Hoe kom ik aan inkomen?

Ik zou zeggen een klacht indienen bij de sociale dienst, want dit is gewoon schandalig. Ik zou er wel voor zorgen dat je dan bewijs kan leveren dat je vriend daadwerkelijk alleen daarom bij je woont en dat je financieel niet van hem afhankelijk ben.
Ook kan je een brief van je neuroloog vragen waarop deze zegt dat het gewoon gevaarlijk is als er niemand in de buurt is.
En voor de rest... zou ik het niet weten.

Wij leven in een maatschappij waar de dingen goed geregeld zijn, maar waar wel verwacht wordt dat mensen zich aan de regels houden en die niet naar eigen inzicht gaan aanpassen.

Als jij hulp nodig hebt, voor je kinderen, voor jezelf etc. dan zul je die hulp op een andere manier moeten regelen dan jouw vriend in huis laten wonen.
Als hij vaker bij jou is dan in zijn eigen huis, dan woont hij dus bij jou. Zo zijn de regels.

Tja, het klinkt misschien hard, maar die keuze heb je toch echt zelf:

Je hebt een bijstandsuitkering en je kinderbijslag.
Daar moet je het mee doen.
Je regelt op een of andere manier hulp. Via de Sociale Dienst, via de GGD, via Maatschappelijk Werk, via het Riagg, etc. etc.

OF
Je treft met je vriend een regeling.
Als hij bij jou intrekt hoeft ie zijn eigen huis niet te betalen en kun je de kosten van leven samen delen.

DUS
Zoek hulp.
Maar niet via de bijstand.
Die is daar niet voor.

Contact opnemen met de sociale dienst omdat het nogal een aparte situatie is.
Jij bent op grond van je klachten (grotendeels) arbeidsongeschikt, en zou op die grond een uitkering (wao of wajongg) moeten krijgen, en je vriend is dan in die hoedanigheid voornamelijk mantelzorger.

Woont hij echter min of meer bij jullie in (en dag en nacht verblijven is hoe je het ook wendt of keert gewoon samenwonen, in welk jasje je het ook giet), dan is er inderdaad sprake van een gezamenlijke huishouding, dat gevolgen kan hebben voor jullie beider inkomens. (Als hij bijvoorbeeld bijstand krijgt, heeft hij recht op meer, als hij werkt, heeft hij extra belastingvoordelen), en is er geen grond meer voor het aanhouden van twee woningen, wat sterk kostenbesparend werkt.

De vraag is dus in hoeverre hij partner is (en inwonend) en in hoeverre hij mantelzorger / oppasser / logee is. Daar zullen jullie echt beslissingen over moeten nemen, want als jou gezondheid zodanig is dat je eigenlijk niet zelfstandig kunt wonen met twee kinderen onder je hoede, zijn er wellicht meer opties waar je helemaal liever niet aan wilt denken en die meer nadelen hebben dan een klein beetje minder inkomen (en uitgaven) alleen. Wellicht dat een maatschappelijk werkster je hierin ook meer richtlijnen . duidelijkheid kan geven, want de situatie zoals die nu is lijkt me erg complex en tamelijk uniek.

Natuurlijk is niets zo logisch als dat dit feitelijk een win/win-sutiatue is, omdat jij op deze manier vele malen goedkoper bent voor de gezondheidszorg dan wanneer je intern zou moeten wonen in een verpleeghuis, je kinderen elders ondergebracht zouden moeten worden (ik noem maar een extreme consequentie) of dag en nacht verpleging / oppas nodig hebt. Maar zo denken ze niet in Nederland. Daar is voor elke situatie een ander (financieel) potje, en die houden geen rekening met elkaar en strepen niks tegen elkaar weg. Het zal dus nog wel een flink gevecht kunnen worden.

Het enige dat ik niet begrijp is dat deze man WEL bereid is je fysiek bij te staan, maar daar geen financiële consequenties uit mogen voortvloeien. Zolang één of beiden afhankelijk is van een inkomen dat door de samenleving wordt opgehoest, is dat nu eenmaal ALTIJD het geval.

Denk dat u allereerst een PGB moet aanvragen daar u zichzelf niet in staat acht om in bepaalde omstandigheden voor uzelf of uw kinderen te zorgen ,gezien uw ziekte.Als u daarin ondersteuning zou krijgen middels zorg/hulp zou het probleem met uw vriend opgelost zijn.Neem contact op met het maatschappelijk werk in uw stad/regio om dit te bespreken.Wens u veel sterkte