Plotseling gevoelig voor etensgeuren, tot misselijkheid aan toe?

ik vermoed zelf dat ze onbewust ontzettend zin heeft in vlees dat in zichzelf " afstraft " en dat werkt een negatief gevoel op
en voor je het weet zit je bij de geur van vlees dus in een
gevoels spiraal naar beneden

Of ze is de geur echt vies gaan vinden. Als je vaak knoflook eet vind je dat ook niet vies ruiken, maar als je nooit knoflook eet kun je de geur best vies (gaan) vinden. Ik ben zelf al 15 jaar vegetariër (vanwege het milieu, wat de kans dat ik last heb van morele walging een stuk kleiner maakt) en vind inmiddels vleesgeuren bepaald onaangenaam. Ik kan me goed voorstellen dat ik de kamer uit zou lopen als iemand een versgebakken stuk varken naar binnen draagt.

Ik denk ook, dat het gevoelsmatig is.
Ik ben intussen ruim over de leeftijd heen, maar als ik (levenlange vegetarier) kinderen met een niet-vegetarier zou hebben gekregen, had ik een heel groot probleem gehad : eerst gezellig eendjes voeren en konijntjes aaien, en vervolgens m'n kindje een dood dier als eten door de strot duwen? Om het keihard te zeggen : vlees is een lijk.
Je moet het zelfs een beetje laten vergaan om het te kunnen opeten, en dan met allerlei kruiden en smaakjes en sausjes lekkerder maken. Het verteert moeilijk in je lichaam, en na een t-bone-steak is een mens lethargisch en moeierig. Misschien heeft zij er moeite mee de mond te kussen, die vlees gekauwd heeft?