ik ben superbang voor honden, ik vind ze echt heel erg, als er een langskomt ook, en als ze blaffen al helemaal. heb ik een hondenfobie?

Een hond merkt het wanneer je bang van hem bent. Probeer dus niet te tonen dat je bang bent, kijk niet recht in het dier zijn ogen, maar ga er naartoe en als je hem zou proberen aaien: laat hem eerst eens aan je vlakke hand ruiken en benader hem dan onder zijn kin, anders doen ze hun kop naar boven en lijkt het 'aanvallender'.

het gaat erom wat er heeft afgespeeld in het verleden?.
Ben je vroeger ooit gebeten door een hond als kind zijnde.
vele mensen zijn bang geworden van honden omdat ze als kind zijn gebeten door een hond.
Honden zijn hele lieve beesten als ze goede opvoeding hebben gehad.
Misschien kom je eroverheen als je begint bij kleine hondjes te aaien bij een kennis?.
Dit kan je steeds opbouwen.
Een hond voelt aan als je bang bent, en meestal gaan ze dan blaffen want hun vinden het ook niet echt een prettig gevoel.
Vraag een kennis ernaar of ze een kleine hond hebben waar je eerst rustig kan wennen begin er eerst bij om in woonkamer te zitten, met gezelschap van een hondje.
als je hiervoor je angst al hebt overwonnen, dan pas beginnen met aaien.
als je daar ook overheen bent zal je zien dat de angst snel omzet, en zal je zien dat honden hele lieve beesten zijn en je echt niet zomaar kwaad doen.

Fobie vind ik een groot woord, maar dat je bang bent lijkt me overduidelijk.
Ik raad je aan te gaan kijken naar "The Dogwhisperer" op vrijdagavond bij Nat.Geografic. De man heet Cesar Millan.
Daar vind je enorm veel tips.
Op Internet vind je ook veel filmpjes van hem.

Angst, ook irrationele angst (de mééste honden zullen je niet aanvallen, en dat weet je ongetwijfeld) is nog niet hetzelfde als een fobie. Iets is pas een fobie als het je belemmert in het dagelijks leven. Bijvoorbeeld als je niet op bezoek durft te gaan bij vrienden die een hond hebben, zelfs als ze hem uit je buurt houden. Of als je de straat (bijna) niet meer op durft omdat er wel eens iemand een hond aan het uitlaten zou kunnen zijn.

Dus als je ondanks je angst je leven gewoon kunt leiden, heb je (nog) geen fobie. Ik voeg speciaal het woord 'nog' hier toe, omdat een angst zich wel kan ontwíkkelen tot een fobie. Bijvoorbeeld als je begint met de straat over te steken als je een hond ziet die er extra eng uitziet. En vervolgens als je welke hond dan ook ziet. En dan het park begint te vermijden omdat daar vaak honden uitgelaten worden. Als je dat soort dingen bij jezelf begint te merken, is het belangrijk om daar zo min mogelijk aan toe te geven.

De beste tip die ik kan geven, is om wat honden in je omgeving te leren kennen. Natuurlijk niet meteen het woeste monster van de overburen, maar liever die zachtaardige golden retriever van een vriend. In eerste instantie is dat heel eng, maar als je zo'n vriendelijke hond vaker ziet, begin je over hem te denken als een uitzondering: 'honden zijn heel eng, maar déze is wel oké.' En dan nog een hond leren kennen, en nog één. Er is niets zo goed als ervaring om van angst af te komen.

Wat verder het voordeel is van wat honden leren kennen, is dat je ze ook leert 'verstaan'. Honden zijn namelijk niet losgeslagen moordmachines, het zijn dieren die communiceren. Tenzij je een écht valse hond tegenkomt (en die zijn heel zeldzaam) zal geen hond zomaar vanuit het niets aanvallen.

Je kunt heel goed aan een hond zien (vooral zien, dat zegt meer dan wat je hoort) wat hij van plan is en wat hij van jou vindt. Of hij nieuwsgierig is of boos, of hij je bedreigend vindt (honden kunnen ook bang voor jou zijn!) of dat hij het leuk vindt je te zien, of je welkom bent of een indringer op zijn territorium. Kennis is macht, als je weet hoe een hond jou ziet, weet je ook hoe je hem kunt benaderen.

Zo heb ik het zelf ook gedaan. Ik heb het in het algemeen nog steeds niet zo op onbekende honden, maar het grootste deel van de tijd is het eerder een vaag oncomfortabel gevoel dan verblindende angst. Al spring ik nog steeds zowat de heg in als ik op een donker pad loop en in de tuin vlak naast me ineens een hond aanslaat!

Je noemt iets een fobie als de angst invloed heeft op je dagelijkse leven.
Dus als jij je voor je naar buiten gaat al druk maakt of je een hond tegen komt of niet. Of dat je bepaalde straten niet in gaat omdat je bang bent dat je een hond tegenkomt. Of dat je liever helemaal niet naar buiten gaat.
Een fobie gaat dus verder dan alleen bang zijn. Door een fobie kan je vaak niet de dingen doen die je normaal wel zou doen.

Er zijn hele goede therapeuten die je hierbij kunnen helpen.

Wat mij hier opvalt is, dat iedereen wil dat je honden gaat aaien. Dat je de hond moet benaderen. Dat je een hond aan je hand moet laten ruiken.

Voor iemand die bang van honden is, geldt er maar een regel: negeer ze, doe alsof ze niet bestaan. Als jij geen aandacht aan ze besteedt, doen ze dat ook niet aan jou.

Het is tegennatuurlijk om een hond te benaderen. Honden horen naar je toe te komen. De mindere gaat naar de meerdere. Als je dus naar een hond toegaat erken je je onderdanige positie. Dat kan door een hond op verkeerde manier worden uitgelegd. Het kan zelfs bedreigend voor het dier zijn.

Honden zijn niet vals. De meeste honden worden echter door mensen als mens behandeld en bekeken. Mocht een hond uit eigen beweging naar je toekomen, dan blijf je stilstaan en kijkt over hem weg. Hij zal je geur opsnuiven, weten dat je geen contact wil, zich omdraaien en weglopen. Dat is normaal hondengedrag.

Denk niet dat kleine honden aaibaarder zijn dan grote honden. Kleine honden worden vaker over het paard getild dan grote honden. Zijn vaker kefferig en bewegen zich vaker onvoorspelbaar. Laat ze.....

Mocht je echt niet meer met de angst kunnen leven, dan zijn er tal van mogelijkheden om je te leren er mee om te gaan. Er zijn in diverse ziekenhuizen hulptroepen tegen fobieën. Je huisarts kan je verwijzen.