Van oorsprong zouden kinderen op die dag alleen geschenkjes mogen ontvangen, die verband houden met het feest. Een rozenkrans, een gebedenboekje, een zilveren armbandje waar een kruisje aan hangt...
Omdat in deze tijd het opbieden tegen elkaar niet ongewoon is en het ter communie gaan meer een gewoonte dan een beleving is geworden, is men ook van het juiste pad af geraakt.
Als je iets wilt geven, ga dan terug naar de oorsprong en als je het feest helemaal niet ziet zitten, maar het alleen ziet als een familie-gebeuren dat voor een ander van groot belang kan zijn, blijf dan een beetje op de vlakte met een kleinigheid.
Als men je daar op aanspreekt, kan je dit antwoord gebruiken zonder te vermelden waar je de kennis hebt opgedaan.
Ikzelf heb mijn eerste communie gedaan in 1947, andere tijden dus, toen we nog stilstonden bij de inhoud. :)