Waar gaat het nummer 'I am the walrus' van The Beatles eigenlijk precies over?

Het steeds terugkerende woord "walrus" is een referentie naar het gedicht "The Walrus And The Carpenter" van de Engelse kinderboekenschrijver en dichter Lewis Carroll (bekend van Alice in Wonderland).

John Lennon had van een leerling van zijn oude basisschool een brief ontvangen waarin stond dat haar leraar Engels zijn leerlingen Beatles-teksten liet analyseren als opdracht. Hij voelde zich hier door vereerd en vond het verwonderlijk dat een leraar zoveel tijd en moeite stak in het ontcijferen van zijn teksten. Daarom schreef hij als reactie voor de grap een zo onbegrijpelijk mogelijk nummer, vol met nonsenszinnen en wartaal. Het resultaat was "I Am The Walrus".

De ideeën voor de teksten haalde Lennon uit drie nummers waar hij mee bezig was. Het eerste idee was geïnspireerd op een sirene die hij vanuit zijn huis in Weybridge hoorde ("Mister city, p'liceman sitting, pretty little p'licemen in a row"). Het tweede idee kwam uit een kort gedichtje over iemand die in zijn tuin zit ("Sitting in an English garden, waiting for the sun. If the sun don't come, you get a tan from standing in the English rain"). Het derde idee was afkomstig uit een opsomming van willekeurige zinnen en nonsensuitspraken ("Sitting on a cornflake, waiting for the van to come").

Op een dag bracht Lennons goede vriend en voormalig Quarrymen-lid Peter Shotton een bezoek aan hem. Lennon vroeg aan hem of hij zich het schoolpleinliedje wat ze vroeger altijd zongen nog kon herinneren. Shotton herinnerde zich enkele zinnen en zong het voor. Lennon haalde hier een aantal woorden uit om aan de rest van de tekst van "I Am The Walrus" toe te voegen.