hoe kan je leren te leven met een lichamelijke klacht die te overheersend is?

Je kan er zeker 'mee leren leven' hoe vervelend die term ook is. Maar dat zal niet van de ene op de andere dag gaan. Er zijn ook fysiotherapeuten die een specialisatie hebben voor cranio-mandibulaire klachten (kaakgewricht). Misschien is het de moeite waard om een van hen eens te bezoeken. Verwijzing van de huisarts is niet nodig.

Volgens mij is er nog niet veel aandacht geweest voor behandeling van deze klacht, toch? Zoals genoemd: er zijn gespecialiseerde kaakfysiotherapeuten. Je huisarts, tandarts, of een fysiotherapeut in de buurt weet wel welke fysio's in de regio die specialisatie hebben.

Dit soort klachten vallen onder TMD: temporomandibular dysfunction. Vaak beweegt de discus niet goed, dat is het kraakbeenschijfje binnenin het gewricht, vergelijkbaar met de meniscus in de knie. Als spierspanning het grootste probleem is, kan fysiotherapie zeer effectief zijn. Als het gewricht echt beschadigd is, is het lastiger. De therapeut kan helpen met leefadviezen, oefeningen, en kan je leren dmv massage de spierspanning te verminderen. Voor de nacht kan soms een bitje uitkomst bieden, zeker als er ook sprake is van bijv. knarsen. Bij ernstige problemen is een consult bij een gnatoloog aan te bevelen, dat is de tandarts-specialist van het kaakgewricht. Vraag je tandarts of huisarts of zo'n verwijzing zinnig is in jouw geval.

Dan je vraag, het stukje 'leven met'. Met bijna alles valt te leven, klachten wennen op den duur. Maar jij hebt dit al 12 jaar, en je worstelt nog steeds. Blijkbaar stagneert er iets, is er iets waardoor je niet verder kunt met deze klacht. Hopelijk krijg je met fysiotherapie meer een idee van controle over je klacht, omdat je dan leert wat je zélf kunt doen. Misschien helpt contact met lotgenoten. Maar als je ondanks dat nog steeds niet verder kunt, dan is het misschien goed om psychologische begeleiding te zoeken. Er zijn genoeg psychologen die ervaring hebben met medische problemen, die weten wat er speelt als je leeft met chronische lichamelijke klachten.

Geloof mij: ik ben niet iemand die zelf niks mankeert en die vanaf de zijlijn vertelt hoe het werkt, ik heb mijn deel aan pijn en beperkingen. En hoe hinderlijk of overheersend een klacht ook is, de manier waarop je erover denkt, je je leven inricht en je omgaat met klachten, bepaalt voor een veel groter deel hoeveel hinder je ervan hebt dan de klacht zélf.
Als je een zware last moet dragen, kun je twee dingen doen: je maakt de last lichter, of je leert effectiever tillen. Idealiter allebei. Maar als de klacht zélf niet verder te behandelen is, zul je moeten werken aan het vergroten van je draagkracht, en daar kan een psycholoog of andere hulpverlener je bij helpen als je daar zelf niet uitkomt. En als je al zo lang zo worstelt met deze klacht, lijkt die hulp me ook bepaald geen overbodige luxe.