Hoe wordt je een bekende Nederlander?

De vraag is natuurlijk waaróm je echt beroemd wilt worden, en of dat echt je belangrijkste doel is.

Vroeger was beroemd zijn namelijk een zeker teken dat je goed was in je vak. Dat is het tegenwoordig alláng niet meer. Een enkeling is nog werkelijk talentvol, maar het gros van de ‘beroemdheden’ zijn gehypte middelmaatjes, die om de één of andere reden erin zijn geslaagd op te vallen in de media. Het aantal talentenjachten vandaag de dag is bijvoorbeeld niet meer op de vingers van één hand te tellen, en eigenlijk het aanzien ook al niet meer waard. Maar ook in programma’s waar je helemaal niks voor hoeft te kunnen weten mensen blijkbaar voldoende op te vallen om tot het ‘leger BN’ners’ te worden toegelaten. Iets onzinnigers en platvloersers kan ik me vrijwel niet voorstellen.

Als je iets echt heel goed kunt, zijn er vele manieren waarop je van je liefhebberij je werk kunt maken. Maar geen van die manieren garandeert dat je de mazzel hebt voor de grote massa door te breken en werkelijk beroemd te worden, zeker niet met je talent. Eerder het omgekeerde ; hoe idioter je openbare acties, hoe groter de kans dat iemand het oppikt. Maar als je echt goed bent en echt boven de massa uitsteekt, loop je zeker met Internet tegenwoordig inderdaad ook wel een kans opgepikt te worden op een positieve manier. Maar dat is dan bijzaak ; de hoofdzaak moet je passie zijn en je liefde voor je vak.

Overigens blijkt in de praktijk dat veel echt goede kunstenaars maar matig om weten te gaan met roem ; bij menig goede band dooft de inspiratie als er voor het grote publiek gewerkt moet gaan worden.

Je vak of kunst in die sector, oefen je uit met liefde en passie. Erkenning is geweldig en stelt je in staat er echt je beroep van te maken. Roem is een plastic laagje dat snel zijn glans verliest.