Welke stoffen in zeep zorgen ervoor dat het Coronavirus uitgeschakeld wordt?

In een korte vraag vraag je wel heel erg veel.
Begin met het zeepmolecuul. Zonder in te gaan op de chemische structuur van een zeep molecuul kan je het zien als een lange streng, die aan één kant hydrofoob is (stoot water af maar lost vet op) en aan de andere kant hydrofiel (houdt van water). Als je zeep oplost in water zie je een beetje blauwige oplossing. Dat zijn eigenlijk uiterst kleine bolletjes (heten micellen) die van binnen vet zijn en aan de buitenkant zodanig geladen, dat ze in water kunnen bestaan ("oplossen"). De binnenkant van die micellen kunnen het vet van je handen e.d. in zich opnemen, omdat ze aan elkaar verwant zijn. Het opgeloste vet blijft zo in het zeepwater zweven.
Omdat de zeepmoleculen ook alkalisch zijn (hebben een hoge pH = zuurgraad) kunnen ze eiwitten denatureren. Eiwitten houden heel veel water vast om hun functionele structuur te behouden. Door de hogere pH wordt dat water weggenomen (net zoals je een ei kookt en het eiwit stolt = denatureert).
Het virus (niet alleen Corona) bestaat uit eiwit, vet en DNA (genetisch materiaal) en dat wordt dus allemaal aangetast door de zeep.
Niet alle zepen zijn hetzelfde, maar de basis voor al die zepen is wel hetzelfde, nl. de polaire en apolaire kant (zelfs de zeep in je (af)wasmachine ziet er zo uit).

Het effect van zeep op het virus heeft niet te maken met een bepaalde stop in de zeep, maar door de structuur van de zeepmoleculen.
De werking begint bij de samenstelling van het virusmolecuul, en dan met name het oppervlak van het virus. Op dit oppervlak zijn lipiden aanwezig. Lipiden zijn vetachtige stofjes, die niet oplossen in water..
De zeepmoleculen bestaan uit twee delen: 1 een kop die hydrofiel is (= houdt van water) en 2 een staart die hydrofoob is (= watervrezend). En deze hydrofobe staart hecht zich wel aan olie en vet (zoals de lipiden in op het oppervlak van het virusmolecuul).
Als je je handen wast met water en zeep, worden de virusmoleculen op je huid omringd door zeepmoleculen. De hydrofoben staarten van de zeepmoleculen proberen het water te ontwijken en wurmen zich in het lipiden membraan op de virusmoleculen. Hierbij wrikken ze dat membraan uit elkaar en de virusmoleculen dus kapot.
Vervolgens worden de kapotte virusdeeltjes door de zeepmoleculen gevangen in vetbubbels, die micellen worden genoemd. En deze spoelen weg met het water als je je handen afspoelt.