Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

nadat ik een hdd heb geformateerd naar NTFS staat er in taakbeheer opeens geheugen:2540MB dit was 1540MB, hoe kan dit?

omdat ik bestanden groter dan 4GB op mijn externe hardeschijf wilde zetten heb ik hem omgezet naar NTFS, nadat dit succesvol is gebeurt zag ik opeens bij taakbeheer staan dat dat het geheugen van de computer 2540MB is, dit was eerst altijd 1540MB, dit kan toch niet zomaar zijn verandert? ik heb de computer opengemaakt en op het geheugen staat 1024MB en 512MB(samen 1540MB) mijn computer is ook merkbaar sneller geworden

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
in: Hardware
682

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Je vraag bevat naast taalfouten heel wat verwarrende logische fouten:
1. Wellicht heb je het bestandsformaat geconverteerd ipv geformatteerd via het commando 'convert c: /fs:ntfs' (file system : NewTechnologyFileSystem)
2. Wellicht bedoel je de prestaties van je intern geheugen via Start-Configuratiescherm-Systeem-Geavanceerde Systeeminstellingen - Prestaties - Geavanceerd - Virtueel geheugen (wisselbestandsgrootte) - knop Wijzigen.

Het blijft een hardnekkige misverstand dat FATXX geen grotere bestanden dan 4 GB aan zou kunnen, het is Microsoft die commercieel liefst heeft dat je op NTFS werkt vanaf bepaalde windows versie (zo kun je onder Windows 98/me geen FAT32 formatteren, maar als je dat van buitenaf doet, werkt het wel degelijk) en kan dit in bepaalde linuxversies zonder problemen ook met grotere bestanden. Zie http://windowsitpro.com/systems-management/understanding-file-size-limits-ntfs-and-fat voor uitleg over dit misverstand.

Wellicht heb je het dus gedaan voor videobestanden en daar zit je bottle-neck in je systeem inderdaad in je intern geheugen: Windows 32-vit operating systemen kunnen maar 4 GB RAM-geheugen gebruiken (in praktijk dikwijls maar 3 GB omwille van videocontroller of memory on board), 64-bit versies kunnen met bijv. 6 GB RAM wel weg.

Wel je volgt vermelde weg in puntje 2 hierboven om per harde schijf in je systeem te kijken wat je system daar aanbeveelt en dat kan wijzigen door veel omstandigheden en zelfs door gebruik van USB-schrjven of windows updates. Let daatbij op de selectie onderaan Minimaal toegestaan - Aanbevolen - Momenteel toegewezen.

Wat ik je echt kan aanraden vanaf Windows 7 (zeker als je AHCI in je bios hebt) is een SSD-schijf van bijv. 120 GB (hoeft niet meer te zijn) en je oude schijf als SATA2 te gebruiken voor je data, omdat dat pas echt zal helpen omdat een harde schijf aan 7200 RPM nog altijd het aller, allertraagste is in een PC vergeleken met je RAM.

Ook moet je opletten met bijv. een harde schijf 3 TB green (op coolblue.be nu erg goedkoop) omdat die bijv. wel via een Sharkoon usb kan 'gezien' worden, maar niet door de meeste bios als je die intern aansluit) en dan zul je zien dat dit het beste was wat je ooit kon doen i.p.v. een nieuwe PC.

Zoals anderen het hier stellen is het eigenlijk de bedoeling dat je dat wisselgeheugen zo weinig als mogelijk nodig hebt, dus is een keuze van applicatie soms ook wenselijk.

Werk vooral met 32 of 64-bit applicaties hiervoor.
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank je voor je berichtje. Voor windows vind je een overzichtstabel van alle formatteringsmethodes op http://www.ntfs.com/ntfs_vs_fat.htm met opnieuw de vermelding van max. 4 GB per bestand, die volgt vanuit de logica dat ze vanuit de tabel met 32-bits maximaal een adres kunnen aanspreken van 4 GB groot. In unix en Linux-omgevingen, werkt het systeem anders: daar heb je dus nog steeds de hardware en de FAT = File Allocation Tables maar bijv. aliassen zijn gewoon links naar andere mappen of bestanden, en bestanden kunnen fysisch op de schijf best verdeeld zijn over hele stukken zodat je als gebruiker bestanden kunt hebben die heel groot zijn. Op http://www.cyberciti.biz/faq/file-size-limit-exceeded-error-under-linux-and-solution/ vind je bijvoorbeeld de uitleg om, los van de gebruikte schijfformatteringsmethode in Linux de maximum file size op 5 GB te zetten zodat je dan met een oud commando doscp (beetje 'copy' onder Windows command) je films kunt transfereren op die schijf en hoe dat fysisch op de schijf staat (in verschillende stukken), speelt dan geen rol voor het gebruik onder Linux of in een Linux-windows interface zodat je toch het gevoel hebt onder een soort Windows te werken. Maar dan mis je snel je outlook en 'gewone' Word als je Linux niet gewoon bent, maar heb je dikwijls ook geen virusscanner nodig. Ja dus, Windows is ondergeschikt aan zijn manier van werken met de hardware. In zekere zin doet NTFS trouwens wél zoiets onder Windows en FAT32 niet. Het is soms meer een delegatie van softwarecodes op verschillende niveaus. Wat betreft je 'geheugengebruik', zie volgende reactie hieronder.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wat betreft je 'geheugengebruik', slaat dat dan meer op je RAM-geheugen (belangrijkste) + je wisselgeheugen. Meestal benoemen we dit physical memory and kernell memory. Kort geschetst start je computer op met het geheugen in de 'latjes' op je moederbord + het geheugen op je 'videokaart' maar soms is er een videokaart ingebouwd op je moederbord en gebruikt die dan een deeltje van dat geheugen: bijv. 4 GB RAM en 1 GB RAM niet bruikbaar of voor video is dan 3 GB RAM. Begin je die videofile te spelen van 6 GB groot, gaat dat je videogeheugen in en terug uit, en als er tekort is, dan bouwt het programma geheugen bij op je harde schijf en dat is het 'wisselgeheugen'. Daarom zijn computers meestal traag, tenzij dat wisselgeheugen een SSD is en dus eigenlijk ook geheugenlatjes maar dan in je harde schijf ingebouwd (verbruikt ook bijna niets meer). Let wel: na lang gebruik, is ook de SSD niet meer zo goed als initieel (te lang om hier uit te leggen) en je kunt ook niet oneindig schrijven op die schijf zodat tegen de theorie in die geen levenslange garantie krijgt, maar slechts 2 à 5 jaar. Die schijf kan echter wel tegen stoten. Nog een laatste iets over een groot videobestand: Ik vergelijk het in de lessen een beetje eigenaardig met een oude Jaguar auto die twee benzinetanks heeft en die na elkaar moet uitrijden: Voor de gebruiker speelt het geen rol dat er twee tanks zijn i.p.v. een van bijv. 'elk 4 GB groot' doordat er niet meer plaats is op die in 1 X aanspreekbare locatie. Of met een LPG-wagen: als je die koud start, start je die best ook op benzine (elke LPG-wagen heeft nog een benzinetank) totdat de motor goed draait en op goedkoop gas verder rijdt. Je ssd is dan de programma-harde schijf die soepel en snel start, en je oude maar soms erg grote goedkope harde schijf is dan de grote LPG-tank waar je al je data op staan hebt. Laat weten of ik nog iets moet verduidelijken.

Andere antwoorden (2)

Dat extra geheugen is je virtuele geheugen
Nu je je partitie als NTFS heb geformateerd word een deel daarvan kennelijk gebruikt als virtueel geheugen.
maar wat ik wel raar vindt is dat dit normaal gesproken op de c schijf hoort te zitten ?
heb je misschien bij het opnieuw aansluiten van de externe schijf de readyboost optie gebruikt ?
het is virtueel geheugen gemaakt op de harde schijf het is vluchtig geheugen.
dus geen permanent geheugen
Je kan het gewoon zien veranderen, als je de externe schijf los haalt de pc herstart is het geheugen weer normaal.
(Lees meer...)
capthavoc
10 jaar geleden
Windows zoekt altijd naar mogelijkheden om het wisselbestandsgeheugen uit te breiden. De gebruiker kan zelf de grootte van zo'n wisselbestand instellen.
Normaliter staat zo'n wisselbestandssectie op de C:\ schijf van de eerste logische schijfeenheid. Maar al naar gelang van de ingestelde voorkeuren kan Windows alle aangesloten HD stations gebruiken om virtueel cachegeheugen aan te maken.
Standaard staat Windows ingesteld om alle aangesloten HD stations als wisselbestandsgeheugen te mogen gebruiken.

Het wisselbestandsgeheugen is een gereserveerd deel op een harde schijf dat door Windows als aanvulling op het fysieke geheugen wordt aangemaakt en dient om vaak voorkomende taken en/of berekeningen sneller uit te kunnen voeren of de processor en het aanwezige fysieke geheugen te ontlasten.
Dat doet Windows door datastromen vanuit de processor tijdelijk weg te schrijven naar de HD ipv naar de geheugenbank en deze ook weer op te halen vanaf de HD als deze weer nodig zijn.
Hiermee creëert Windows a.h.w. extra geheugen waarmee je fysieke geheugen wordt uitgebreid.

Standaard staat het wisselbestand op 1024 Mb en op 'Alle Stations'.
Je kan dit zelf vergroten al naar gelang de grootte van je HD's of zelfs op 0 zetten (geen wisselbestand) en je kan je voorkeuren veranderen zodat geen externe HD's voor wisselbestanden worden gebruikt.
Hoe groter je het wisselbestandsgeheugen maakt, hoe groter het getal wordt dat je als fysiek geheugen ter beschikking hebt.

Het enige nadeel van het wisselbestandsgeheugen is, is dat het trager is dan gegevens die direct naar en vanuit de geheugenbank (chips) verwerkt worden.
Immers, veel moet dan via de HD lopen en die is altijd een fractie langzamer dan DDR RAM geheugen.
Programma's en taakuitvoeringen die via een wisselbestand lopen zullen dus wat langzamer verlopen om te laden.
Daarbij geldt ook dat de HD's die ingezet zijn voor het wisselbestand veel vaker en harder moeten werken, dus meer activiteit hebben.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+