Hoe herken je fantasten op het internet?

Helaas herken je ze nergens aan.
Vaak gaat er langere tijd overheen voor je ineens discrepanties beginnen op te vallen ; iemand die de ene dag zegt een jongen van 13 te zijn, en zo ook een vraag stelt of beantwoord, en vier weken later ineens vier kinderen blijkt te hebben. Een vrouw die na een maand of wat ineens vader is geworden. Iemand die op sterven ligt en twee vragen verderop over toekomstplannen begint.

Natuurlijk zijn er mensen bij die zich voor de lol een andere identiteit aanmeten en zich als zodanig op het net begeven, en als ze door de mand zijn gevallen is de lol er af en stoppen ze er (daar) mee of beginnen opnieuw. Reken maar dat er achter heel wat veertienjarige meisjes veertigjarige kerels schuil gaan. Dat weet je, maar je kunt er nooit van uitgaan. Daarom voel je je ook zo genaaid als je een paar serieuze antwoorden hebt gegeven en het blijkt dat iemand gewoon een loopje met je zit te nemen.

Maar daarnaast zijner ook echte pathologische leugenaars. Ik wist niet eens dat ze bestonden, tot ik inmiddels twee jaar geleden het genoegen had er eentje te ontmoeten. Een dame met ongeneeslijke kanker die al vier jaar in geleende tijd leefde en erg kwakkelde met haar gezondheid. Ze was afgestudeerd juriste maar kon helaas niet meer werken door haar ziekte. Het duurde meer dan een jaar voordat we er achter kwamen - door allerlei kleine details die elkaar steeds meer gingen tegenspreken - dat ze niet alleen geen juriste was maar ook gewoon mavo en middelbare hotelschool had, en dat wat er ook mis was in haar hoofd, het in elk geval geen tumor was.

Het probleem met dergelijke gevallen (die inderdaad vermoedelijk in eerste instantie aandacht zoeken, op een Munchhausen-achtige manier blijkbaar) is dat het al heel moeilijk is tegen een volwassene te zeggen dat je denkt dat hij over zeer ernstige en serieuze dingen liegt, en ten tweede zijn ze vaak zo geslepen in hun act dat ze zich er keer op keer uit weten te lullen. En uiteindelijk is het natuurlijk wel degelijk een ziekte, zij het niet dodelijk. Het is een vrij ernstige psychiatrische aandoening, waar de 'leugenaar' zichzelf niet eens altijd van bewust is. Sommigen geloven (op den duur) hun eigen leugens.

En ja, ook op GV kom je ze af en toe tegen, en als ik me nier vergis hebben we er op dit moment een actief. Te zielig om waar te zijn, maar geen enkel concreet aanknopingspunt om daar ook maar een detail van te geloven. Duurde wel een dikke maand voor ik er achter was.