zieke hond uit asiel gekocht, mag dit?

Ja het is een levend wezen, daarvan kan je niet voorspellen / garanderen dat het niet ziek kan worden. Zo'n keuring had je zelf van te voren kunnen laten doen.

Dat is altijd moeilijk: in de ogen van dierenliefhebbers is een dier geen "goed". Maar voor de wet is het dat wel. Ik dacht dat een verkoper moet kunnen bewijzen dat het dier gezond was toen je het kocht. Wanneer ik het goed heb vervalt de garantie na 6 maanden.
Ik zou in ieder geval bekijken hoe de medische keuring van de hond vanuit de arts van het asiel is gedaan.
Je zou je eigen dierenarts kunnen vragen om een verklaring te ondertekenen waarin staat dat de hond de aandoening al gehad moet hebben, voordat jij hem kocht. Dan heb je een bewijs waar in staat dat de hond in het asiel al ziek moet zijn geweest.
Ook zou ik alle behandelingen en de kosten daarvan gespecificeerd laten opschrijven en laten ondertekenen door de dierenarts.
Bij een product heb je recht op herstel, of recht op vervanging. Dat zou betekenen dat ze je kosteloos een andere, vergelijkbare hond gratis moeten geven.
Je kunt proberen de dierenartskosten te verhalen bij het asiel.
Heb je een rechtsbijstandverzekering? Dan kun je hen om advies vragen.
Misschien kunnen jullie er samen met het asiel uitkomen.
Stel dat het niet lukt, dan kun je overleggen met de rechtsbijstand. Denk wel aan evt. juridische kosten. En bedenk dat het een emotioneel proces kan worden.

Ik heb zelf een paar jaar als vrijwilliger in het asiel gewerkt. In het asiel waar ik gewerkt heb kreeg ieder binnengekomen dier een standaard medische keuring. Ik weet niet uit welk asiel jij je hond hebt gehaald maar ik neem aan dat de richtlijnen in ieder asiel hetzelfde zijn.

Een asiel draait grotendeels op vrijwilligers en dierenliefhebbers. Je mag er vanuit gaan dat als het asiel wist dat jouw hond nierproblemen had, dat hij ook in het asiel een nierdieet had gekregen. Er zijn meer dieren in het asiel die dit krijgen en in het asiel willen ze ook het beste voor het dier. Als men wist dat je hond zo ziek was, hadden ze hem zelf wel uit medische overwegingen in laten slapen. Want zelfs al zouden het geen dierenliefhebbers zijn; ieder dier dat in een asiel zit kost per dag geld en die kosten halen ze er niet uit met het geld wat ze krijgen met de plaatsing van dat dier. De subsidie die een asiel krijgt is zeer beperkt en vergoed alleen de eerste week dat zo'n dier er zit. Een dier in het asiel is uitsluitend "winstgevend" als het in de eerste week al geplaatst wordt (en geloof me, dat gebeurt zelden tot nooit). Dus waarom zouden ze per dag extra kosten maken terwijl het dier ernstig ziek is en ze hem beter in kunnen laten slapen.

Het nadeel van een asiel is dat er in een week tijd veel verschillende medewerkers rondlopen en weinig vaste krachten zijn. Een eigenaresse is afhankelijk van wat de medewerkers vertellen. Als een vrijwilliger niet verteld dat een hond heeft overgegeven en dit opruimt en er verder niks achter zoekt (en het dus ook niet meld), dan is er ook geen aanleiding voor een dierenartsbezoek. En met veel verschillende medewerkers is het risico aanwezig dat het even duurt voor er wel iets achter gezocht wordt aangezien iedere hond wel een keer overgeeft (zeker als het dier mishandeld of ondervoed is geweest).
Dat jouw hond al voor de plaatsing iets onder de lede had, wil nog niet zeggen dat de vorige eigenaar of het asiel dit had kunnen weten. Niet alles openbaard zich even snel en duidelijk. Daarnaast is een thuissituatie en de situatie in een asiel heel anders. In een thuissituatie heb je een beperkt aantal verzorgers en kan jij je richten op 1 hond (als dit je enige huisdier is/was). In een asiel heb je veel verschillende medewerkers over veel dieren en kan je een dier niet 1 op 1 verzorgen en in de gaten houden. Bij je eigen dier valt het hierdoor veel sneller iets op als er iets verandert.
In elk geval heel veel sterkte