Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Het beste antwoord

Ze verlaten een voor een de streek om elders hun brood te gaan verdienen, ver van de grond waar ze zijn geboren.
Al lang dromen ze ervan, van de stad en zijn geheimen, van formica en bioscoop.
De oudjes die waren niet wonderlijk als ze machinaal met de revers van hun mouw
hun lippen afveegden
Maar ze wisten op het goede ogenblik kwartel of patrijs te doden en geitenkaas te eten.

En toch, wat zijn de bergen mooi. Hoe kun je het je voorstellen, bij het zien van een zwerm zwaluwen, dat de herfst is gearriveerd ?

Met hun armen boven hun hoofden hebben ze muurtjes opgebouwd, tot aan de top van de heuvel
Welk belang de dagen, de jaren? Ze hadden allen een goed hart, knoestig als de wortels van een wijnstok
De wijngaard groeit richting bos en zal geen wijn meer geven
Het was een vreselijke slechte wijn maar hij gaf honderdjarigen zoveel, niet wetende wat ermee te doen, tenzij je hoofd ervan ging draaien

Twee geiten en een paar schapen, het ene jaar goed het andere slecht
En zonder vakantie of uitstapjes
De meisjes willen naar het bal, het is tenslotte heel normaal je leven te willen leven.
Hun leven, ze zullen agent of ambtenaar zijn, kunnen wachten zonder zorgen tot het klokje van pensioen heeft geslagen
Het hangt er maar vanaf waar je van houdt
En thuiskomen in je sociale woninkje, om kip gevoed met hormonen te eten.


Bovenstaande is de vertaling van de tekst. Die helpt om te begrijpen waar het over gaat: de oude bewoners van dorpen in de bergen die hun hele leven zwoegen, en de jongelui die naar de steden trekken om kantoorwerk te doen. De ouden konden genieten van zelf geschoten vogels, geitenkaas, en wijn. De jongeren zitten in hun rijtjeshuizen te wachten tot de tijd van hun pensioen komt, hebben alleen het uitgaan en de bioscoop als vertier. Waar is de voorkeur aan te geven? De bergen zijn zo mooi, je kunt je niet voorstellen dat daar ooit geen mensen meer naar zullen kijken.
(Lees meer...)
Amadea
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het is een prachtig lied. Wim Sonneveld zong er een Nederlands versie van! met een tekst van gelijke strekking, het lied heet Het Dorp en ijkt evenals in de tekst van Jean Ferrat met melancholie terug naar vervlogen tijden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Naschrift: de plofkip was toen al actueel. Jean Ferrat refereert reeds zoals al vertaald is hier! hoe de hormoonkip plaats maakte voor de boerenkip.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding