Wat kan je doen tegen de negatieve persoon in je hoofd?

Ga naar een psygoloog, die kan je vaak goed helpen, ik loop er zelf ook en je bent echt niet gek als je daar heen moet! Laat je wel eerst doorverwijzen door je huisarts want anders wordt het vaak niet vergoed door de verzekering

nee dit niet niet normaal,je hoort niet jezelf te bijten(iemand anders trouwens ook niet)

je kan bijvoorbeeld dingen bedenken waar je wel goed in bent en die je wel goed doet. Deze dingen kun je opschrijven zodat je een lijstje krijgt dat je later nog eens kunt bekijken.

Probeer je negatieve gedachten te weerleggen door er positieve gedachten tegenover te zetten.
Bijv. negatieve gedachte: wat ben ik toch lelijk
positieve gedachte: een klasgenoot zei dat ik er leuk uit zag.

Je kunt altijd nog de hulp van een psycholoog inschakelen.
Veel sterkte!

niks aan te doen je hebt nou eenmaals verschillend van dt soort mensen,neem r wat beetje tijdd voor jezelff om wat te rusten, vergeett de rest

jammer dat je zo vaak boos bent op jezelf, maak, als je niet boos bent eens een lijstje met wat je allemaal goed doet, vraag aan een goede vriendin, je moeder of iemand anders die jou goed kent, ook zo'n lijstje te maken.
En plaats van dingen opschrijven als je boos bent, kijk je naar die lijstjes, haal je diep adem en zet je lievelings muziek op.
Hoop dat het je helpt.
Lukt het allemaal niet ga dan eens langs de huisarts zoals al eerder geantwoord.

Ongeveer 10% van alle kinderen geeft toe dat ze stemmen in hun hoofd horen - de rest voelt kennelijk haarfijn aan dat ze daarmee wel eens klappen van ouders/onderwijzers kunnen oplopen?
In de meeste gevallen is het echter niets meer dan je eigen onbewuste: zeg maar jouw computer die alle spijsvertering, ademhaling, themperatuurregeling, wondenherstel etc. allemaal regelt en uitvoert.
Computers, en dus óók organische computers zijn gevoelig voor foute invoer en ook ik heb tijdens een fikse verkoudheid wel eens daverende scheldwoorden naar mijn hoofd gekregen, zelfs harde klappen in mijn slaap en het was maar gewoon een virusje.
In de meeste gevallen van deze soort zoals je beschrijft ben je nog herstellende van een zware griepaanval en zijn er tekorten in je lijf: ik adviseer bij Albert Hein een pot KAUW-vitaminepillen uit het vitamineschap te halen en duur zijn ze echt niet, hiermee gaat het meestal wel over en ik houd het op codeerrestjes van een inmiddels verwijderd virus - maar ook zinkgebrek kan zulk een effekt wel geven vooral bij vrouwen die in echtscheiding zijn horen dan soms opeens de vreemste verwijten in hun hoofd en daar ben je als volwassene niet altijd op bedacht!

Wel halen organische computers soms rare streken uit als je teveel andermans krachtwoorden van hebt ingeslikt en er zelf te weinig afwijzend op hebt gereageerd: dan komen ze in droomvorm weer terug, en dan maakt jouw computer je direkt daarop wakker met de vraag: "Hoe reageer ik hier op?"
Ikzelf zeg dan tegen mezelf: "Allemaal flauwekul, alweer iemand die interessant wil doen" - en keer me om - en dáár heeft jouw eigen computer weer iets aan.
Wel zijn organische computers van meisjes iets intensiever , eh iets meer op de voorgrond tredend dan bij jongentjes dus zulke "krachtwoordgesprekken" vaak al helemaal niet zien zitten - dit heeft met haar veiligheid te maken en is een inwendige meisjescomputer vaak alerter en waakzamer op slecht taalgebruik.

Je kan proberen om je zelfrespect te versterken, alleen of met de hulp van een psycholoog. We hebben allemaal gebreken en kwaliteiten. Zeer belangrijk is dat je niet gaat focussen op je gebreken, maar wel op je kwaliteiten.

Verban je negatieve gedachten, en straf jezelf niet meer door in je arm te bijten. "Ik ben dom", "ik ben onhandig", "ik ben te klein", "het zal me niet lukken"... Deze en andere gelijkaardige zinnen belemmeren je normale doen en laten. Je moet ze uit je leven verbannen. Doe niet aan zelfkritiek en geniet van het mooie in je leven.

Wie geconfronteerd wordt met een probleem, heeft dikwijls de neiging om enkel naar de negatieve aspecten te kijken. Nochtans zijn er ook altijd positieve aspecten en er bestaan oplossingen. Span je in om ook het positieve te herkennen. Spreek dan tegen jezelf en moedig jezelf aan, je verdient het!

Als aanvulling op andere antwoorden:

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/diversen/15526-klachten-bij-magnesium-tekort.html
Wat is het belang van magnesium?
Magnesium is een natuurlijk tranquillizer. Het onspant de spieren, zenuwen en bloedvaten en geeft meer energie.
Bij stress klachten speelt magnesium een belangrijke rol. Magnesium tekort kan ten grondslag liggen van depressies en geassocieerde geestelijke gezondheidsproblemen.

Het is niet duur om het te proberen, neem wel goeie magnesium. O.a. magnesium-oxide werkt bijna niet.
Bij o.a. de Tuinen hebben ze magnesium citrate en gecheleerd magnesium (die neem ik)
Leuk: toen ik ermee begon ging ik veel leuker dromen.

Ik denk dat je veel zult hebben aan het boek van Byron Brown : Soul without shame ; a guide to liberating yourself from the judge within.

Is ook een nederlandse vertaling van : Zie jezelf in mildheid; een gids om je van je innerlijke criticus te bevrijden.

Je bent erg negatief over jezelf, je verwijt jezelf dingen en veroordeeld jezelf. Daar moet je mee stoppen. Het helpt niet en je voelt je er nog rotter door.
Tot op zekere hoogte is het een normaal verschijnsel, iedereen maakt weleens een verwijt naar zichzelf. Maar de mate waarin jij dit doet gaat erg ver. Je moet naar een positiever beeld over jezelf toe werken want nu ben je jezelf aan het ondermijnen en dit kost je ontzettend veel energie.
Besef allereerst wat je aan het doen bent. Denk je eens in dat je al die uitspraken die je nu over jezelf doet over een ander zou zeggen, bijvoorbeeld tegen je beste vriend. Stel je voor dat je tegen hem zou zeggen: "jij doet ook altijd dit, debiel!" Zou je dat niet te hard vinden? Onredelijk? Vast wel. Waar je naar toe moet willen werken is het worden van je eigen vriend. Want je moet nog erg lang met jezelf door 1 deur, het is de moeite waard, JIJ bent die moeite waard.
Hoe word je vrienden met jezelf? Onthoud: vrienden doen niet onaardig tegen elkaar. Vrienden vergeven elkaar. Vrienden veroordelen elkaar niet. Dus: wees lief voor jezelf, vergeef jezelf, veroordeel jezelf niet.
Beste vrienden worden word je niet in 1 dag, vrienden worden met jezelf word je ook niet in 1 dag, vooral niet als je al zo'n tijd gewent bent om zo met jezelf om te gaan. Het zal dus gaan in stappen. Zet die stappen dagelijks en hou dat vol. Begin met jezelf te complimenteren. Ga de dialoog met jezelf aan. Heb je jezelf in je hoofd uit lopen schelden? Aarzel dan niet en zet er een compliment tegen over. Tolereer niet langer dat je zulke gemene dingen zegt tegen jezelf. Hoor je jezelf weer een ondermijnende riedel afsteken, onderbreek jezelf en denk er iets positiefs voor in de plaats. Het zal niet vanzelf gaan en in het begin zal het misschien onnatuurlijk aanvoelen, maar hou het vol. Wees lief voor jezelf.

Kijk eens naar de site bij de bron. Daar staan oefeningen voor een positief zelfbeeld. Succes.

Omdat de stem in je hoofd in de 'jij-vorm' spreekt, vraag ik me af of je het wel zelf bent. Is het niet iemand van vroeger die zo streng afkeurend tegen je sprak, dat je het je onbewust eigen hebt gemaakt? Probeer eens te horen, wie het nou in werkelijkheid is/was. Kan heel verhelderend zijn.
Het is niet 'normaal' (in de zin van gangbaar) dat je vanaf je geboorte jezelf al bekritiseert en afkraakt, DUS moet je het van anderen gehoord hebben. Maar wat vroeger gold, geldt nu niet meer - 'altijd' is iets dat in dit geval niet bestaat. Je bent nu duidelijk je eigen persoon en niet langer afhankelijk van dit soort "machtsfiguren". Je hoeft niet langer naar ze te luisteren!!!

Vraagje: wat doe je met de briefjes die je in je boosheid hebt geschreven over wat je allemaal 'fout' zou doen? Gooi ze eens op een 'rituele' manier weg - of verbrand ze op een oud bord of zo. En met 'ritueel' bedoel ik dit: zeg hardop wanneer je ze weggooit/verbrandt/vernietigt "dat je hiermee de beschreven negatieve zaken verwijdert" (of woorden die voor jou goed voelen). Het kan je een paar keer kosten, maar gaat erom dat je de boel uit je systeem krijgt. Stel je in ieder geval voor dat de dingen die je 'fout' hebt gedaan (niet doet, maar hebt gedaan), in de vuilnisbak verdwijnen of in rook opgaan. Het is gebeurd, passé, in het verleden. Je kunt het niet veranderen, alleen ervan leren het anders te doen.

Helaas vind je blijkbaar dat je gestraft moet worden voor wat je al dan niet hebt gedaan, en daarom bijt je jezelf bij gebrek aan een ander die je straf geeft. Zonde, want waarom zou je straf moeten krijgen? Je bent maar een mens, lieverd. En mensen maken fouten. Vergeef jezelf. Ik heb nu nog slechts 5 woordjes voor je, en hoop dat je ze onthoudt: PERFECT IS VOOR DE HEMEL.

Rationeel Emotieve Therapie (RET): ABC/5 g's/ psychologie

We werken de vijf G's uit aan de hand van een voorbeeld:

G1: Een man van 30 jaar verliest door de recessie zijn job als magazijnmedewerker.
G2: 'Ik ben een waardeloos persoon'; 'Ik vind nu vast geen baan meer'; 'Ik kan nooit rondkomen van een uitkering'; 'Ze moeten altijd mij hebben'; 'Het is vreselijk dat ik geen baan meer heb'; 'Ik ben altijd de pineut'.
G3: Depressief, het gevoel nergens voor te deugen, waardeloos te zijn.
G4: Lethargisch, lang op bed blijven liggen, lusteloos, laat sociale contacten versloffen.
G5: Zoekt niet naar ander werk; sociale contacten verwateren; verwaarlozing van zijn omgeving.

oplossing;
Het veranderen van denkpatronen
De werkwijze van de RET kan globaal in een drietal fasen worden onderverdeeld:

1. het opsporen van belemmerende of storende gedachten en van de gevolgen daarvan voor het gevoel en het gedrag;
2. het formuleren van nieuwe gedachten; en
3. het aanleren van nieuwe gedachten en van de daarbij behorende nieuwe gevoelens en gedragingen.

Je hebt ondertussen al heel wat antwoorden gekregen, en ik hoop voor je dat er iets tussenzit wat je aanspreekt en waar je iets mee kan. Wat ik hier nog aan toe wil voegen en je mee wil geven is dit:
Ook ik ben een lange tijd verschrikkelijk kwaad geweest op mezelf en dat uitte zich op precies dezelfde manier als bij jou dit is langzamerhand steeds minder geworden. Een tijdje terug had iemand hier een interessante uitspraak over die is blijven hangen. Deze persoon zei: Het gebeurt vaak dat mensen die heel boos zijn op zichzelf in werkelijkheid niet echt boos zijn op zichzelf, maar heel onbewust op iemand anders verschrikkelijk kwaad zijn.
Toen ik dit hoorde dacht ik ja, zo heb ik het nog nooit gezien, maar er zit bij mij een hele grote kern van waarheid in.

op het moment dat iemand zichzelf pijn gaat doen om zichzelf te 'straffen' denk ik dat het niet meer normaal te noemen is, hoewel 'normaal' natuurlijk behoorlijk relatief is.

Ga eens lang bij je huisarts, die kan je doorverwijzen naar een psycholoog en die kan je leren omgaan met dit soort situaties.

Op zich is het helemaal niet zo vreemd hoor om met zulke gedachtes rond te lopen, ene mijnheer Freud heeft daar al jaren van alles over geschreven.

Die gaat er vanuit dat we min of meer.... uit drie personen bestaan, het kind wat voornamelijk op zoek is naar een snelle bevrediging van wensen zonder veel op de rest te letten, een volwassene die wel voor van alles een afweging maakt en.... een persoon die in de gaten houd of alles wel precies exact gaat zoals het eigenlijk zou moeten horen.

Kunst is om die drie een beetje in evenwicht te houden, op zich moet je nl. gewoon kunnen genieten van wat je doet, daarnaast moet het ook goed voor je zijn en als derde moet de "controleur" niet al te overdreven eisen stellen om je leven een beetje leuk te houden.

Op zich is het dus ook niet zo gek om zo nu en dan met jezelf in conflict te liggen, beter dat als bijv. maar alles te doen wat je wil (kind) zonder ergens over na te denken.
Andersom... lijkt het er wel een beetje op dat degene die kijkt of alles wat je doet ook exact goed gebeurt een beetje de overhand heeft. Op zich beschermt zo "iemand" dat je je niet al te gek gedraagt in de samenleving, maar als die teveel de overhand krijgt, dan kijkt die naar elke scheet die je laat en geeft je, blijkbaar door te bijten, daar voor op je donder.

Proberen te leven als degene die in het midden zit is vaak het beste, die luistert nl. naar beide kanten en is in staat
om het verschil tussen "ik wil" en "zo hoort het" een beetje te relativeren.

Op zich is er nl. niks fouts aan om niet altijd "normaal" te doen zolang het je niet schaad en andersom zijn er ook zaken die je wellicht veel beter kan laten.

Als ik bijvoorbeeld in druk verkeer door het rode licht heen rijd, dan is dat iets wat ik ondanks m'n haast veel beter kan laten. Om mezelf andersom zwaar schuldig te voelen als ik, wat eigenlijk ook niet mag, voor het gemak eens over een verlaten stoep fiets, is ook niet goed.

Ik gok dat veel meer mensen met deze drie personen te maken hebben zonder het überhaupt te beseffen en hopelijk staan we ook allemaal wel eens in conflict met onszelf om.... een beetje in de gaten te houden waar we mee bezig zijn. Dat maakt ons nl. ook een beetje voor rede vatbaar.

Als je het echter al jaaaaren jezelf loopt te bijten en de allergrootste moeite hebt om e.e.a. te relativeren, dan kan je er wellicht beter wel hulp voor zoeken.

Hoi, dit is een behoorlijk intern conflict, lijkt me. Ik krijg de indruk dat je uit balans bent. Dat bijten op zich schrik ik niet van, lijkt mij gewoon een reactie op het conflict. Is natuurlijk niet goed! Maar de één gaat eten, de ander drinken en nog vele gedragsstoornissen denkbaar. Ga eens naar de huisarts voor een gesprek en laat je doorverwijzen naar een psycholoog. De pri-methode is een methode die enkele psychologen in Nederland gebruiken die ik wel heel charmant vind. Maar ik ben geen arts maar gewoon ook een mens die in een moeilijke periode heeft gezeten en ik kan vol overtuiging zeggen: Zoek hulp, dat getuigt van intelligentie en zelfliefde!

Lieve Nouk, het is niet normaal om jezelf te bijten. Dan is er echt iets mis. En door jezelf steeds zo negatief toe te spreken, kom je steeds verder in een neerdalend spiraal terecht. Maar je doet dit omdat je boos bent op jezelf. Probeer te ontdekken waarom je zo boos bent en waarom je jezelf zo wilt straffen.
Mijn tip aan jou is: probeer zoveel mogelijk jezelf complimenten te geven in plaats van te zeggen hoe verkeerd je alles doet. Want op die manier wordt het steeds erger.
Kun je er met je ouders over spreken? Dat zijn toch de mensen die het het beste met je voor hebben en kunnen je raad geven. Je kunt misschien ook naar een psycholoog gaan en het probleem voorleggen. Blijf er in ieder geval niet mee lopen, want dan zal het zeker niet beter met je gaan.

Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe.