Wat gebeurt er met een erfenis bij scheiding als het bedrag van de erfenis gezamenlijk is uitgegeven?
Stel dat één van beiden een ton erft, je lost 60.000,- af op de gezamenlijke hypotheek en de rest gaat op aan vakanties, auto's etc. Moet de ander dan 50.000,- betalen aan degene die de erfenis heeft ontvangen bij een scheiding?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Als je getrouwd bent in gemeenschap van goederen, dan valt daar die erfenis ook onder. Als de erfenis op is (bij scheiding) dan is dat jammer voor degene die de erfenis heeft ontvangen, maar op is op, en dat heb je gezamenlijk gedaan. Anders is het als je onder huwelijkse voorwaarden getrouwd bent, dan heeft elk zijn persoonlijke eigendommen.
Bij een oud huwelijk (voor 1 januari 2018) geldt er automatisch gemeenschap van goederen dat wil zeggen dat alles wat tijdens het huwelijk door een van de partners wordt ontvangen 'van beide wordt'. Dat kan anders zijn als in een testament is bepaald dat de erfenis niet in een gemeenschap valt, de zogenaamde uitsluitingsclausule. Slechts in dat laatste geval (en bij huwelijkse voorwaarden en bij nieuwe huwelijken) moet er een herberekening plaatsvinden van wie wat toekomt, waarbij plaatsvervulling van de gelden van de erfenis door auto's en vakanties geldt. In dat geval moet de ander dus inderdaad bijv. 50.000 euro betalen aan de ander. Vaak wordt in een echtscheidingsconvenant wel een soort schenking gedaan, maar dat is natuurlijk wel vrijwillig.....
Als één van de partners tijdens het huwelijk (vóór 1 januari 2018) in gemeenschap van goederen een erfenis of schenking heeft ontvangen, valt dit in beginsel binnen de gemeenschap van goederen. In geval van scheiding is nog wel de vraag wat u met uw erfenis heeft gedaan. Is deze als zodanig apart gehouden of is deze geïnvesteerd in het huis, dan kunt u daar bij scheiding aanspraak maken bij de verdeling van de bezittingen. Heeft u echter een leuk bedrag gekregen en dat vervolgens samen opgemaakt bv aan leuke vakanties dan vervalt uw recht en wordt alles weer gelijk verdeeld. Wanneer partners op basis van huwelijkse voorwaarden zijn getrouwd, hangt het van de inhoud van deze voorwaarden af of een erfenis of schenking binnen de gemeenschap van goederen valt. Het kan ook bepaald worden door degene die de erfenis nalaat. Bij een erfenis met uitsluitingsclausule behoeft niet gedeeld te worden. Dit kan alleen vóór het overlijden worden geregeld en moet zwart op wit staan en kan niet met terugwerkende kracht. Degene die de erfenis nalaat dient dit zelf bij de notaris te regelen. Is het geld dat door erfenis (met uitsluitingsclausule)is verkregen, al door de echtgenoten uitgegeven en volgt er later een scheiding? Hierover heeft de rechtbank gezegd dat de echtgenoot die de privé-schenking heeft ontvangen in dat geval een zogenoemd vergoedingsrecht op de andere partner heeft. Hierbij maakt het niet uit waaraan het geld is besteed en wat er nog over is van het geld. Ook is het niet van belang of de echtgenoten hier iets over hebben afgesproken. Het kan dus zo zijn dat het geld al lang op is en dat de ex-partner bij een scheiding een deel moet terugbetalen van de destijds door de ander in privé ontvangen schenking of erfenis. Is men ná 1 januari 2018 getrouwd dan geldt de Wet Beperkte gemeenschap van goederen. Hierin is onder andere opgenomen dat schenkingen of erfenissen die ontvangen worden voor en tijdens het huwelijk gelijk al persoonlijk zijn. Als de één in het goed van de ander of in een gemeenschappelijk goed (bijvoorbeeld de woning) privé geld heeft geïnvesteerd, kan er sprake zijn van vergoedingsrecht. Voor investeringen die zijn gedaan vóór 1 januari 2012 geldt de nominaliteitsleer. Voor investeringen die zijn gedaan op of na 1 januari 2012 geldt de beleggingsleer. Deze gecompliceerde gegevens moeten uitgezocht worden door bv een specialist op het gebied van familierecht/erfrecht.
Toegevoegd op 15 april 2019 13:45: bron
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
