wie betaald wat in een huwelijk? Ik heb een invaliditeitsinkomen van rond de 150 euro. Mijn man een volledig inkomen.

Question

we zijn getrouwd met gemeenschap van goederen. Ik hoef geen huishuur te betalen, ik betaal wel van alle rekeningen die met het huishouden te maken steeds de helft, ook mijn eigen uitgaven,kleding , autoverzekering etc . Dat gaat allemaal van mijn spaarboekje. hoe doen andere koppels dit ?

 · Accepted Answer

Idealiter had je uitgezocht hoe je dit wou regelen voor je ging trouwen. Financien zijn nu eenmaal een lastig onderwerp. En er is geen verkeerde of juiste manier om dit te regelen. Het is maar net wat jullie samen willen.

Veel gebruikte manieren:
1. Alle inkomsten gaan in 1 pot, en daar wordt alles uit betaald. Vooral geschikt als het inkomen van beide partners sterk uit elkaar loopt, of als 1 van beide een fulltime ouder is bijvoorbeeld. Dit 'compenseert' de thuisblijver voor gemiste inkomsten tijdens het doen van het huishouden en de opvoeding. Daarnaast zorgt het ervoor dat je een redelijk gelijke levensstandaard hebt. Vreemd huwelijk als jij niet op vakantie kunt omdat je geen geld hebt, en manlief 3 weken op cruise over de middellandse zee gaat.

2. 50-50 van de rekeningen. Dit is wat jullie nu doen.  Alleen zoals je zelf ook al merkt werkt dit niet lekker als er een groot inkomensverschil is. Jij levert 95% van je inkomsten in, hij bv 30%. Wat betekend dat je in de rest van je leven niet samen dingen kunt doen. Jij kunt geen avondje uit eten, hij wel. Zeker als je getrouwd bent in gemeenschap van goederen is dit raar. Want als je uit elkaar gaat is wel de helft zijn geld van jou.

3. Bijdrage naar inkomen. Dit werkt ook het beste als de inkomens niet te ver van elkaar vandaan liggen maar is een stuk flexibeler dan 50-50. Als de man 1000 euro in de man verdient en de vrouw 2000 betaald de man dus 33% van de huishouduitgaven, en de vrouw 66%.

Dan nog blijft natuurlijk de vraag wat er onder huishouduitgave valt... En wederom dat bepaal je zelf. Je kunt zeggen de zorgverzekering niet, omdat die persoonlijk is, of wel, omdat het 1 van de vaste lasten is. Enz..

--
In jou situatie zou ik een avond inplannen met mijn man en het hier eens rustig over hebben. Hoe zien jullie je financiele toekomst samen? Wat doe je als je door je spaargeld heen bent? Wat als de situatie omdraait? Hij raakt zijn baan kwijt, en jij werkt wel. Moet hij dan ook alles zelf betalen? Lijkt hem dat een juiste manier om dingen te verdelen? Kijk vooral ook op de lange termijn. Wil hij over 40 jaar met pensioen, misschien een beetje rondreizen, leuke dingen doen? En jij dan?

Probeer hier samen uit te komen. Maar geef het de tijd, probeer niet in een half uurtje alles geregeld te hebben. Bekijk je het namelijk van zijn kant dan zal het erop neer komen dat hij een deel van zijn vrije geld, waar hij leuke dingen mee doet, kwijt kan raken. En dat is vervelend.

 · Answer

Ik en toevallig vrijwel alle mensen die ik ken, gooien alles op één hoop (1 of 2 inkomens op één gezamenlijke bankrekening), en doen daarvan alle uitgaven en sparen. Niks 'van mij'  of 'van jou', of één partner die beduidend meer te besteden heeft dan de ander. Dat kan op de lange duur nooit, nooit werken. Als je getrouwd bent, zeker in gemeenschap van goederen, ben je een financiële eenheid en heb je beiden dezelfde levensstandaard en min of meer hetzelfde uitgavenpatroon. Als dat totaal zou scheeflopen, ben je sowieso met de verkeerde getrouwd.

 · Answer

Ik ga volgend jaar trouwen en al het geld wat we hebben zetten we op 1 rekening en daarvan worden 2 passen aangevraagd. Daar word natuurlijk ook beide salarissen op gestort en alle rekeningen van betaald

 · Answer

Wie betaald wat ? Ik denk dat normaal gesproken je alle inkomsten in 1 potje doet daar alles van betaald en iedere dan van wat er over is een deel kan (maar niet moet) uitgeven.
Er zijn maar weinig huwelijken waar de man en de vrouw precies evenveel verdienen dus het is nooit te realiseren dat ze precies de helft betalen.
Soms groeit iets ook vanzelf zo betaal ik alle vaste lasten en mijn vrouw de boodschappen daardoor houdt zij wat meer over en kan dan sparen voor de vakanties. Komt zij wat tekort leg ik het erbij kom ik wat tekort legt zij het erbij en komen we allebei tekort....dan doen we even rustig aan met de uitgaven.

 · Answer

Dat is maar hoe je er samen uit komt. Daar mijn vrouw soms wel en soms geen inkomen heeft betaal ik alle rekeningen. Ook die van haar auto en gsm. 
De keren dat e wel werk heeft en een inkomen heeft gaat dat gedeelte op de spaarrekening. Daar kan dan wat extra's van gedaan worden zoals vakantie, dure reparaties, extra kleding enz.
Overigens in gemeenschap van goederen maakt het toch niet uit wie wat betaald, want alles is van jullie samen. Ik denk dat jullie moeten gaan uitrekenen hoeveel jullie samen aan inkomen hebben en hoeveel jullie samen aan uitgaven hebben. Dat moet dekkend zijn. Het lijkt mij onzin om van spaargeld te moeten leven, want ook dat gaat een keer op. Als dat niet anders kan dan moet je een manier vinden om je uitgaven te verminderen. Zo hebben wij het ook moeten doen. En wij hebben 3 kinderen.

 · Answer

Mijn vriend en ik hebben beide een eigen rekening. We storten elke maand 70% van ons inkomen op een gezamenlijke rekening waarvan we de vaste lasten betalen. Beiden houden we wat geld over wat gewoon van jezelf is. Kun je van sparen, cadeautje voor de ander van kopen, of zelf los gaan op bv schoenen, zonder je schuldig te voelen. Of hoeven te verantwoorden.

 · Answer

Wij hebben een gezamenlijke rekening, waarvan alle rekeningen worden betaald waar beide salarissen op worden gestort. 
We betalen dus alles samen en we brengen naar draagkracht in. Onze salarissen zijn wel anders namelijk: ik werk meer en mijn salaris is per uur ook hoger.

 · Answer

Hoe je omgaat met rekeningen en het geld verdeeld voor de uitgaven heeft niets te maken met het feit dat je in gemeenschap van goederen getrouwd bent. Daar moet je dus afzonderlijk afspraken over maken. Het getrouwd zijn in gemeenschap van goederen betekent dat alles dat jullie aanschaffen van jullie beiden is en dat ook schulden over en weer op elk van jullie te verhalen is.

Elk stel maakt die afspraken die het beste bij hem/haar passen. Dat kan zijn dat je ieder de helft betaald, dat je naar rato van je inkomen bijdraagt of dat je het geld op een rekening stort en alles samen doet.
Zelf heb ik mijn eigen rekening en draag naar rato bij aan de vaste lasten en de huishoud kosten. Dat hebben wij gekozen omdat we ons daar prettig bij voelen. Zo heb ik zelf mijn geld waarmee ik kan doen wat ik wil.

In jouw geval zou ik eens met je man rond de tafel gaan zitten en aangeven dat je het niet prettig vindt om iedere keer van je spaargeld te moeten leven. Dit betekent automatisch dat jullie minder geld tot je beschikking hebben. Wellicht heeft je man hier nog nooit over nagedacht. En kunnen jullie samen best tot een oplossing komen.

 · Answer

Wij gooien alles op 1 hoop. Daar word alles van betaald en wat er van overblijft kunnen we vrij uitgeven. Wel hebben we ieder een bepaald bedrag aan zakgeld. Dit hebben we gedaan zodat we geen meningsverschillen krijgen over dingen die je koopt of doet. Als ik uiteten wil, kan ik dat gewoon doen van mijn zakgeld. Dit werkt voor ons ideaal!

 · Answer

Wij doen eea op basis van 'uren werk'/'verhouding salaris'.

Dus als mijn vrouw 1/2 krijgt aan het einde van de maand van wat ik krijg, dan stort zij ook de helft van wat ik stort op onze gezamelijke rekening. We hebben een keer een schatting van onze kosten gemaakt, en op basis daarvan bepalen we hoeveel geld er gezamelijk wordt ingelegd.

Dat geeft je de vrijheid om voor eigen zaken zelf te besluiten dat je ze wilt hebben, zonder scheve ogen te krijgen.

In jouw geval werkt dit niet zo handig. In jouw situatie zou ik persoonlijk zeggen: Hou je eigen geld voor je eigen dingen. Alle algemene kosten komen vervolgens uit het salaris van de partner.

 · Answer

Toen je "in gemeenschap van goederen" trouwde, heb je in feite al afgesproken, dat je al die dingen samen doet.
Als je iets koopt, is de schuld van jullie samen.
Wat de een koopt, is ook van jullie alle twee.

Ook al koopt de een iets, de schuld en het bezit is al van beiden.
Dus die huishuur, betalen jullie samen.
Wat de een verdient, is van jullie samen.

Geniet er van, samen

 · Answer

Wanneer één van de partners geen of weinig inkomen heeft de andere partner onderhoudsplicht.
Staat ook in het huwelijkscontract.
Dus het bijhouden van een administratie of gelijkelijk verdelen van de kosten is iets wat niet is geregeld in de huwelijksovereenkomst.
Er is ook geen plicht om de kosten gelijkelijk te verdelen.

 · Answer

Lieve Doralien, Jullie zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, het inkomen is 1 van de gemeenschapelijke goederen, het is dus van jullie samen, waarom doen jullie niet makkelijker en betalen jullie de vaste lasten niet gewoon van zijn rekening en wat er van hem overblijft gebruik je voor de rest, dan kan jouw geld gebruikt worden om te sparen. 
Wat jullie nu doen komt eigenlijk op hetzelfde neer als 2 vrienden die 1 huis delen en de vaste lasten ieder apart op de hoop gooit....

 · Answer

Je vraagt hoe andere koppels dit doen.

Wij deden het zo:
Toen we verkering hadden was ik veel reisgeld kwijt om ieder weekend bij hem te komen. Hij betaalde daardoor ook alles aan boodschappen en uitjes. Na enkele maanden bleek dat hij een grote schuld had en ik had een drievoud daarvan op mijn spaarrekening staan, dus ik loste dat af binnen enkele dagen nadat hij over zijn schuld verteld had. Ik had al zo'n groot 'wij'-gevoel dat ik het superzonde vond dat er zoveel rente betaald moest worden, terwijl ik het geld gewoon had. Een ruim half jaar later gingen we samenwonen en toen hebben we ook meteen een hij gezamelijke rekening geregeld. Hier kwamen onze beide salarissen op en daar betaalden we ook alles van. Toen we dat jaar erop gingen trouwen en we een gezin wilden gaan vormen door te proberen zwanger te worden, zijn we gaan budgetteren. Dat was nodig, want AL ons maandelijkse inkomen ging op! Omdat mijn gezondheid het niet toe zou laten moederschap en werk te combineren, zouden we behoorlijk teruggaan in salaris. Dat werd behoorlijk wennen.
In die periode hebben we alles opgeschreven wat we uitgaven. Echt ALLES moest in ons GROTE kasboek... ;-)
Op één kostenpost per persoon na. We kregen beiden 'zakgeld'. Mijn man toentertijd het dubbele van wat ik kreeg, maar hij had er een zware dobber aan zich aan het bedrag te houden. Dat ging beter toen hij stopte met roken en hij minder ging stappen toen onze kleine geboren werd.
In de tussenliggende periode konden we al mijn salaris op de spaarrekening zetten en konden we wennen aan ons lagere uitgavenpatroon. Toen mijn salaris daadwerkelijk stopte waren we al gewend aan het leven van één salaris en dat doen we nu (ruim zeven jaar later) nog steeds.

We doen beiden wat we graag willen doen, maar overleggen soms wel met elkaar bij iets grotere uitgaven. Zo ben ik veel zuiniger ingesteld dan mijn man en schept hij graag over mijn zuinigheid op bij zijn vrienden, als zij klagen over het uitgavenpatroon van hùn vrouw... Mijn man moet mij zo nu en dan wel aansporen om ook iets leuks te doen. Dan zeg ik bijvoorbeeld dat ik iets graag wil, maar dat het zo duur is. (bezoek schoonheidsspecialiste, die ene leuke lamp, een cursus/hobby starten, ... ) Misschien dat die drempel er is, omdat het mijn man is die het salaris inbrengt, maar ik denk dat ik dit evengoed wel zou hebben. Aard van het beestje...

wie betaald wat in een huwelijk? Ik heb een invaliditeitsinkomen van rond de 150 euro. Mijn man een volledig inkomen.

Het beste antwoord

Andere antwoorden (13)

Weet jij het beter..?