Waarom heet de foutmelding 404 eigenlijk 404?

Volgens de legende staat 404 voor een kamer in het Zwitserse CERN-instituut: room 404. Het instituut is een van de plekken waar het internet werd geboren. CERN is een Europese organisatie waar meer dan 3000 wetenschappers fundamenteel onderzoek doet naar elementaire deeltjes.
In kamer 404 van CERN was het centrale databestand gevestigd. In de kamer werkten enkele mensen aan verzoeken voor een bepaald bestand. Met de hand werden de bestanden op het netwerk gezet. Als iets niet gevonden werd of beantwoord kon worden volgde de mededeling 'Room 404 - file not found'. Toen internet begin jaren negentig gangbaar werd, kwam 404 op het www terecht.

Het verhaal hierboven staat op diverse sites, waaronder Room404.com. Maar is er iets van waar? Nou. Nee.
Een duidelijke aanwijzing dat er niets waar is van het 'Room 404'-verhaal bij CERN is het simpele gegeven dat CERN niet eens een 'room 404' heeft.

Er zijn heel veel verschillende statuscodes die op internet gebruikt : 200, 301, 504. Dat zijn geen andere kamers in CERN. Dat zijn net als 404 foutcodes met logica. Bij de 404-code wijzen de eerste 4 en de 0 op een menselijke fout en geen fout van de server. De 4 aan het eind is als vierde genoteerd in het rijtje 40-meldingen: 400 Bad request, 401 Unauthorized, 402 Payment Required, 403 Forbidden, 404 Not Found.

De codes werden bedacht door Tim Berners-Lee, een van de mensen die het http-protocol bedacht waar het www op gebaseerd is.