Waarom zitten er in bruine bananen wel zetmeel en in gele niet?

Een plant kan geen suiker opslaan in de cellen omdat dit water aanzuigt (dit proces heet osmose). Om dit probleem te omzeilen slaat de plant suiker op in zetmeel (dat lange ketens van suiker bevat). Daarom bevat een onrijpe banaan zetmeel.

Als de banaan rijper wordt (en dus van de boom is) komen enzymen vrij die het zetmeel omzetten in suiker. Daarom smaakt een rijpe (bruine) banaan zoeter dan een groene niet rijpe.

je kunt bananen dus prima eten als ze bruin zijn. Veel mensen vinden het zachte niet zo lekker, veel cellen gaan kapot en door de kleur ziet het er onaantrekkelijk uit voor ons.

Toegevoegd na 1 minuut:
Dit proces is zo geevolueerd zodat als de zaden rijp zijn, de banaan het lekkerst is. De kans is dan groot dat een vogel of ander dier de rijpe bananen eet en de niet rijpe laat hangen.

De zaadjes worden later uitgepoept samen met een beetje mest en op die plek kan weer een nieuwe banaan groeien.

Toegevoegd na 9 minuten:
Voor wat betreft de enzymen:

Ethyleen (is een gas) dat vrijkomt en de rijping in gang zet doordat de cellen enzymen gaan produceren:

Kinase breekt zuurachtige deeltjes af, zodat de pH-waarde van het fruit neutraler wordt (meer richting de 7).

Amylase zet het zetmeel weer terug om in suikers. Door osmose wordt water aangetrokken wat het fruit wat sappiger maakt.

Hydrolase verteert chlorofyl, waardoor de schil de groene kleur verliest en de banaan geel wordt. Hydrolase zorgt tevens voor afbreken van moleculen die in gasvormige toestand vrijkomen en lekker ruiken.

Pectinase breekt pectine af. Dit pectine houdt de cellen bij elkaar en door de afbraak wordt de celstructuur losser,w at je bij een rijpe banaan goed kunt voelen: de banaan wordt zacht.

Heeft met het rijpingsproces te maken: zie hieronder

Bananen groeien in een tros van wel 50 kg aan een bananenplant. Alle bananen in zo'n tros zijn tegelijk rijp, en ze zijn rijp niet lang houdbaar. Daarom worden de bananen voor export naar andere landen onrijp geoogst en verpakt in dozen waarin trossen zitten van ongeveer 18 kilo. Binnen 48 uur na het oogsten worden de bananen in gekoelde schepen geladen en onder andere in 2-4 weken naar Europa gebracht.

Tijdens het rijpingsproces scheidt de banaan natuurlijk ethyleen af. Om het rijpingsproces te versnellen, worden bananen in rijperijen enige tijd blootgesteld aan extern ethyleen, waardoor het rijpingsproces van de banaan zelf gestart dan wel versneld wordt. Na ongeveer een week kunnen ze dan naar de winkel. Na enige tijd krijgt de schil zwarte plekken en wordt de vrucht zelf erg zacht. Veel mensen vinden de banaan het lekkerst juist wanneer dat proces begint.

Tijdens de rijping wordt zetmeel omgezet in suiker. In onrijpe bananen zit 20 keer zoveel zetmeel als suiker en aan het eind van de rijping is dat omgekeerd waardoor de banaan een zoete smaak krijgt.

De bloem die onder aan de tros zit, is ook eetbaar en heeft en ietwat wrange en licht zoete smaak. Deze bloem wordt in sommige landen in Azië rauw gegeten.

De banaan krijgt zijn kromme vorm doordat door de zwaartekracht de bloemtros naar beneden gaat hangen, maar de vruchten naar boven blijven groeien (geotropie). Het heeft dus niets met het 'groeien naar het licht' te maken.