Pijnbestrijding wordt gedaan in verschillende stappen.
Daarbij wordt bij pijnbestrijding gewerkt volgens de WHO-pijnladder.
* De eerste stap is paracetamol of een NSAID, zoals ibuprofen.
* De volgende stap is het combineren van het middel van stap 1 met een zwak opioïd als codeïne of Tramadol. Een bekend product is ParaCod (paracetamol en codeïne in één tablet).
* De derde stap is het gebruik van sterkwerkende opioïden als morfine en fentanyl ("morfine-pleisters").
* In uitzichtloze situaties bij mensen met zeer veel pijn (terminale kankerpatiënten) is de laatste stap continue, intraveneuze toediening van sterke opïoiden, meestal morfine, met behulp van een morfinepomp.
Bij chronische pijnklachten worden pijnstillers vaak gecombineerd met een toevoeging als amitriptyline (een TCA) of carbamazepine (een anti-epilepticum); stoffen die sterk werken op het centrale zenuwstelsel.
Nu kun je hier allerlei merknamen als antwoord krijgen,
maar vaak komen die neer op vormen in de vierde stap van de genoemde ladder.
Het gaat niet om merken, het gaat om werkzame stoffen.
Mijn man slikt grote doses paracetamol en ibuprofen en codeïne.
Stap 2 dus.
Hij zou best naar stap 3 mogen, maar het is altijd een afweging: de mate van pijn en de helderheid van hoofd.