Waarom wensen mensen na het eten een goede bekomst?

Bekomst is een afleiding van bekomen, dat 'behagen' betekende - we
kennen het nog in de uitdrukking 'wel bekome het u'. In de oorspronkelijke
betekenis 'het behagen, bevallen, aanstaan' ontstond een nieuwe: 'zo veel
als iemand lust'. Iemand die 'zijn bekomst kreeg', kreeg zo veel te eten als
hij maar lustte. Nog later ging men 'zijn bekomst krijgen' ironisch
gebruiken, en betrof het alleen nog onaangename dingen....."

http://archiver.rootsweb.ancestry.com/th/read/GEN-BENELUX/2002-09/1032805080

In Nederland zeggen we bij aanvang 'eet smakelijk' of 'smakelijk eten'. De meningen zijn daarover verdeeld. Na afloop, voordat je van tafel opstond, zeiden wij vroeger 'wel bekome' wat zoveel wil zeggen als: dat het eten u wel mag bekomen, u goed mag doen. In Denemarken zeggen ze bijvoorbeeld 'Tak for mael' wat zoveel wil zeggen als: dank u wel voor het eten. Het is gericht naar de gastvrouw of gastheer die voor het eten heeft gezorgd en een kleine blijk van waardering.

Wij baden altijd voor en na de maaltijd. Na het begingebed, zeiden we ""eet smakelijk"" waarna we aan de maaltijd mochten beginnen. Na het slotgebed, zeiden we: wel moge het u bekomen, of: wel bekome het u. Ik heb dat altijd begrepen als een wens dat je niet misselijk zou worden, dat de maaltijd zou bijdragen aan je gezondheid. Het is een mooie, beleefde afsluiting van het tafelgedeelte. Daarna kan je gaan afruimen of nog even blijven zitten kletsen.

Ook nu, nu we het gebed ook wel achterwege laten, is de wens voor en na de maaltijd begin en einde van het gezamenlijk tafelen.

Eigenlijk is dat niet meer van deze tijd om dat het eten van een goede kwaliteit is. Maar vroeger was dat anders met het zelf inmaken of conserveren kon wel is wat verkeerd gaan. En dan wenste men een goede bekomst na het eten. Maar het blijft wel netjes natuurlijk en in bepaalde kringen wordt het nog wel gebruikt.

Het is een beleefdheids ritueel net als bij het komen en gaan goedendag zeggen.
Het is aardig om te zeggen en een goed begin en einde van een maaltijd.

Omdat een slechte bekomst wensen een beetje raar is.

dat stamt noguit de oudheid

de vaak cristelijke boeren die werkte heel de dag op het land en overtime 6 degen per week

dan kwamen ze helemaal kapot thuis en aten dan direct hun stampot met jus en andijvie

omdat dit een hele zware maaltijd is....en de arme boeren vaak meewarrig voor zich uit keken als de maaltijd genutigd was : zo van : jeuzs wat heb ik nu in hemelsnaam zitten vreten?

dan zij de vrouw vaak : een goede bekomst

( moge u goed bekomen van dit " varkensvoer " )

Uit beleefdheid.