ik denk dat mijn kat schildklierproblemen heeft maar mijn ouders willen niet naar de dierenarts?

Ik ben 16 en kan nog geen auto rijden. Het is te ver om te voet te gaan en ik kan moeilijk met de fiets. Het zit namelijk zo ze is heel mager vind ik persoonlijk. Dat terwijl ze een goede eter is en evenveel eet als de andere poezen... Mijn ouders zeggen dat onze andere katten gewoon dik zijn. Ik wil haar gewoon voor de zekerheid laten onderzoeken maar het mag niet.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

in: Huisdieren

860

860 keer bekeken

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

De meeste dierenartsen houden een telefonisch spreekuur. Die van 'ons' elke middag, gratis. Bel ze gewoon eens op, de assistentes kunnen je vaak ook al goed adviseren. Als zij aanraden om langs te komen met je kat, dan heb je bij je ouders al een goed argument: "Ik heb de dierenarts gebeld en zij vonden dat we beter langs konden komen".

Willen ze echt niet dan kún je natuurlijk wel zelf gaan, maar het praktische verhaal is dan niet het enige. Waarschijnlijk heb je dan ook ruzie met je ouders, en ik weet niet of jij de rekening van een consult plus bloedonderzoek zelf kunt betalen. Een kat kán wel op de fiets mee hoor, gewoon in zo'n gesloten kattenreismand, kat achterop en goed vasthouden, eventueel een spin erover. Ik ben zelfs wel eens in m'n elektrische rolstoel met zo'n reismand op schoot erheen gereden. En als het te ver is, kun je misschien met de bus, of iemand in je omgeving vinden die wel een auto heeft. Maar ik denk eigenlijk dat als jij zo ver gaat dat je zelf met poeslief in de reiskooi achterop de fiets naar de dierenarts wil gaan, dat je ouders dan alsnog wel met je mee zullen gaan, al dan niet met de auto. (Maar auto is écht niet nodig hoor, zolang je maar een geschikt iets hebt voor het transport. Mijn ouders hádden vroeger wel een auto, maar we gingen vaak genoeg met kat/konijn/cavia op de fiets naar de dierenarts. De auto is misschien makkelijker, maar niet noodzakelijk.)

Maar is de kat altijd al zo mager geweest? Dan betwijfel ik toch dat hij een schildklierprobleem heeft, zeker als ze geen andere klachten heeft. Een kat met een te snel werkende schildklier zal sterk vermageren, terwijl ze vaak juist méér eetlust krijgen. Ze zijn druk of onrustig, drinken veel en plassen veel, kunnen last hebben van braken en/of diarree, en je ziet dat ze duidelijk minder goed in hun vacht zitten, bijvoorbeeld aan een doffere vacht, overdreven haaruitval of kale plekken. Altijd al mager zijn zonder andere symptomen lijkt mij geen reden om te denken aan een schildklierprobleem.

Zoals gezegd: bel de dierenarts op voor advies. Misschien kunnen ze je gerust stellen en hoef jij je dan geen zorgen meer te maken, en misschien zijn ze het met je eens, en dan moet je nog eens met je ouders gaan praten. Als je kat echt meer klachten heeft en als er een goede reden is om aan een schildklierafwijking te denken en dus de dierenarts dit ook vindt, dan ga ik er eigenlijk vanuit dat je ouders heus wel met de kat naar de dokter willen gaan.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Andere antwoorden (3)

Om te beginnen kan je je kat in een doos doen, ook verstandig in een auto, als je tenminste niet een wilde kat onderweg op je hoofd wil hebben.
Realiseer je je wel, dat zo'n dierenarts bezoek, minsten 35 euro gaat kosten..

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Waarom zou je je kat zomaar in een doos doen? Heb je de vraag en toelichting goed gelezen?

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Een kat in een doos is altijd wel een goed idee: vinden ze leuk. Prik er wel wat gaatjes in. In de doos, niet in de kat. :)

Ritsuka

11 jaar geleden

Lees de vraag eerst eens goed

Eet en drinkt je kat goed, speelt hij nog (niet alle. Katten spelen)
Is hij levendig
Kotst hij niet overdreven vaak
Kun je zijn ribben niet zien, wel voelen?

Als het antwoord op allemaal ja is dan is er niks aan de hand met jou kat.

Je kunt altijd bellen net de dierenarts. Dit is gratis en deze kan jou gerust stellen.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Een aanvulling op bovenstaand advies: als je echt geen andere oplossing hebt bel je gewoon een taxi om bij je DA te geraken.

Je vind je kat te mager? Wat is haar gewicht? Het is toch zeker een 'haar'?

Eigenlijk zou je je ouders duidelijk moeten maken dat huisdieren in huis ook verantwoordelijkheden met zich meebrengt. Maar om ruzie te vermijden kun je dit waarschijnlijk beter laten.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Tja, je hoort het van 1 kant, dikke kans dat de ouders niet in gaan op een paar symptomen die hun dochter van 16 van internet geplukt hebt maar gewoon naar een gezonde kat zitten te kijken. Dat heeft weinig met verantwoordelijkheden nemen te maken.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Als ik reacties kon plussen, Pelle.. :-)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

In mijn ogen wel. Het gaat namelijk om de gezondheid van een dier. Blijkbaar hebben ouders en dochter een meningsverschil, maar dan is het net als ouders de taak om streng te zijn voor zichzelf en zichzelf enkele vragen te stellen: "wat als ik verkeerd ben?" "wat als mijn dochter verkeerd is?" "Als ik verkeerd ben zal de gezondheid van de kat eronder lijden"
"Terwijl als mijn dochter verkeerd is zijn we in het slechtste geval voor niets naar de dierenarts geweest..." Nu wat is het ergste, dat eerste of dat tweede? Dan moet je als ouders het lef hebben om te zeggen: "we nemen het zekere voor het onzekere en we gaan naar de dierenarts, ook al geloof ik dat er niets aan de hand is." Dát is je verantwoordelijkheid opnemen als ouder!

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Tja Daki, daar ben ik het dus niet mee eens en jij gaat volledig uit van het verhaal van 1 kant. Je kent toch zelf ook wel dikke mensen die weinig eten en dunne mensen die veel eten en ze hebben allebei niets aan hun schildklier. Ik ga niet zomaar met een dier naar de dierenarts, die beesten worden vaak genoeg ingeënt en dan is het vroeg genoeg om er eens naar te vragen als ik zelf geen gekke symptomen zie. Als je als ouders aan alle grillen moet toegeven van je kind ben je niet echt goed bezig.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Je spreekt over de gezondheid van een dier. Als je dan niet de meest veilige oplossing kiest ben je slecht bezig. En de meest veilige oplossing is je dochter in dit geval het voordeel van de twijfel geven. Als de kat ongeneeslijk ziek wordt is het namelijk te laat!

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Tjemig, een kat, alleen omdat je dochter vindt dat die mager is naar de dierenarts slepen? Ik heb geen dieren maar bij niemand groeit het geld op de rug hoor! Nogmaals: je hoort het van 1 kant dus je moet niet meteen zo oordelen. Ze kan de dierenarts bellen en het bespreken, dat zou ze mogen maar dan nog moet ik in de gaten houden of de dierenarts niet te makkelijk roept: kom maar langs, zo kan ik het niet zien.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Geld mag geen (tegen)argument zijn. Dat er financieel gezien ten allen tijde een dierenartsbezoek moet afkunnen daar moet je rekening mee houden voor je aan huisdieren begint.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Weet je hoe stressvol een dierenartsbezoek is voor zo'n kat? Kijk, als het verhaal nu was: "m'n kat is in korte tijd erg afgevallen, geeft veel over en valt enorm uit", dan zou ik je helemaal gelijk geven: naar de dierenarts ermee. Zélfs als het alleen het eerste is, is dat aanleiding genoeg om de kat nader te laten onderzoeken. Maar een kat die altijd al mager is geweest en verder geen andere symptomen heeft, heeft net zoveel risico om ziek te zijn als willekeurig welk ander gezond ogend dier dan ook. Dáár hebben we het over, niet over onverantwoorde ouders die een doodzieke kat laten stikken. En zoals ik zeg in mijn antwoord: als VS zich zorgen maakt, moet ze gewoon zelf de dierenarts bellen. Als die het met haar eens is dat er reden is tot zorg, is het vroeg genoeg om te praten over "het nemen van je verantwoordelijkheid". Ik ben dol op m'n katten, maar ik ga echt niet met m'n (toch al snel gestresseerde) katten naar de dierenarts als ik niet denk dat ze ziek zijn. Eén van m'n katten zit letterlijk te hyperventileren in de wachtkamer, de ander verstopt zich naderhand soms twee dagen bovenop de kledingkast in de slaapkamer. Wat is nu verantwoordelijk gedrag dan? In mijn ogen in elk geval níet het naar de dierenarts slepen van je dieren als er geen reden is om aan te nemen dat ze ziek zijn. En geloof mij, ik ben met één van de twee de afgelopen maand al twee keer geweest, dien hem trouw z'n medicatie toe en zorg goed voor hem, dus het écht niet zo dat ik niet naar de dierenarts zou gaan, of niet m'n verantwoordelijkheid zou nemen als er duidelijk wél iets aan de hand is.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Dank je Lies, je zegt precies wat ik denk maar ik heb het al opgegeven.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Ik veronderstel dat een verstandige meid van 16 zich geen zorgen maakt om niks, toch? Lies, ik vraag me af hoe je je katten behandeld als ze zo reageren op een bezoek aan de dierenarts. Dat geen enkele kat het leuk vind zul je me niet horen ontkennen. Maar gewoonlijk zal het toch wel probleemloos kunnen gaan. En als je slim bent maak je een afspraak met de DA zodat je niet (lang) moet wachten in de wachtkamer. Als je de kat op een goede manier behandeld tijdens het dierenartsbezoek weet hij/zij dat dit voor zijn/haar eigen bestwil is. Dat merk ik bij mijn kat als wij naar de dierenarts gaan. Kom niet klagen als je katten ooit zware gezondheidsproblemen krijgen omdat je te laat hebt ingegrepen. Hoe dan ook is het niet naar de DA gaan (er al dan niet eerst naar bellen) misschien erg stressvol voor de vraagsteller omdat zij met de onzekerheid blijft zitten. In dat geval zou de vraagsteller al niet voor niets haar kat naar de DA nemen. Het is namelijk heel begrijpelijk dat zij zekerheid wil. Wij hebben onze kat bijvoorbeeld ook laten testen op FIV (vanwege onbekende vader). Dom zeiden sommige mensen, want dan ga je je al opvoorhand zorgen maken. Nee, wij wilden op voorhand gerust gesteld zijn... Dus dat was geen zinloos dierenartsbezoek en dat zal het bij KatjeKlein dus ook niet zijn.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Wat een gemene persoonlijke aanval. Mijn katten hebben een gebruiksaanwijzing, en helaas moet ik de kat optillen en in een reismand stoppen als we naar de dierenarts gaan. Voor een kat die je alleen mag aaien als hij daar zelf om vraagt, is dat zeer stressvol. Narcose en een operatie aan een abces niet leuk, en een dierenarts die aan je open wond zit ook niet. En dat het voor hun eigen bestwil is als ze een kraag om krijgen, snappen ze echt niet hoor. Je eigen bezorgdheid willen geruststellen is iets anders dan ouders betichten van onverantwoord gedrag als zij van mening verschillen met hun dochter die hier tot nu toe nog geen enkel symptoom van schildklierlijden bij haar kat heeft benoemd. Ik kan in het hele verhaal nog steeds geen reden tot zorg zien, en als dat er wél is: mijn advies was om vooral wél telefonisch te overleggen als ze toch ongerust blijft. Maar ik ga hier verder niet meer op in.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Mijn reacties hier zijn ook niet op jou gericht hoor, KatjeKlein. Zorgen maken is een recht van elk mens, maar ik vind het nogal ver gaan om ouders meteen van onverantwoord gedrag te betichten als er op dit moment nog geen enkele reden is tot zorg. En je vertelde er hier niet bij dat er ook een gedragsverandering is (heb ik wel gelezen bij de andere vraag hoor, maar hier noem je alleen maar dat ze altijd al mager is geweest, en dat is op zichzelf geen symptoom van ziekte). Maar bellen is zeker een goed idee, en mocht de dierenarts - nadat je aan de telefoon het héle verhaal hebt gedaan - toch vinden dat het slim is dat je komt, dan denk ik ook dat jij je ouders wel kunt overtuigen van de noodzaak van dat bezoek. Maar dan liggen de zaken ook al duidelijk anders dan alleen maar het feit dat het een wat mager katje is. Snap je wat ik bedoel?

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Dat dit voor hun eigen bestwil is kunnen ze best snappen mits wat inspanning van de eigenaar. Mijn vorige kat was terminaal en ik heb daarmee soms wekelijks of maandelijks mee bij de dierenarts gestaan. Ze gaf me duidelijk het signaal: "ik heb dit niet graag, maar ik weet dat het voor m'n eigen bestwil is." Ook ouders zouden dat moeten snappen. Hoe zeer zij de reden ook wel of niet begrijpen. Je kiest toch steeds voor de meest veilige oplossing? Als je onderweg bent naar je werk en je dochter zegt dat je via de weg die je gewoonlijk neemt niet op tijd zal geraken omdat er wegenwerken gepland zijn maar je hebt zelf nog niets van toekomstige wegenerken gemerkt, ga je dan toch als ouder hardnekkig de dagelijkse weg blijven volgen? Of ga je het zekere voor het onzekere nemen en omrijden of vroeger vertrekken? In het slechtste geval ben je gewoon te vroeg in dat laatste geval, maar beter dan optijd komen toch? Misschien dat je deze redenering beter begrijpt en hier gaat het dan nog niet eens om iemands gezondheid.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500