Wat houd de term literatuur precies in?
1.8K
1.8K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Het woord literatuur (ook wel litteratuur of (de) letteren) heeft verschillende, dicht bij elkaar liggende betekenissen. In de ruimste zin is literatuur de verzameling van alle teksten, zowel geschreven als in mondelinge vorm.
De term "literatuur" wordt in pregnantere zin het vaakst tegenover lectuur gesteld. In die betekenis zou literatuur de "hoge, elitaire" vorm en lectuur de "lage, plebejische" vorm van teksten aanduiden. Daar waar literaire auteurs vaak een boodschap op artistieke wijze willen overbrengen, zijn schrijvers van lectuur gericht op het schrijven van teksten die vooral ter ontspanning gelezen worden. Toch is wat tot de literaire canon gerekend wordt slechts een consensus en kunnen auteurs van wie het werk in een eerdere periode nog tot literatuur werd gerekend uit deze canon verdwijnen, en andersom.
Behalve aan erkende "basale" literaire tekstsoorten zoals gedichten, poëzie en toneel kunnen ook aan andere tekstsoorten literaire eigenschappen worden toegeschreven. Enkele voorbeelden: filmteksten, of prozateksten die geheel of gedeeltelijk zijn verzonnen. Vooral binnen deze laatste groep zijn veel verschillende literaire genres te onderscheiden: de gewone roman, de non-fictieve roman - d.w.z. proza dat verwijst naar waar gebeurde verschijnselen en personen -, alsmede de brief, het essay en de autobiografie. Een nieuw fenomeen is de Amerikaanse graphic novel die nu ook in ons taalgebied populariteit wint. Zo bevat "De Avonden" van Gerard Reve door tekenaar Dick Matena de volledige tekst van het origineel van Gerard Reve uit 1947. Dergelijke strips zouden er ook aanspraak op kunnen maken om tot de literatuur te worden gerekend.
(Lees meer...)
De term "literatuur" wordt in pregnantere zin het vaakst tegenover lectuur gesteld. In die betekenis zou literatuur de "hoge, elitaire" vorm en lectuur de "lage, plebejische" vorm van teksten aanduiden. Daar waar literaire auteurs vaak een boodschap op artistieke wijze willen overbrengen, zijn schrijvers van lectuur gericht op het schrijven van teksten die vooral ter ontspanning gelezen worden. Toch is wat tot de literaire canon gerekend wordt slechts een consensus en kunnen auteurs van wie het werk in een eerdere periode nog tot literatuur werd gerekend uit deze canon verdwijnen, en andersom.
Behalve aan erkende "basale" literaire tekstsoorten zoals gedichten, poëzie en toneel kunnen ook aan andere tekstsoorten literaire eigenschappen worden toegeschreven. Enkele voorbeelden: filmteksten, of prozateksten die geheel of gedeeltelijk zijn verzonnen. Vooral binnen deze laatste groep zijn veel verschillende literaire genres te onderscheiden: de gewone roman, de non-fictieve roman - d.w.z. proza dat verwijst naar waar gebeurde verschijnselen en personen -, alsmede de brief, het essay en de autobiografie. Een nieuw fenomeen is de Amerikaanse graphic novel die nu ook in ons taalgebied populariteit wint. Zo bevat "De Avonden" van Gerard Reve door tekenaar Dick Matena de volledige tekst van het origineel van Gerard Reve uit 1947. Dergelijke strips zouden er ook aanspraak op kunnen maken om tot de literatuur te worden gerekend.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Andere antwoorden (3)
literaruur moet
- vernieuwend zijn
- lagen hebben
- een schrijfstijl hebben waarin je word meegezogen
het begrip is helaas niet absoluut... ik vind bijv koning van katoren & erik o.h.k.i literatuur maar de rest van de wereld niet
(Lees meer...)
- vernieuwend zijn
- lagen hebben
- een schrijfstijl hebben waarin je word meegezogen
het begrip is helaas niet absoluut... ik vind bijv koning van katoren & erik o.h.k.i literatuur maar de rest van de wereld niet
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Erik of het klein insectenboek is wel degelijk (kinder)literatuur, zoniet officieel, dan ben ik het toch roerend met je eens.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
bomans scheen er nogal onder gbukt te gaan dat zijn werk niet als literatuur werd beschouwd en dat was en is indd terecht.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Helemaal terecht. Als je ziet wat er soms WEL literatuur genoemd wordt.............
rose
13 jaar geleden
Erik is gewoon literatuur.
Net als De memoires of gedenkschriften van Mr. P(ieter) Bas.
En eigenlijk zijn gehele oeuvre.
rose
13 jaar geleden
Overigens denk ik niet dat je per sé in een tekst moet worden meegezogen om hem tot de literatuur te rekenen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@ rose
lees de wiki er maar op na literatuur word niet genoemd, het word als kinderboek getypeerd
http://nl.wikipedia.org/wiki/Erik_of_het_klein_insectenboek_(boek)
meegezogen betekent dat je het verhaal beeldend voor je ziet ofwel in die realiteit van het verhaal beland, dit is een vrij belangrijk deel van wat literatuur inhoud.
vak literatuur wat betreft medicatie of sociologie oid heeft uiteraard andere normen.
rose
13 jaar geleden
Gelukkig kunnen wikipedia pagina's gewijzigd worden, als ze het mis hebben, zoals hier.
Ik begrijp wel wat je bedoelt, met dat meegezogen worden, maar ik vind niet dat dat een wezenlijk deel van literatuur is.
rose
13 jaar geleden
Jij vind Erik literatuur, Marleen vindt het, ik vind het. Dat zijn er toch al drie van de drie, in deze rij reacties.
rose
13 jaar geleden
Waarom vind je dat literatuur vernieuwend moet zijn?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
omdat het iets moet toevoegen in stijlvorm, of wel gedachtengoed. anders is het een herhaling van zetten. zeg maar john grisham 50 boeken lang.
Literatuur is niks meer of minder dan boeken die een bepaalde toegevoegde waarde moeten hebben boven pak hem beet een boeketreeksromannetje of een detectivje (waar overigens voor mij persoonlijk al een wereld van verschil tussen zit).
Dat kan zijn op taalkundig gebied (sommige schrijvers zijn ware woordkunstenaars, zoals Marten Toonder of Kees van Kooten), maar ook vanwege het onderwerp, de vorm of de inhoud.
Wie nu uiteindelijk bepaalt welke boeken literatuur zijn en welke lectuur ('lager leesvoer') is overigens een tamelijk elitaire aangelegenheid, binnen een vrij klein kringetje 'ons-kent-ons'- schrijvers en parafernalia. Soms is dat ook wel evident (Harry Mulisch bijvoorbeeld mag je best literatuur noemen, dat is zware kost met vaak vele lagen), maar soms is het totaal uit de lucht gegrepen (zoals de ranzige 'literaire' hersenspinsels van een Ronald Giphart, waar op elke pagina zo veel mogelijk schuttingwoorden moeten worden gepropt die hij vroeger thuis vermoedelijk niet hardop mocht zeggen. Of Jan Wolkers, waar ik ook nooit een groot liefhebber van ben geweest).
Sinds er al een aantal jaren in Nederland ook steeds meer boeken worden geschreven die echt worden gelézen, door een groot publiek dus, is er eindelijk een beetje een tweedeling aan het ontstaan in wat nog literatuur is en wat niet meer. Vooral de populaire vrouwelijke thriller-schrijvers worden niet echt serieus genomen door 'het wereldje'.
Als je met een boek in de trein of het openbaar 'gezien' wilt worden, moet je kijken of een boek wel gezien wordt als literatuur wordt aangemerkt. Als je daar schijt aan hebt, kun je ook gewoon een goed boek pakken. Literatuur is namelijk LANG niet altijd de best leesbare lectuur. Sterker nog, het is nogal eens 'vorm boven functie', en voor mij is de functie van een goed boek toch een goed verhaal. Als je daar en passant nog iets van opsteekt, is dat alleen maar mooi meegenomen.
(Lees meer...)
Dat kan zijn op taalkundig gebied (sommige schrijvers zijn ware woordkunstenaars, zoals Marten Toonder of Kees van Kooten), maar ook vanwege het onderwerp, de vorm of de inhoud.
Wie nu uiteindelijk bepaalt welke boeken literatuur zijn en welke lectuur ('lager leesvoer') is overigens een tamelijk elitaire aangelegenheid, binnen een vrij klein kringetje 'ons-kent-ons'- schrijvers en parafernalia. Soms is dat ook wel evident (Harry Mulisch bijvoorbeeld mag je best literatuur noemen, dat is zware kost met vaak vele lagen), maar soms is het totaal uit de lucht gegrepen (zoals de ranzige 'literaire' hersenspinsels van een Ronald Giphart, waar op elke pagina zo veel mogelijk schuttingwoorden moeten worden gepropt die hij vroeger thuis vermoedelijk niet hardop mocht zeggen. Of Jan Wolkers, waar ik ook nooit een groot liefhebber van ben geweest).
Sinds er al een aantal jaren in Nederland ook steeds meer boeken worden geschreven die echt worden gelézen, door een groot publiek dus, is er eindelijk een beetje een tweedeling aan het ontstaan in wat nog literatuur is en wat niet meer. Vooral de populaire vrouwelijke thriller-schrijvers worden niet echt serieus genomen door 'het wereldje'.
Als je met een boek in de trein of het openbaar 'gezien' wilt worden, moet je kijken of een boek wel gezien wordt als literatuur wordt aangemerkt. Als je daar schijt aan hebt, kun je ook gewoon een goed boek pakken. Literatuur is namelijk LANG niet altijd de best leesbare lectuur. Sterker nog, het is nogal eens 'vorm boven functie', en voor mij is de functie van een goed boek toch een goed verhaal. Als je daar en passant nog iets van opsteekt, is dat alleen maar mooi meegenomen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
rose
13 jaar geleden
Ik vind Mulisch zwaar overschat.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
daarbij is het een narcist waar menig ggz patient gezond bij afsteekt.
Ik denk dat je grofweg kunt stellen dat daar, waar de vorm, het artistieke, minstens even belangrijk is als het verhaal, sprake is van literatuur.
Al dan niet geslaagd.
Ik vind elf belangrijk dat er taal-technisch iets spannends gebeurt, dat de taal zelf een rol speelt in een roman. Zoals in Ranonkel, van Jacques Hamelink. Dat is een feest van woorden, en een feest om te lezen.
Maar de meningen over wat wel en wat niet tot de literatuur behoort zullen altijd verschillen.
Niet iedereen rekent Han B. Aalberse's Bob en Daphne tot de literatuur. Ik heb dit ooit op de middelbare school met succes verdedigd.
Ik ben zelf weer niet zo'n fan van Mulisch, waar ik soms stukken tekst aantref waar de honden geen brood van lusten. Ergens in de ontdekking van de hemel (die uit de klauwen gegroeide Eco-kopie waar in 900 pagina's zegge en schrijve één (half)geslaagde grap in staat) heeft hij het bijvoorbeeld over een open deur waar muziek uit komt. Dan kun je wat mij betreft beter voor Frans Bauer gaan schrijven.
Toegevoegd na 33 seconden:
elf moet uiteraard zelf zijn
Toegevoegd na 11 minuten:
Ik vermoed dat, als je een lijst met kenmerken opstelt waar je het over eens bent dat literatuur er aan moet voldoen, er altijd wel een aantal werken is dat er niet aan voldoet en waarvan je toch vindt dat het tot de literatuur behoort.
(Lees meer...)
Al dan niet geslaagd.
Ik vind elf belangrijk dat er taal-technisch iets spannends gebeurt, dat de taal zelf een rol speelt in een roman. Zoals in Ranonkel, van Jacques Hamelink. Dat is een feest van woorden, en een feest om te lezen.
Maar de meningen over wat wel en wat niet tot de literatuur behoort zullen altijd verschillen.
Niet iedereen rekent Han B. Aalberse's Bob en Daphne tot de literatuur. Ik heb dit ooit op de middelbare school met succes verdedigd.
Ik ben zelf weer niet zo'n fan van Mulisch, waar ik soms stukken tekst aantref waar de honden geen brood van lusten. Ergens in de ontdekking van de hemel (die uit de klauwen gegroeide Eco-kopie waar in 900 pagina's zegge en schrijve één (half)geslaagde grap in staat) heeft hij het bijvoorbeeld over een open deur waar muziek uit komt. Dan kun je wat mij betreft beter voor Frans Bauer gaan schrijven.
Toegevoegd na 33 seconden:
elf moet uiteraard zelf zijn
Toegevoegd na 11 minuten:
Ik vermoed dat, als je een lijst met kenmerken opstelt waar je het over eens bent dat literatuur er aan moet voldoen, er altijd wel een aantal werken is dat er niet aan voldoet en waarvan je toch vindt dat het tot de literatuur behoort.
13 jaar geleden