Hoe leer je een hond die zeer zenuwachtig en ongelukkig wordt als je hem alleen laat om rustig te blijven en zich op zijn gemak te voelen ?

Ik heb er niet voor gestudeerd, maar geef mijn honden altijd iets lekkers als ik weg ga. Als de hond het vervelend vindt, zou ik starten met maar een paar minuten weggaan en dat langzaamaan opvoeren. Ik zeg altijd 'ik ga even boodschappen doen' dan weten ze dat ik wegga.

Kijk ook of er iets is wat m zenuwachtig maakt, een geluidje bewegend ding of wat dan ook. Mijn hond wordt zenuwachtig van vliegtuigstrepen in de lucht (je verzint t niet). Misschien kun je, als er een oorzaak voor is, die wegnemen.

Na 6 jaar is dat erg moeilijk!
Een hond is een echt roedeldier, en is van nature niet graag alleen..
Normaal begin je dat te trainen als het nog een pup is!
In jullie geval zou je kunnen proberen te trainen, door hem steeds wat langer in een ruimte laat zitten (eventueel met een gedragen kledingstuk van jullie)
Lukt dat een tijdje zonder dat hij gaat piepen / janken, dan kun je dat steeds een stukje opbouwen.
Dus begin met 5 minuten..als dat lukt de hond weer vriendelijk begroeten.
Lukt dat niet de hond negeren!
Net zolang dat het wel een lange tijd lukt!
dit zal wel een hele lange tijd duren..

Wij hadden met onze hond het zelfde probleem.
We hebben dit opgelost door hem eerst op een vertrouwd plekje te leggen zoals zijn mand en hem daar te laten blijven.
We negeerden hem dan ook volkomen en zaten gewoon in de kamer bij hem.
Elke keer als hij zijn mand uit kwam terug sturen en voor de rest geen aandacht aan hem schenken.
Na verloop van tijd ging 1 van ons de kamer uit en ook dan moest hij blijven liggen.
Als dit ook weer een tijdje goed ging gingen we alle twee de kamer uit en dan echt maar voor een minuut.
Dan terug komen en belonen en super positief tegen hem doen.

Zo bouw je dit langzaam op.

Het belangrijkste is dat je het echt met kleine stapjes doet zodat hij niet de kans krijgt om in de fout te gaan.

Als je dit lang genoeg oefend word je hond vanzelf een stuk zelfverzekerder.

Heel veel succes

Beperk de ruimte waarin je hond blijft, als je weggaat. Het hele huis is erg veel om in de gaten te houden, als hij al zenuwachtig is - laat hem bijv. in de gang, of in de keuken, met z'n mand/kleed, en z'n natje/droogje. Het is voor een roedeldier onnatuurlijk, dat hij zonder roedel achter moet blijven, dus zonder roedel moet hij het allemaal alleen opknappen en 'veilig' houden, dus hou die ruimte klein. (hij gaat heus niet rondwandelen om te kijken wat voor foto's je aan de muur hebt hangen, hij gaat slapen....)

Je zou de radio aan kunnen laten, liefst met een 'praatprogramma': een menselijke stem kan geruststellend werken.

En ga -tig keer op een dag, zonder iets te zeggen, de deur uit, en kom na even weer terug. De hond verder helemaal negeren, en dan zal hij wennen aan dat eeuwige komen-en-gaan. Vooral geen afscheidsrituelen, als je dan 'echt' weggaat - je kunt de laatste dingetjes ook met je jas aan doen, zodat niet 'jas aan' signaal wordt voor 'ze gaan weg'. Als je zelf al een kwartier voordat je weggaat allerlei signalen uitzendt richting hond van 'o jee, ik ga weg, en zal je wel braaf zijn, en wees maar niet nerveus, hoor, en ik kom toch terug, en waar zijn m'n sleutels...'.dan pikt de hond gelijk op 'onrust in roedel'. Hij snapt alleen niet waarom, ziet/ruikt er geen reden voor, en daardoor wordt-ie zenuwachtig - niet gek, toch??

Een hond communiceert 100% non-verbaal, dus hij merkt iedere verandering in je lichaamstaal op. Dus hoe 'gewoner' jij de deur in en uitgaat, hoe minder reden voor opwinding/onrust/zenuwachtigheid/ongelukkigheid. Na 6 jaar weet hij echt wel, dat jullie terug zullen komen, dus ik denk, dat al jullie voorbereidingen voor vertrek voor je hond betekent : er gaat iets gebeuren...Laat je die signalen weg, zal er geen reden voor onrust zijn.

Verlatingsangst kan groot zijn. Ik geef mijn hond altijd mijn onderbroek en een schoen, voordat ik weg ga. Dat helpt echt. Als ik thuis kom ligt hij met zijn neus erop te slapen.

ik ken iemand die de muziek liet spelen als ze weg was en dat hielp bij haar hond.

Onze "Karel',een Basset Fauve de Bretagne kon ook niet alleen zijn wat resulteerde in oorverdovend gejoel en gejank de hele tijd door plus het slopen van van alles en nog wat.We hebben van alles geprobeert en er uiteindelijk een kat bijgenomen. In no time waren het vriendjes en vanaf dat moment waren de problemen voorgoed voorbij! Het is al eerder gezegd,een roedeldier kan moeilijk alleen,door Karel gezelschap te geven waren we allemaal weer happy.Het moet natuurlijk wel kunnen bij jou. Ik wens je succes!