Waar ligt de grens tussen slechtziend en blind zijn?

De W.H.O. onderscheidt vijf categorieën van visuele afwijkingen en legt de grens tussen slechtziendheid en blindheid op 1/20. De vermelde cijfers 5/10, 2/10 enzovoort geven de gezichtsscherpte (= visus) aan. Wanneer een persoon een visus heeft van 10/10, betekent dat dat hij vanaf een afstand van 10 meter even scherp ziet dan een gemiddelde persoon van die leeftijd waarneemt. Een visus van 8/10 betekent dus een slechter zicht, en een visus 12/10 is een beter zicht dan het gemiddelde.

Bij een lichte visuele beperking ligt de bovengrens op 3/10; het gezichtsveld is minstens 200 en grootletterdruk lezen is mogelijk. De gezichtsscherpte bij een persoon met een zware visuele beperking ligt tussen 1/20 en 1/10. Een persoon heeft een binoculaire gezichtsscherpte van 1/50 tot 1/20 en een gezichtsveld tussen 50 en 10° wanneer hij partieel blind is. Vingers tellen is mogelijk op drie meter en voor het lezen bereikt hij de lettergrootte van krantenkoppen.

De persoon heeft bij bijna totale blindheid lichtperceptie en ziet dan nog wel massa’s, volumes of vormen. Hij telt vingers op één meter of minder en ziet handbewegingen op vijf meter. De binoculaire gezichtsscherpte is 1/50 of minder en het gezichtsveld bedraagt 5°. Een persoon die totaal blind is, heeft geen enkele visuele perceptie (meer).