Wat te doen met (mogelijke) peesontsteking?

Een peesontsteking heeft vooral rust nodig. Ondersteunend kan medicatie ingezet worden (NSAID's, zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac) en soms wordt een injectie met corticosteroïd gegeven. Dit laatste is alleen echt een 'last resort'-optie, want corticosteroïden kunnen de pees ook verzwakken.

In de eerste plaats moet natuurlijk je (huis)arts een diagnose stellen. Daarna, als er inderdaad sprake is van een ontsteking, is rust erg belangrijk. Ik lees in de reacties ergens dat je dystrofie hebt in een voet, en daarom met krukken loopt. Ik neem aan dat het gaat om posttraumatische dystrofie? Op dit moment is het vermoeden van specialisten hierin dat posttraumatische dystrofie (PD) na een letsel ontstaat bij mensen die daar een predispositie toe hebben, mogelijk bestaat dit uit een aangeboren aanleg. Dat betekent dat jij om twee redenen extra op moet passen met een peesontsteking in je pols: in de eerste plaats heb jij je arm heel hard nodig bij het lopen, en in de tweede plaats loop je mogelijk risico om ook bij andere letsels PD te ontwikkelen. Let wel: ik zeg niet dát je dit risico loopt, maar er zijn aanwijzingen dat mensen die in één lichaamsdeel PD hebben, dit sneller kunnen krijgen in een ander lichaamsdeel wanneer daar een trigger voor is.

Mocht je dus inderdaad een (dreigende) ontsteking hebben, dan lijkt het me goed om een ergotherapeut in te schakelen en op zoek te gaan naar een mobiliteitshulpmiddel waarbij je je polsen minder zwaar belast. De gewone elleboogkruk is een notoire boosdoener hierin. Heb je wel eens gekeken naar andere opties, zoals onderarmschaalkrukken (1e bron) of okselkrukken (2e)? In beiden gevallen zou ik kiezen voor een lichtgewicht-variant, het lopen met krukken is immers al zwaar genoeg.

Maar er bestaan nog meer soorten hulpmiddelen. Denk aan een loopfiets/loopstep, daarbij steun je helemaal niet op je armen. Een rollator is ook weer een andere belasting dan krukken, daar heb je ook varianten van met onderarmschalen. Alles hangt dan een beetje af van vooral de vraag of je je voet wat kunt belasten, of dat je volledig onbelast loopt. En soms ontkom je er niet aan om voor langere afstanden een rolstoel te gebruiken als je problemen met zowel benen als armen hebt (ik spreek uit ervaring). Voorkomen is immers beter dan genezen. Zeker als de verwachting is dat je langdurig problemen zult hebben bij het lopen, is het zaak om ervoor te zorgen dat de hulpmiddelen die je gebruikt, je niet van de wal in de sloot helpen.