Als een product in de bioscoop komt zal het geen miniserie zijn. Als het product op TV komt en het gaat over de 2 en een half uur heen zal de kans hoog worden dat het opgeknipt gaat worden in een miniserie. Als het product eerst in de bios komt, en daarna op TV is er een kleine kans dat het alsnog als een twee(of drie)delige miniserie op tv wordt getoond.
Het kan ook dat de maker zelf al een mini-serie als doel in zijn hoofd heeft.
Het is de niet zozeer de maker die bedenkt of product een film of serie wordt; het is de afnemer die aangeeft een film of serie (voor TV) nodig te hebben.
'Men' slaat hier in feite op zowel de maker als de (potentiële) afnemer. Als het bijvoorbeeld zo is dat de makers bezig zijn met een script voor een bioscoopfilm, praten met de potentiële afnemer, waarna deze weigert en de makers vervolgens praten met een afnemer die het op de buis kan laten vertonen, wat zullen dan de beweegredenen zijn geweest van die eerste potentiële afnemer? Dat zal natuurlijk enorm variëren, maar op wat voor manier?
@Warsaw, je scenario klopt niet met hoe dit in de praktijk gaat. Als een financier niet geïnteresseerd is om een plan voor een film te financieren, wordt van dat plan geen miniserie gemaakt; dan zoekt de maker/producent door totdat er wel iemand is die het plan wil financieren. Dat kan soms lang duren: https://en.wikipedia.org/wiki/Development_hell https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_media_notable_for_being_in_development_hell
Film en TV zijn betrekkelijk gescheiden circuits, met andere makers, productiemaatschappijen, afnemers en financiers.