Astronomie

Bron: https://worldview.earthdata.nasa.gov

Regelmatig worden er opnames gemaakt van binaire systemen waarbij een zwart gat de naburige ster "aan het opeten" is. Materie stroomt van de ster naar het zwarte gat toe (waardoor er een grote acretion disk ontstaat).

Maar toen er nog 2 sterren waren, gebeurde dit niet. Dan zou het niet een stabiel systeem zijn geweest. En na de supernova die het zwarte gat heeft doen ontstaan, is een grote "drukgolf" langs de andere ster gegaan. Ze zijn in ieder geval niet dichter bij elkaar komen te staan.

Hoe kan het dan dat een binair systeem met een zwart gat (de massa van het zwarte gat is lichter dan dat de voorgaande ster was) toch de partner ster opslokt?

Bij Hawking radiation worden deeltjes materie-anitmaterie gevormd waarvan 1 van de 2 over de event horizon heen gaan waardoor ze niet meer kunnen anhilleren. Ofwel, 1 deeltje wordt opgenomen door het zwarte gat terwijl een ander deeltje de weg vervolgt. Hierdoor lijkt het alsof er een deeltje vanuit het zwarte gat is gekomen. Maar hoe komt het dan dat het zwarte gat lichter is geworden terwijl het deeltje niet vanuit het zwarte gat is gekomen (ofwel, waarom is dit het bewijs dat een zwart gat kan verdampen)?