Worden er tests gedaan welke voedingssupplementen echt werken?

Omdat 'supplementen' een verzamelnaam is voor zeer vele zeer uiteenlopende stoffen, variërend van zemelen via kalk en antioxidanten tot het hele scala aan vitamines is daar geen eenduidig antwoord op te geven. Van een aantal van die stoffen is heel goed bekend wat tekorten kunnen veroorzaken en doorgaans is daar een waarde van te bepalen d.m.v. een bloedtest. Voorbeelden zijn vitamine D, B12, foliumzuur, natrium, kalium en ijzer. Hoeveel je bij een tekort moet aanvullen is vraag 2 maar daar zijn wel richtlijnen voor. Bij tekorten van vitamines in de B-groep wordt vaak aangeraden om B-complex te gebruiken omdat de kans groot is dat er meerdere tekorten zijn en die vitamines samenwerken. Daar is wel onderzoek naar gedaan.

Aan de ene kant wordt dagelijks objectief aangetoond met bloedonderzoek dat velen van ons één of meerdere tekorten hebben die met aanpassingen van voedingsgewoonten dan wel met supplementen aangevuld (zouden) moeten worden. Aan de andere kant de richtlijn dat 'een evenwichtige voeding voldoende mineralen en vitamines bevat'. Dat terwijl grote bevolkingsgroepen aangeraden wordt om aan te vullen, zoals kinderen, zwangeren, mensen met een donkere huid en ouderen. Daar kun je uit aflezen dat de richtlijnen uitgaan van het uiterste minimum. Je wordt er in het gunstigste geval net niet ziek van maar er hoeft maar iets te gebeuren of je loopt tekorten op. Die rare overheidsspagaat zorgt er, mijns inziens heel begrijpelijk en terecht voor dat supplementen zo populair zijn.

Het is verre van makkelijk om het kaf van het koren te scheiden. Naast bovengenoemde voorbeelden bevatten multivitamines veel meer stoffen waarvan de ontwikkelaars min of meer aannemen dat we er een tekort van zouden kunnen hebben. Omdat de meeste stoffen nauwelijks tot niet toxisch zijn bij hoge doses komen ze ermee weg. Ter relativering geldt natuurlijk hetzelfde voor de hoeveelheden die je met de voeding binnenkrijgt. Voorzichtig kun je stellen dat aanvulling van noodzakelijke stoffen de kans op tekorten kleiner maakt maar dat er risico's aan verbonden zijn. Hoge doses vitamine C kunnen de opname van ijzer bemoeilijken maar, hoewel een tekort aan ijzer bloedarmoede kan veroorzaken, lopen velen van ons juist met een overschot aan ijzer rond dat ook gezondheidsproblemen kan veroorzaken. Dit om te illustreren hoe complex de menselijke fysiologie is en hoe moeilijk het in de praktijk is om een optimale voeding binnen te krijgen.