen, en consequenties aan het wel of niet maken van die keuze verbinden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Andere antwoorden (5)

je hebt een contract met je werkgever. Jij levert inspanning, hij geeft jou salaris.
Daarmee heb jij dus de plicht om ziekteverzuim zo veel mogelijk te voorkomen. De werkgever heeft deze plicht ook. Sterker nog jij moet je houden aan zijn inspanningsverplichting om niet ziek te worden.
Ja dus.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ok maar als je vorige functie vervallen is door reorganisatie en de werkgever weinig inspanning doet omdat dit een moeilijker geval is dan het huis tuin en keuken geval wordt het een ander geval omdat de werkgever eerst eens moet zorgen dat er een passende functie komt die tegemoet komt aan mijn beperkingen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
je denkt toch niet van: o volgende week ben ik ziek.
ziek zijn heb je niet zelf in de hand
Nee niemand kan jo iets verplichten zelfs de bedrijfsarts niet.
Zelfs nog niet om bij b.v. een bedrijfs psygoloog een sessie te ondergaan.
Het is jou eigen keuze.

Toegevoegd na 2 minuten:
jo is jou.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
te kort door de bocht.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
wat is een psygoloog?
j5m
12 jaar geleden
Soms hebben bedrijven een bedrijfspsycholoog in dienst.
e kan dan via de bedrijfsarts gesommeerd worden of je hier eens met wil gaan praten als je ergens mee zit en er zelf niet uit komt(en dat kan van alles zijn)
Maar ze mogen dat niet verplichten.
Een collega van mij heeft dat geweigerd en de bedrijfsarts gaf aan wij kunnen jou niet dwingen het is jou keuze.
j5m
12 jaar geleden
Nog even toevoegen als je hier gebruik van maakt kost het niets het bedrijf betaald dit.
Als je het parteculier doet moet je de eerste sessies zelf betalen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Exact,ik begin hierover na te denken om eerst maar eens naar de bedrijfspsycholoog te gaan om eens mijn probleem voor te leggen.
j5m
12 jaar geleden
Ik ken jou en je problemen niet maar je moet dat doen wat goed voelt.
Niet meer en niet minder succes ermee.
En baat het niet schaadt het niet moet je maar denken want deze vrouw/man heeft toch zwijgplicht.
Nee, je beslist uiteraard zelf over een eventuele behandeling die je ondergaat. Je werkgever heeft daar niets over te vertellen.

Wél is het zo dat wanneer je ziek bent of slecht functioneert op je werk, je een inspanningsverplichting hebt om beter te worden. Als bijvoorbeeld je bedrijfsarts vindt dat daar psychotherapie voor nodig is, kan het zijn dat de betaling van je ziektegeld wordt stopgezet als je niet je best doet om beter te worden. Als jij zelf een andere behandeling in gedachten hebt zal de bedrijfsarts dit doorgaans prima vinden, zolang er maar goede resultaten zijn.

Als je niet ziek thuis bent maar niet goed functioneert op je werk, kun je in het uiterste geval ontslagen worden als je werkgever niet het idee heeft dat je er iets aan doet om dat te verbeteren.

Als je het niet eens bent met het oordeel van de bedrijfsarts kun je een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV. Dit advies is in principe bindend voor beide partijen. Tot de uitspraak van dit oordeel mag je de adviezen van je eigen behandelaars opvolgen. Als je niet ziek thuis bent, tenminste.

Je werkgever heeft dus wel wat pressiemiddelen, maar kan jou uiteindelijk nooit dwingen om een bepaalde behandeling te ondergaan. In het uiterste geval kan je werkgever je wel ontslaan, als je echt aantoonbaar slecht functioneert op je werk. Ik zou je adviseren om dit vóór te zijn, dus eventueel zelf in overleg met de bedrijfsarts na te denken over óf het verbeteren van je functioneren in je huidige functie, óf - als dat niet mogelijk lijkt - het zoeken van een meer passende functie bij jouw mogelijkheden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Een deskundigenoordeel is niet bindend wel wordt het oordeel in de regel gevolgd en kan de rechter in zulks geval er zwaar aan tillen als een werkgever het naast zich neerlegt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Klopt, daarom schreef ik: "in principe bindend", omdat het eigenlijk altijd opgevolgd wordt, en ik het niet nodig vond om in dit antwoord in te gaan op de precieze juridische constructie van het deskundigenoordeel.
Ik lees tussen de regels door dat er wat 'wringt' met je collega's. Weet je dat er mensen zijn die gewoon slecht functioneren in team?
Zou het niet beter zijn een job te zoeken waarbij je alleen werkt?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Jazeker,maar in mijn geval is 100% solistisch werk ook niet goed omdat ik dan ga piekeren en nauwelijks nog aan werk toekom omdat dit te vrijblijvend voor mij wordt,hoe moeilijk ook met collega's dit heeft nog altijd de voorkeur dan puur solistisch werk.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik pieker ook meer, maar heb toch gekozen om alleen te werken.
Aan U de keuze natuurlijk.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Geen geval is hetzelfde.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
ieder mens piekert nu en dan, maar als het beperkend is en in zo'n mate dat het werk gaat beinvloeden kan ik het voorstel wel begrijpen om hulp in te schakelen. het bedrijf of een werkgever kan zich niet aan blijven passen natuurlijk.
welk werk zou passend voor je zijn binnen het bedrijf, of ben je van mening dat je momenteel niet kan werken? is het piekeren structureel of heeft het een andere oorzaak? wat voor werk doe je? iemand hoeft niet bijzonder sociaal vaardig te zijn om zijn werk te kunnen doen. als je alleen werkt heb je geen teamgenotelijk lijkt me. vraag me af waarom er dan iets mis zou zijn met je sociale vaardigheden in zo'n mate dat ze hier ook een probleem mee hebben. komt vast niet door 1 bepaald voorval toch? dat dingen niet zo goed lukken of niet zo lekker lopen is heel mensenlijk en niets om je voor te schamen, maar ik denk wel dat je de feiten onder ogen moet kunnen zien zonder dat jij je daarbij de zondebok voelt. waarschijnlijk hebben ze het goed met je voor. zou dat niet het geval zijn dan kunnen ze het namlijk op een hele andere goed gooien en je er gewoon uit mikken. als jij de keuze maakt om te werken mag er idd verwacht worden dat jij in staat bent om te werken, in welk opzicht dan ook. uiteraard kunnen er aanpassingen gedaan worden wat werkzaamheden betreft, en kan er rekening met je gehouden worden. blijkbaar is dit niet voldoende, anders zou er geen meningsverschil zijn ontstaan hierover toch? je werkgever weleens gevraagd naar de redenen om je dit aan te bieden?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mijn vorige functie die ik 10 jaar met nu dan wat problemen heb uitgevoerd is vervallen. De werkgever (de leidinggevende) heeft toen zelf een nieuwe functie aangeboden. Maar dit kon ik niet aan omdat dit te vaag van inhoud was,simpel ik wist niet wat men van mij verwachten,ik ben passief als het gaat om het vragen om hulp en begeleiding was niet voldoende om dit te corrigeren,ik raakte ziek (overspannen ?) met klachten die nu nog steeds spelen. Mijn leidinggevende kwam met ander werk maar dat bleek buitenwerk te zijn waar de bedrijfsarts niet achter stond,ook dit ging niet door. Nu na bijna 1 jaar ziekte ligt er een takenpakket met wisselende taken,terwijl een ingeschakeld bureau dat moest onderzoeken wat mijn belastbaarheid was vaststelde dat er structuur in het werk moest zitten en het liefst niet een bijeengeraapt takenpakket omdat ik hierdoor onder spanning kom te staan. Mijn mentale belastbaarheid is hiervoor te laag.Dit buro vindt dat ik wederom therapie zou moeten oppakken als was het maar om via medicatie rust in mijn hoofd te krijgen. Piekeren is een structurele zaak en ook heb ik "pratende gedachten" over bv een overleg op het werk met de leiding dat pas over een aantal weken zou plaatsvinden.
Dit gesprek blijft dan maar opnieuw plaatsvinden.
Er zijn verschillende luiken aan je vraag. Het eerste wat me opvalt is dat je aangeeft dat je "uitgetherapeut" bent volgens jezelf. Is daar een objectieve grond voor of stootte je op dingen die je misschien niet zo makkelijk kon aanpakken (waardoor therapie natuurlijk ook niet geeft wat je verwacht...).
Het tweede luik is dat je de keuze maakt om te werken maar je baas ongerust is of dit wel een goede idee is. Hij kan je natuurlijk niet verplichten om in therapie te gaan, hij kan je wel ontslaan omdat je niet functioneert zoals hij het voor ogen heeft.
De vraag is natuurlijk : wat is er hier "sociaal" aan de hand? Is datgene wat "sociaal" aan de hand is een hinderpaal om je werk te doen, of vindt de baas (of het bedrijf/organisatie/dienst...) het belangrijk dat je je op een welbepaalde manier gedraagt in de groep?
Wat ik zou doen is :
- een test laten doen (bij een therapeut die je nog niet kent, zodat het ook echt objectief gebeurt), zodat je objectief materiaal hebt waarbij je zelf kan zien hoe de stand van zaken is.
- op basis van deze test kan je dan beslissen wat je verder wil of moet doen volgens jezelf.
- als er uit deze test blijkt dat je idd geen therapie meer nodig hebt, heb je objectief materiaal om je baas te counteren
- in dat laatste geval kan je je dan afvragen of je wel wil beantwoorden aan de verwachtingen die gesteld worden op vlak van sociaal functioneren
- als je de "juiste" job niet hebt en constant gedwongen wordt je anders te gedragen dan je bent dan is dat een stressvolle werkomgeving.
Het allerbelangrijkste is dat je eerlijk bent tov van jezelf, de testresultaten zonder discussie aanvaardt en daarop verder bouwt.

Toegevoegd na 2 minuten:
aanvulling bij voorlaatste punt : een stressvolle werkomgeving. In dat geval zou ik van job trachten te veranderen, misschien best na een oriëntatie zodat je goed weet waar je interesses en capaciteiten liggen....
(Lees meer...)
liveisgreat
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik vind na bij diverse therapeuten te zijn geweest dat ik enkel mijn eigen standpunten verdedig en slechts discussie voer met een therapeut,zodat ik mij afvraag wat ik in therapie ga doen als ik me afhankelijk en kwetsbaar tov een therapeut opstel. Mijn leidinggevende biedt werk aan dat niet bij me past,hij begrijpt me kennelijk niet. Wat de wil om te werken betreft is het niet meer dan normaal dat iemand zijn eigen inkomen verdient hoe moeilijk dit ook kan zijn. Of je nu wel of niet in een team kunt werken,wel of niet solist bent verwacht wordt dat men zijn eigen inkomen kan verwerven hetzij in dienst van een werkgever of als zelfstandige. Wat er sociaal is om in een groep te werken is dat anderen mij niet begrijpen,negeren omdat ik geen aansluit kan krijgen bij een groep,door spanningen,wantrouwen en achterdocht.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Toevoeging: het kan natuurlijk ook dat ik bij het verkeerde bedrijf rondloop en misschien wel in de sociale werkvoorziening thuishoor maar dat zou dus onderzocht moeten worden.
liveisgreat
12 jaar geleden
twee dingen gerard...
1. Je werkgever betaalt je dus kan ook bepalen wat hij van je verwacht op vlak van functioneren. vele werkgevers zouden je gewoon ontslaan ipv je te suggereren om in begeleiding te gaan (hierbij zeg ik niet dat dit ontslaan altijd terecht is, wel dat ze (helaas) de macht hebben om dit te doen)
2. Je mag de schuld niet alleen op "de groep" schuiven. Als er een probleem is ligt dit altijd aan beide partijen...(dus ook niet alleen aan jou, voor alle duidelijkheid).
Inderdaad heeft therapie totaal geen zin als je je niet open stelt voor wat de andere vanuit zijn opleiding en ervaring te bieden heeft. Waar ligt die weerstand tegen persoonsverandering? Iedereen wordt door het leven gedwongen om te evolueren/veranderen, als je hierbij begeleiding krijgt is dat bijna een luxe. De "grote" mensen zijn juist degenen die flexibel genoeg zijn om de steeds veranderende omgeving het hoofd te bieden.
Het is raar dat er bij vele mensen zo een weerstand ontstaat als ze zich op de één of andere manier moeten veranderen. Toch gaat het gewoon om een een soort gebruiksaanwijzing voor het leven. Bij een wagen zeg je toch ook niet "ik moet wel diesel tanken maar dat doe ik lekker niet want ik rij liever op benzine".
Ik begeef me nu op (zeer) glad ijs, maar volgens mij is jouw persoonlijkheidsstructuur veeleer narcistisch (pas op : ik zeg NIET dat je een narcist bent he, dat is een diagnose waarvoor ik niet bevoegd bent en véél te kort door de bocht!). vandaar ook je wat breekbaar ego, alsof verandering ook vernietiging betekent. Het zal niet makkelijk zijn om hier iets aan te doen, maar als je de uitdaging aangaat kom je allicht veel verder dan nu...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik kan u gerust stellen ik ben geen narcist,u overige info neem ik ter harte. Ik overweeg toch nog eens in therapie te gaan maar ga eerst goed kijken waar danwel.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
als jij denkt dat je niet in staat bent om te werken zal je dit ook moeten kunnen aantonen. het valt me op dat de hulp die je krijgt niet passend is, het werk niet passend is, de werkgever je niet begrijpt etc. nergens zie ik iets van begrip naar een ander. zeg niet dat je het er mee eens moet zijn, maar heb het puur over begrip dus. misschien is dit wel een aandachtpuntje, omdat je hier blijkbaar vaker op vast loopt als ik het zo lees hier en daar.
liveisgreat
12 jaar geleden
inderdaad, dit viel me ook op.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
het klinkt een beetje bot als ik het zo neerzet, maar dit is zeker niet mijn opzet in ieder geval :) @gerard
gezien je diagnose: sommigen dingen zijn nu eenmaal niet op te lossen.
mijn vraag is: wat zou je zelf een passende oplossing vinden, en welke bijdrage is voor jou haalbaar, en op welke punten is (al dan niet met hulp) nog verbetering aan te brengen als het om contact met collega's gaat. ik denk dat het een stukje aanvaarding kan zijn, ook van jouw kant, over jezelf wel te verstaan.
weet uit ervaring dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, want heb zelf ook en labeltje (en wel meer dan 1 ook)
maar waar een wil is daar is een weg.
mij heeft het niets opgebracht om tegen dingen aan te blijven trappen die gewoon niet haalbaar zijn voor mij persoonlijk (sterker nog, het resultaat was een burn out) is er niet iemand die met jou wil kijken naar iets wat wel haalbaar is zonder dat je stil staat over de wettelijke kanten (wat wel of niet verplicht kan worden) je werkgever wil helpen en je niet het leven zuur maken (al snap ik dat je het soms heel anders kan ervaren) ;-)

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding