Bestaat er een boek dat uit bijvoorbeeld 3 personen geschreven wordt?
3 Maal de Ik-persoon, maar dan bijvoorbeeld hoofdstuk 1.1, 1.2 en 1.3. Hoofdstuk 1.1 is dan bijvoorbeeld een verhaal hoe het kind het beleefd, hoofdstuk 1.2 hoe de moeder het beleefd en hoofdstuk 1.3 hoe de vader het beleefd.
Bestaat dit of niet, en als je zo'n boek wilt schrijven, zou het dan voor de lezer saai worden of niet?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Het is niet saai, je moet eerder oppassen dat de lezer je niet volledig kwijt raakt omdat het boek te ingewikkeld wordt en de lezer zich afvraagt vanuit welke ik-verteller hij het nu weer aan het bekijken is. Als je de drie ik-vertellers alle drie over dezelfde gebeurtenis laat vertellen, en ze qua kijk op de wereld en karakter niet veel van elkaar verschillen, zal het snel saai worden. Maar dat hangt dus helemaal af van hoe levendig je de verschillen tussen de 3 vertellers kunt duidelijk maken. Er bestaan boeken waar luchtig met ik-perspectieven gestrooid wordt. Het beruchtste voorbeeld dat ik ken, is de Illuminatus!-trilogie waarin meerdere ikvertellers voorkomen naast een 'alwetende' verteller en de tijdlijnen ook nog compleet door elkaar gegooid worden. Als je niet uitkijkt ben je binnen een half uur compleet de weg kwijt in het verhaal.
Het boek "1000 kilometer" over 3 jongeren in een tehuis gaat daarover. De auteur schiet me even niet te binnen maar het word in de 3e persoon geschreven. Een boek tot 13/14 jaar ongeveer
Het gouden ei van TIM krabbe is op deze manier geschreven. Totaal niet vervelend mits het klopt.
Dit heet perspectiefwisseling: een verhaal dat wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, dus door verschillende romanpersonages. Natuurlijk bestaat dit in de literatuur. Sterker nog, er zijn duizenden boeken geschreven waarin het perspectief wisselt. Sommige schrijvers gebruiken deze techniek per hoofdstuk, dus dan krijg je als lezer ieder hoofdstuk een andere verteller die aan het woord is, of je beleeft het verhaal mee vanuit de beleving van steeds een ander personage (hoeft niet per se in de ik-persoon als verteller geschreven te zijn). Er zijn te veel boeken om op te noemen waarin deze verteltechniek wordt gebruikt. Vooral thrillerschrijvers zijn er goed in. Als je zo'n boek zou willen schrijven, zoals je vraagt, wordt het niet saai voor de lezer. Natuurlijk niet: het geeft juist een extra dimensie aan het verhaal, mits het goed en geloofwaardig wordt geschreven.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
