Bron: © Canva. Greenpace testte onder andere deze producten op de aanwezigheid van Hexaan.
Hexaan, een giftig oplosmiddel uit petroleum, blijkt in alledaagse voedingsmiddelen terecht te komen: van boter en eieren tot babymelk. Wetenschappers waarschuwen dat deze stof het zenuwstelsel kan beschadigen, vruchtbaarheid kan verminderen en zelfs wordt gelinkt aan Parkinson.
Terwijl de industrie doorgaat met het gebruik van hexaan, start de Europese voedselautoriteit een onderzoek om de normen te verscherpen. Voor ons rijst de vraag: wat komt er écht op ons bord terecht, en hoe gevaarlijk is het?
Wat is Hexaan?
Hexaan is een mengsel van koolwaterstoffen, waarvan n-hexaan de belangrijkste component is. Het wordt gebruikt als oplosmiddel om olie uit zaden te extraheren. Na de extractie wordt het mengsel verwarmd om het oplosmiddel te laten verdampen, maar restanten kunnen achterblijven in het eindproduct.
Daarnaast wordt de overgebleven oliekoek, die ook hexaanresten bevat, vaak gebruikt als veevoer, waardoor de stof via melk, eieren en vlees in de menselijke voedselketen terechtkomt.
Benieuwd naar het verschil tussen water en Hexaan? Bekijk dan de volgende video en lees daarna verder >>
https://www.youtube.com/watch?v=svqN2ADZD8E
Gezondheidsrisico’s van Hexaan
Hexaan is een giftig oplosmiddel dat aanzienlijke gevolgen kan hebben voor de gezondheid. De Europese autoriteiten hebben het geclassificeerd als neurotoxisch, wat betekent dat het het zenuwstelsel kan aantasten. Belangrijke risico’s zijn onder andere:
- Schade aan het zenuwstelsel: kan leiden tot tintelingen, spierzwakte en, bij langdurige blootstelling, aandoeningen zoals Parkinson.
- Verminderde vruchtbaarheid: hexaan kan de ontwikkeling van zaadcellen beïnvloeden en schadelijk zijn voor de voortplanting.
- Effecten op zuigelingen en kinderen: hun organen en zenuwstelsel zijn nog in ontwikkeling, waardoor ze extra kwetsbaar zijn voor de toxische effecten.
- Andere gezondheidsproblemen: mogelijk verstoring van het immuunsysteem en oogproblemen, zoals kleuren-zien-stoornissen.
Kortom, hexaan is niet alleen een industrieel oplosmiddel, maar vormt ook een verborgen risico in voeding, vooral bij langdurige of herhaalde blootstelling.
Huidige normen en beperkingen
De Europese wetgeving stelt maximumresidugehaltes (MRL’s) vast voor hexaan in voedingsmiddelen. Voor plantaardige oliën ligt deze norm op 1 mg/kg, terwijl voor sojaproducten een limiet van 30 mg/kg geldt.
Echter, deze normen zijn gebaseerd op studies uit 1996 met ratten en houden geen rekening met recente wetenschappelijke bevindingen. De EFSA heeft aangegeven dat deze verouderde studies niet langer voldoende zijn om de risico’s van hexaan correct in te schatten.
Acties en onderzoeken
In reactie op de bezorgdheid over hexaan heeft de EFSA een herbeoordeling van de veiligheid van hexaan als extractieoplosmiddel in voedselproductie aangekondigd. Deze herbeoordeling is noodzakelijk vanwege de verouderde gegevens en de noodzaak om de blootstelling aan hexaan nauwkeuriger te evalueren.
De EFSA heeft een openbare oproep gedaan voor relevante gegevens om deze herbeoordeling te ondersteunen.
De tekst gaat onder het bericht verder >>
Hexaan wordt uit petroleum gebruikt en is gebruikt als oplosmiddel in de voedingsindustrie.
— Dejardin.S (@dejardin_s) September 28, 2025
Dat het schadelijk zou zijn voor de gezondheid wordt nú onderzocht pic.twitter.com/HOOLHDNxz5
Wat kan je doen?
Als consument kun je stappen ondernemen om je blootstelling aan hexaan te minimaliseren:
- Kies voor biologische producten: In de biologische landbouw is het gebruik van hexaan verboden.
- Lees etiketten zorgvuldig: Let op de herkomst en productiemethoden van oliën en andere verwerkte voedingsmiddelen. Hoe? Je kunt het indirect herkennen: geraffineerde oliën (zoals soja-, zonnebloem- of maïsolie) zijn vaak met hexaan gewonnen, terwijl aanduidingen als koudgeperst, extra vierge of mechanisch geperst op een fles olijfolie juist aangeven dat er géén oplosmiddelen zijn gebruikt.
- Varieer je dieet: Door een gevarieerd dieet te volgen, verminder je de kans op overmatige blootstelling aan een enkele stof.
Bronnen
EFSA, Nieuwsblad, Eufic, Greenpeace