Poedeltje hapt na 2,5 jaar , hoe daarmee omgaan?

Helaas zijn er wel situaties waarin de kans op een volgend bijtincident groot is, wanneer de hond zijn eigenaar eenmaal gebeten heeft. Dit is vooral het geval wanneer er een probleem is in de realtie tussen de eigenaar en de hond. Een hond die in zijn beleving hoger in rang is dan zijn baas, heeft in zijn ogen het recht om zijn baas te corrigeren wanneer de baas iets doet dat hem niet bevalt. In zo'n geval is het probleem een onduidelijke of een omgekeerde rangorde.

Een hond kan zijn eigenaar ook bijten vanuit een vertrouwens-probleem, bijvoorbeeld omdat de baas niet (altijd) duidelijk genoeg is in wat hij wil of bedoelt. Dit is het geval wanneer een baas inconsequent en/of onduidelijk is naar de hond, of wanneer de baas het gedrag en de taal van zijn hond niet goed interpreteert waardoor ernstige misverstanden kunnen ontstaan. De hond mag bijvoorbeeld altijd tegen de baas opspringen, maar krijgt opeens op zijn kop wanneer hij opspringt terwijl de baas net een schone broek aanheeft. Een hond kan dat onderscheid natuurlijk niet maken en kan zo heel onzeker worden over wat de baas nu wel en niet goed vindt. Of de hond laat wat urine lopen bij het begroeten van de baas om op die manier zijn onderdanigheid te tonen. De baas interpreteert dit gedrag als onzindelijkheid en straft de hond daarom voor het plasje. Wanneer dergelijke dingen zich regelmatig voordoen, kan een hond uiteindelijk vanuit zijn opgebouwde onzekerheid reageren met onzekerheidsagressie, dus bijten. Ook in zo'n geval is de kans aanwezig dat de hond een volgende keer in een vergelijkbare situatie opnieuw zal bijten.

Bij problemen in de relatie tussen hond en eigenaar betekent dat niet automatisch dat de hond gevaarlijk is geworden en dus wellicht moet inslapen. Het betekent veel eerder dat de baas van de hond moet leren hoe hij op een duidelijke en consequente manier met zijn hond moet omgaan! Soms is het vertrouwen tussen hond en baas echter zo geschaad dat herplaatsing van de hond in het belang van beide is. Ook wanneer de veiligheid van kinderen in het gezin in het geding is, kan herplaatsing van de hond een goede optie zijn. In veel andere gevallen kan het veranderen van de omgang tussen baas en hond gelukkig (verdere) problemen voorkomen!

Je moet aan een hond nooit iets vragen. Je moet een hond iets zeggen! Vragen houdt in dat er een keuze is, maar als jij zegt dat hij van de bank of stoel af moet, is er geen keuze.

Als je een hond erg lief vindt is er meestal sprake van het voorkomen van een rangorde probleem: "dat vraag ik hem niet, want daar heeft hij toch geen zin in. Hij ligt zo lief, laat hem maar liggen, hij doet toch geen mens kwaad?" Een hond moet je gehoorzaam noemen, niet lief.

De leeftijd van 2 jaar is meestal de leeftijd waarbij honden de baas kennen, zijn sterke maar zeker ook zijn zwakke kanten. Als dat eenmaal ontdekt is gaat hij kijken hoe ver hij kan gaan. Als dan steeds meer wordt toegelaten is de beer los.

Ik weet dat hier op het forum een machtsverhouding met honden onderuit geschoffeld wordt, maar een hond heeft in de mensenwereld leiding nodig en duidelijkheid. Dezelfde duidelijkheid die in een wilde roedel door de Alpha-hond geboden wordt.

In mijn ogen is de gang naar een dierenarts totaal overbodig. Als je denkt met een dierenarts te kunnen overleggen wat je aan een gedragsprobleem kunt doen, zou je van een koude kermis thuiskomen. Een dierenarts heeft verstand van de lichamelijke kant van het dier, maar de meesten helaas niet van opvoeding en zeker niet van problemen met de opvoeding.

Vanaf nu moet je hond onderaan de lijst staan. Wees duidelijk in je commando's. Geef hem een plaats op de grond want een stoel maakt hem 'verheven' en dat buit hij uit. Er is een hele rits zaken waar je op moet letten en zo gauw hij het voortouw neemt moet hij gestopt worden. Dus niet naar de deur rennen als er gebeld wordt. Niet de gasten begroeten voordat hij daar toestemming voor krijgt. Wachten met aanvallen op zijn eten tot hij toestemming heeft gekregen. Blijf = blijf. Niet aan de riem trekken maar met zijn kop niet voorbij je knie komen.

Dit alles en nog veel meer zal hem zijn juiste plaats in de roedel doen inzien en dan laat hij het wel uit zijn 'hoofd' om de baas te bijten.

Ga eerst voor een lichamelijk onderzoek naar de dierenarts. Het kan dat de hond pijn heeft en het daardoor vervelend vind ergens vanaf te moeten springen. Wanneer de hond niets mankeert is er een gedragsprobleem.
De regels voor uw hond zijn dan niet duidelijk genoeg.
Honden kennen geen democratie. D.w.z.: de hond denkt dat hij mag bepalen wat, wanneer en met wie er gebeurt.
Wanneer een hond niet op de stoel mag, mag hij NOOIT op de stoel. Er is geen "tussenweg". De hond mag dus ook niet op zondag op de bank en de rest van de week wel.
Daarbij laat je de hond toe zich letterlijk hogerop te plaatsen. Hij mag immers op de stoel van de baas gaan zitten. Zo staat uw rang voor de hond ter discussie en vindt de hond dat hij het recht heeft u te corrigeren op de manier die in de hondenwereld heel normaal is.
Wat je nu kunt doen:
-zorg voor voldoende beweging. Een hond met te veel energie is niet goed in staat iets te leren;
-doe de hond een halsband om met een riempje van ongeveer 1m20.
-Wanneer de hond op de stoel ligt, pak je de riem en trek je de hond, zonder commentaar, gemopper of bevelen, van de stoel af en zet hem 10 tellen in de gang met de deur dicht.
-Daarna laat je de hond weer binnen. Voor een hond is het nl. vervelend wanneer hij niet bij zijn roedel mag zijn. Het is hopelijk voor nu genoeg signaal naar hem dat hij iets doet wat niet klopt. Wanneer de hond weer op de stoel gaat zitten herhaal je dit ritueel.

Zorg wel dat de hond een mand heeft op een rustige plaats waar niemand hem stoort. Kent hij het commando "in de mand"? Beloon hem daarvoor evt. met iets lekkers.

Binnen korte tijd is het wel aan te bevelen een gedragstherapeut in te schakelen. Zeer waarschijnlijk is er meer aan de hand m.b.t. andere regels in huis. De hond heeft kansen gekregen om zijn rang stukje bij beetje te bemachtigen en te bevestigen.
Het is via deze weg bijna ondoenlijk om het juiste advies te geven. Een therapeut kan als tolk vertaler optreden en u de juiste weg wijzen. Probeer een therapeut te vinden die meerdere training methodes kent en zo de juiste voor uw hond toepasbaar kan maken. Probeer deze te consulteren via een overkoepelende organisatie. (Bijv. : Tinley.)
Stel dat het tussen u en de hond niet klikt, dan hebt u in ieder geval een goed beeld over de toekomst en kunt u samen kijken of de hond wellicht beter bij iemand anders kan gaan wonen. Maar ik denk dat een goede training u en uw hond op het juiste pad kan brengen.

Naar de dierenarts om lichamelijke klachten uit te sluiten daarna direct een gedragsdeskundige inschakelen. Je kunt enkel advies krijgen van iemand die de situatie ziet!!!!! Dus niet gaan prutsen met nekvel en weet ik wat voor onzin maar haal kennis in huis anders kun je het nog erger maken dan het sl is!

Ik zou meteen een hondengedragsdeskundige om advies vragen en niet zelf één en ander gaan uitproberen om erger te voorkomen.
Kijk eens op de site van www.michellevrolijk.nl
Zij werkt met honden door heel Nederland volgens de laatste inzichten en staat goed bekend. Je kan haar vrijblijvend bellen of mailen.
Succes!