Ik ken iemand die nooit of bijna nooit spreekt, verlegen is, zenuwachtig , en bijna geen antwoord geeft, hoe moet ik dat aanpakken?

Question

Het is toevallig mijn baas, lastig om mee samen te werken, wij werken in de horeca, hij praat niet met klanten, hij zegt ook nooit wat ik moet doen....als ik dan iets vraag, krijg ik soms maar een half antwoord of geen, als we samen eten, word hij super nerveus, of als er iemand tegen hem iets zegt ook.....raar hoor!
Maar hij kan ook ineens kwaad worden (zeer kwaad) voor een kleinigheidje....tegen de klanten....wat voor iemand is zo'n persoon? hoe pak ik dat aan?

Toegevoegd na 2 minuten:
echt belangrijk voor mij, want ik kan hem goed verdragen, waarom snap ik zelf ook niet

Toegevoegd na 19 minuten:
Heeft ook enorme trekken, in zijn armen, precies dat hij met zichzelf geen blijf weet

 · Accepted Answer

klinkt heel sterk al een sociale faalangst

Sociale faalangst symptomen
Je hebt het gevoel te blokkeren bij sociale interactie. Als het nu gaat wanneer je een onbekende ontmoet, tijdens een conversatie of wanneer je iets moet bestellen in een restaurant, iedere keer heb je er last van.

Ontmoet je een onbekende, dan kijk je die liever niet in de ogen.

Je hebt last van onzekere gevoelens bij contact met de ander.

Je vindt het niets om alle aandacht op je gevestigd te hebben.

Je probeert je dan ook altijd op de achtergrond te houden wanneer je in een groep bent.

Je probeert zoveel mogelijk sociale gebeurtenissen te vermijden. Door je vermijdingsgedrag bestaat het gevaar dat je in een sociaal isolement gaat belanden.

Spreken voor een groep zal je alleen doen wanneer je er niet onderuit kunt. Moet je het toch doen, dan zie je er van te voren al enorm tegenop en kost het je veel moeite.

Je wordt snel rood en bent tijdens sociale interacties bang dat het rood worden weer gaat opspelen.

Hoe jij over komt op anderen is erg belangrijk voor je en daar ben je dan ook veel mee bezig.

Je zult niet snel je mening geven, ook niet als jij denkt dat het anders moet. 
-----------------------------------------------------------------------

dit kan je niet aanpakken, iets wat hij niet doet of wil krijg je niet voor elkaar. je kan wel laten blijken dat je de mogelijkheid geeft om dingen te bespreken.

geef aan dat je het lastig vind dat hij zo kort van stof is. misschien is communicatie over de mail prettiger (als is dit natuurlijk nooit een oplossing voor alle communicatie)

die woede is gewoon onmacht, het heeft niets te maken met de persoon waar tegen hij het uit, maar deze persoon is of het welbekende druppeltje, of net toevallig is de buurt.

je baas zit niet lekker in zijn vel, durft zich niet te uiten en is onzeker. 
hij kan kortaf lijken maar zo bedoeld hij het niet. misschien helpt deze gedachte om hier beter mee om te gaan.

 · Answer

Lastig werken lijkt mij met zo'n baas :p

Je geeft aan dat jullie wel een samen eten, probeer dan te praten en hem dingen te vragen. Ook al geeft hij kortaf antwoord, blijf doorvragen. Weet je toevallig waar hij van houdt, zijn hobby's ofzo? Vraag hem daar dingen over. Of vertel over gebeurtenissen die voor de pauze zijn gebeurd

Dus ik zeg: blijf praten!

 · Answer

Zo'n persoon is introvert (in zichzelf gekeerd) Lijkt me zeker heel lastig om mee te communiceren en zeker als hij je baas is. Dit kun je ook niet veranderen, dit is zijn eigenschap. Daardoor ben je vnl op elkaar aangewezen als collega's. Mocht je twijfelen aan bepaalde beslissingen kun je altijd goedkeuring vragen en als hij ja mompelt dan weet je zeker dat je het goed doet. Voor de rest gewoon jezelf blijven.

 · Answer

Misschien heeft je baas het Asperger syndroom, of een andere vorm van het Autisme-spectrum. Misschien heeft hij dat niet, maar heeft hij problemen met zijn vrouw en gezin, of een andere probleem waarin hij pijn heeft. Het kan ook zijn dat hij depressief is of gaat worden. Een burn-out kan ook.

Als jullie medewerkers en klanten eronder leiden, zou ik een gesprek aangaan met je baas. Anders zou ik het even laten rusten, misschien draait hij wel weer bij.

Als jullie medewerkers en klanten eronder leiden, zou ik een gesprek aangaan met je baas. Anders zou ik het even laten rusten, misschien draait hij wel weer bij.

 · Answer

Ik herken mij hier volledig in. Ooit had ik een bedrijg met 5 man personeel en zij hadden dezelfde klacht over mij. Ikzelf wist niet beter en was gewoon "introvert" geboren. Niet altijd even leuk. Toen ik echter, na getuige geweest te zijn van een verschrikkelijk verkeersongeval, een tijdje werd opgenomen in de psychiatrie kwam een of andere pillendraaier op het idee om mij een anti-depressiva te geven (aropax). Na een 3-tal weken herkende ik mezelf niet meer...van introvert naar ultra-extravert ! Mijn omgeving dacht dat ik aan de drugs zat. Soit, ik heb dat gelukkig kunnen afbouwen maar ik ben sindsdien véél socialer. Ik wil zeker geen reclame maken voor dat soort medicatie, integendeel maar het bewijst wel dat het gewoon ergens een hersenkronkel is die wat anders gevormd is dan bij de doorsnee persoon en blijkbaar kan worden gewijzigd door medicatie. Maar mijn motto blijft :
"Er moeten alle soorten mensen zijn om een wereld te vullen"
Eric

Ik ken iemand die nooit of bijna nooit spreekt, verlegen is, zenuwachtig , en bijna geen antwoord geeft, hoe moet ik dat aanpakken?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Weet jij het beter..?