Bron: © Canva, Instagram John de Wolf, Frans Bauer. Verhalen van bn-ers zijn een troost voor iedereen die te maken heeft met dementie.
Het was al een tijdje bekend dat de moeder van John de Wolf leed aan Alzheimer. Hij sprak er eerder over in verschillende programma’s. Vandaag komt nu een boek uit, waarin John de Wolf openhartig spreekt over de relatie met zijn moeder. Het boek ‘Ma ik ben het’ gaat over zijn moeder met Alzheimer, het verdriet en het liefdevolle afscheid.
Lees hier zijn en andere ervaringen van BN-ers met dementerende ouders.
Boek van Jonh de Wolf ‘Ma, ik ben het’ is nu verkrijgbaar
Voor velen is John de Wolf bekend als de stoere verdediger van Feyenoord. Achter dat stevige imago schuilt echter een kwetsbare kant. In zijn boek Ma, ik ben het vertelt hij over het afscheid nemen van zijn moeder Mar, die lijdt aan Alzheimer. Haar ziekte verandert wie ze is, maar één ding blijft: de liefde tussen moeder en zoon.
John noemt zichzelf een echt moederskind: “We hadden nooit ruzie, er was alleen maar liefde, respect en warmte.” Die band blijft, ondanks de ziekte.
John vertelt eerlijk dat hij soms bewust afstand moest nemen van zijn moeder. Lange tijd bezocht hij haar niet, simpelweg omdat het emotioneel te zwaar was. Zijn omgeving begreep dat niet altijd, maar de verzorgers gaven hem juist steun: “Voel je alsjeblieft niet schuldig.” Psychologen noemen dit ‘anticiperende rouw’: je neemt afscheid van hoe iemand was, nog vóór het echte afscheid.
Het moeilijke conflict: liefde en loslaten
Soms klinkt John’s uitspraak heftig: “Ik hoop uit pure liefde dat ze vandaag overlijdt.” Toch zegt hij dit uit mededogen. Zijn moeder had altijd gezegd niet zo te willen eindigen als haar eigen dementerende moeder. John respecteert haar wens en probeert zowel zijn moeder als zichzelf rust te geven.
De tekst gaat verder onder het bericht >>
Andere BN-ers en hun ervaringen met dementie
John de Wolf is niet de enige bekende Nederlander die openhartig spreekt over dementie in de familie. Zanger Frans Bauer deelt hoe hij zijn moeder steunt terwijl haar geheugen achteruitgaat, en benadrukt het belang van geduld en samen herinneringen ophalen.
Lees verder onder het bericht >>
Bekijk de ontroerende beelden van Frans Bauer met zijn moeder Wies, tijdens een recent optreden >>
Ook andere BN-ers, zoals actrice Carice van Houten, Heleen van Royen en presentator Gerard Joling, hebben publiekelijk verteld over hun ervaringen met ouders die dementeren.
Hun verhalen laten zien dat er veel manieren zijn om met deze ziekte om te gaan: sommige kiezen ervoor om veel tijd door te brengen bij hun ouder, anderen zoeken professionele hulp of nemen af en toe afstand om zelf te kunnen opladen.
Wat alle verhalen gemeen hebben, is de liefde en het respect voor de ouder dat altijd blijft bestaan, ook wanneer het afscheid nemen zwaar is.
Wat je kan leren leren uit het boek van John de Wolf
Iedereen gaat op een eigen manier om met dementie en rouw. Er is geen goed of fout. Zijn openhartigheid leert ons:
- Praat erover: delen helpt je minder alleen te voelen.
- Luister zonder oordeel: voor familie en mantelzorgers is dat belangrijk.
- Focus op liefde: ook al verandert iemand door ziekte, de band blijft.
- Houd vast aan veerkracht: Johns motto, “vaak gebarsten, nooit gebroken”, laat zien dat vallen en weer opstaan bij het leven hoort.
kijk ook: Documentaire Human Forever.
Johns verhaal biedt herkenning en troost voor iedereen die te maken heeft met dementie of rouw in de familie. Het belangrijkste? Blijf delen, luisteren en elkaar met liefde zien – net zoals John dat doet bij zijn moeder.
Bronnen:
John de Wolf, Talpa.