Mijn labrador is bang voor water. Hoe zorg ik ervoor dat hij het minder eng gaat vinden?

Het niet onder de douche willen en niet willen zwemmen, zijn twee totaal verschillende dingen. Er zijn zat honden die vreselijk graag zwemmen, maar een broertje dood aan regen hebben en weigeren om dan naar buiten te gaan.

Het niet onder de douche willen, kan samenhangen met de vreemde ruimte waar hij anders niet komt. Het opgesloten zijn in een douchehok en geen kant op kunnen. Als je dan eenmaal binnen bent en je wilt eigenlijk weg (vluchten), dan komt er ook nog zo'n regenbui op je kop. Allemaal nare zaken, waar je een hond of heel vroeg aan moet wennen in fases, of met veel overredingskracht doorheen moet helpen.
Omdat je een hond eigenlijk niet hoort te wassen en alleen afspoelt als het nodig is, zal de gewenning minimaal zijn. Rust en langzaam opbouwen is de enige remedie.

Zwemmen leer je ze in de zomer door zelf het voorbeeld te geven. Een Labrador is een waterhond. Hij heeft zelfs zwemvliezen tussen de tenen. Hij is er voor gefokt om waterwild op te halen na het schot.
Goed, er zijn Labradors die het niet zien zitten. Zoals er Labradors zijn, die met geen verbod uit het water te houden zijn. Trek dus je zwemkleding aan, neem een leuk speeltje in de hand en ga in het water. Eerst kijken of hij je wil volgen zonder lijn. Neem een oever die langzaam afloopt, waar hij dus niet in het water hoeft te springen, maar waar hij in kan lopen. Lukt dat niet dan lijn je hem aan en neem er rustig een half uur voor. Als je zelf verkleumd raakt mag je ophouden. Morgen weer een keertje.
Als je het in zee probeert, doe het dan als de zee kalm is. Golven maken angstig.

Succes en niet overhaasten, dat vergroot de angst. Aanmoedigen met vriendelijke stem en prijzen bij iedere gewonnen tien centimeter.
Doe je best!