wat is de leeftijdgrens voor een minderjarige aanspreken met Meneer of mevrouw ?

"Jij" zeggen tegen een klant geeft een vertrouwelijke sfeer? Bij sommigen wellicht, voor veel andere is het een bron van irritatie. "U" is een vorm van respect. Ik heb hier al eens geschreven: je kunt wel van "u" naar "jij" maar omgekeerd niet.
Een bedrijf als Ikea wil kennelijk geen oudere klanten hebben die prijs stellen op een bepaalde vorm van beleefdheid, daar is het allemaal "jij" op de site en in documentatie. Ik denk dat veel mensen raar zouden kijken als hun huisarts tegen hen begon te "jij'en en te jou'en" of de loketambtemaar bij de gemeente.

Ik ben het met je eens tot het u zeggen tegen klanten, het gaat hier om de Mediamarkt en Mac Donalds, maar ook daar verwacht ik nog met u aangesproken te worden, tot het moment dat ik zelf zeg: "zeg maar jij". De klant bepaald die grens, niet de verkoper. Zowel bij de Mediamarkt, als bij Ikea ben ik nog nooit aangesproken met je of jij, ik vind dat niets te maken hebben met vertrouwen, vertrouwen van de klant win je door ze goed te informeren. Klanten komen (terug) naar je winkel omdat je goede informatie verstrekt, niet omdat ze vriendjes zoeken.

"Net zoals veel kinderen geen u meer zeggen tegen hun ouders." De eerste keer dat ik dat hoorde bij vrienden vond ik dat zo ontzettend raar, zo onpersoonlijk, zo ongeloofwaardig. Het wel of niet "u" zeggen is gewoon een lastige, bij opa's en oma's zeg ik het dan wel, maar ik zei het nooit tegen ooms en tantes, ook al zeiden hun kinderen wel u tegen hun ooms en tantes. Ik was er vrij vroeg van overtuigd dat "u" er vanzelf uit zou slijten. Als leraren het afdwongen vond ik dat ook altijd maar raar, vooral het argument, voor oudere mensen moet je respect hebben. Waarom? Het enige wat je hoeft te doen is niet doodgaan en dat gaat vaak vanzelf. Ik zal nooit iemand vragen me aan te spreken met u (nou ja behalve dan de leraren die dat afdwongen).

Nog een ding waarom de Engelse taal beter is. Daar heb je dat hele verzonnen probleem niet.

Toen ik met mijn vader werkte noemde ik hem altijd bij zijn naam. De enige die daar nog verbaasd op reageerden waren turken en marrokanen, die schijnen zelfs hun oudere broer niet bij naam te noemen maar altijd broer te zeggen. Dat ik mijn vader bij naam noemde en dat mijn vader dat stond te verdedigen was gewoon mooi om te zien. Was gewoon een complete non-issue bij mijn vader.

http://www.kennislink.nl/publicaties/u-of-jij-wat-moet-je-nou Zo groot het probleem is, zo simpel is de oplossing.

Ja het blijft een lastig onderwerp.
Maar ik zeg tegen iedereen jij, alleen mijn huisarts denk ik niet, maar daar kom ik nooit.
Als ik lezingen geef of mensen behandel, zeg ik ook altijd Je en jij en mochten mensen tegen mij wel U zeggen, dan spreek ik ze er op aan, met iedereen is gelijk, dus geen u a.u.b.
Onze kinderen zeggen ook geen u tegen hun ouders, maar de kinderen van mijn broer doen dat wel.
Het valt me op dat er steeds vaker geen u meer wordt gezegd, ook bij grote bedrijven.
In reclame op TV hoor je ook vaak geen u meer, worden er steeds meer.
En kijk eens hier op GV bijna nooit wordt ik aangesproken met U, terwijl ze weten, kunnen weten, dat ik een oudere man ben.
Ik vind het prima, weg met U, het schept alleen onnodig afstand.

Dat u niet met u maar met jij wordt aangesproken, komt misschien omdat u zich voorstelt met de voornaam ;;)) Ik mag dus Ed zeggen en dan zeg ik ook maar jij.

Niet mee eens Ed. Het tutoyeren veroorzaakt geen onnodige afstand maar onnodig respectloos gedrag .vaak. meestal misschien wel.
Ik word soms volkomen automatisch getutoyeerd en afhankelijk van de situatie ga ik daar tegenin. Online is het anders, de (nu) < 16 jarige zelfs kan je / iedereen aanspreken alsof je een vriendje bent. "C'est le ton qui fait la musique!" Absoluut, nochtans is het ook afhankelijk van de manier waarop, de context dus. Overigens vind ik het totaal onfatsoenlijk voor kinderen om wie dan ook , behalve hun eigen ouders wellicht , welke volwassene dan ook anders aan te spreken dan met *U* . Eigenlijk zou de regel beter kunnen zijn dat kinderen alleen hun vriendjes/vriendinnetjes/ leeftijds genootjes op vrolijke voet aanspreken met *JE* . Dat het mettertijd zal veranderen vast wel, zoals gezegd zijn er al bedrijven die te ver gaan door iedereen ongeacht leeftijd of wat dan ook , met je en jij aan te spreken. De tijd zal het leren.

In de tijd dat het gaat veranderen zitten we al midden in.
Je vind het al vrij normaal dat ze hier op GV geen u meer zeggen
Kijk dat is al het begin
Dat sommige bedrijven er ook al aan mee doen is voor hun puur eigen belang, ze passen zich aan, aan hun belangrijkste doelgroep.
Ik denk ook, dat het op het platte land, waar ik dus woon, ze op dat gebeid al verder zijn dan in de stad.
Immers, in een dorp kent iedereen ook iedereen en noemt men elkaar met de voornaam en daar past geen U bij.
Dus ja, de tijd zal het leren.

JoanDArc ja ik hoor het liefste gewoon Ed, of jij.
Prima niets mis mee.
Maar ook voor mij is dat een lastige weg geweest van U zeggen naar jij zeggen.
Ook ik ben niet zo opgevoed.
Maar ik merk heel sterk, als hier mensen komen voor een behandeling en ik direct je en jij zeg , en liever nog hun voornaam, dat alles veel vlotter verloopt.
Er is veel sneller een vertrouwensband.
Maar het blijft een lastig onderwerp.

eddijst, daar zeg je iets. Als er mensen komen voor een behandeling. Vreemd maar dan ligt het inderdaad ineens anders.
Hier in het Italiaanse Zuidtirool gaat Siezen voor Dutzen. Helemaal bij mensen die elkaar niet kennen. Ben vorig jaar voor het eerst bij een sportarts geweest. Wij kenden elkaar absoluut niet. Na alle administratieve handelingen sprong hij bij het begin van de behandelingen naadloos over van mijn achternaam naar gebruiken van mijn voornaam en Duzte er tijdens alle intensieve strijkages vrolijk op los. Met mevrouw (mij) was alles geregeld en Joan (ik) moest behandeld worden. Ik ben hem Dokter Christanell blijven noemen, het Du werd mij nl niet aangeboden. Men is hier op het gebied van distance streng in de leer. 's Lands wijs, 's Lands eer.
http://www.duden.de/sprachwissen/sprachratgeber/duzen-oder-siezen

Ed, nee, dat lees je verkeerd. Ik vind het niet "al vrij normaal" dat 'ze' hier op GV geen "U" meer zeggen. NEE, ik constateer DAT het zo is. Dat dit hier 'normaal' gevonden wordt. ...online... Precies " in een dorp kent iedereen ook iedereen en noemt men elkaar met de voornaam en daar past geen U bij." >>> daar kent iedereen ook iedereen<<< Kleinigheid die je eerder vergat! Hallo zeg... als dat niet alles verandert ... nou ja niet alles maar wel heel veel. Een kind blijft een kind of je het nu kent of niet. >>>In de tijd dat het gaat veranderen zitten we al midden in.<<< Klopt , ik schreef dit verkeerd, ik bedoelde te zeggen: Dat er dingen veranderen, ja dat is zo.
Kijk naar de taal. Tegenwoordig zeggen veel mensen "Het .gaat. veranderen." Ik schrijf nog steeds "Het .zal. veranderen." ook zo iets. Taal leeft, taal verandert. ... maar hoe en in welke mate >tu/vousvoyeren< veranderen zal... >>de tijd zal het leren<<

Ik vind niet dat je online moet verwachten dat men u zegt. Ik kijk amper naar namen en zeker niet naar foto's als ik antwoord geef en verder kan iemand zich wel voordoen als oud maar jong zijn en andersom. Op internet moet je echt dat vousvouyeren maar vergeten.

Zo ontstaat er hier nog een hele discussie, al teken dat tijden inderdaad veranderen, zoals dat altijd al zo is gebeurd. Bijzonder is het dat het in het Engels totaal niet bestaat

@Pelle =>Ik denk dat ook jij niet begrijpt wat ik schrijf.<=
Kan aan mij liggen.
Ik schrijf : >>>"Ik vind het niet "al vrij normaal" dat ‘ze’ hier op GV geen "U" meer zeggen. NEE, ik constateer DAT het zo is. Dat dit hier ‘normaal’ gevonden wordt. ...online…"<<< Verder heb jij helemaal gelijk dat "men" online zich zeker anders KAN voordoen , maar ja als je daar continu van uitgaat... nee ... dat vind ik geen goed idee. Hetzelfde als je hoort van mensen die een profiel maken op een datingsite ... waar ze zich anders voordoen, niet alleen worden sommige zaken aangedikt, ach ja, maar ook worden bepaalde dingen verzwegen of gewoon gelogen...
Dit geldt NIET automatisch voor iedereen. Er zijn altijd nog mensen, geen idee van het percentage hoor, die dit niet doen, die toch wel EERLIJK zijn. Dus uitgaan van negatief... vind ik wel erg =negatief= ...

Jodokus ik had het niet tegen jou maar tegen eddijst. Ik zeg heel vaak u IRL maar op internet begin ik daar niet aan. Heeft niets met respect te maken maar met de manier van omgaan. Die was er vroeger niet dus ik vind niet dat iemand moet vinden dat hij of zij met u aangesproken dient te worden op een site als dit. Het is weer anders in mailcontact wellicht.

Eddijst, in Engeland wordt het verschil tussen u en jij opgevangen door "madam" of "sir" toe te voegen.
Can I help you?, Can I help you sir?
You can buy it here, You can buy it here, madam.
Where do you come from? (altijd de vraag in Amerika)
Good morning madam, where do you come from?
Hello dear, tickets please!! Londen in de underground
Verschil moet er zijn ::)

Dat was ooit niet zo:
http://www.taalcanon.nl/vragen/waarom-kunnen-engelsen-geen-u-zeggen/ You is eigenlijk "u" en de andere vormen zijn verdwenen. "Verschil moet er zijn" Want? Ik zou juist zeggen we moeten van dat (onbestaande) verschil af, omdat we nu dus alleen verschil maken op leeftijd. Waarom verdient niet iedereen even respectvol aangesproken te worden?

MrTomaat Er zijn al heel wat beleefdheids vormen verdwenen in de tijd dat ik leef,
En al helemaal in het schrijven van brieven.
Toen ik al weer heel wat jaren geleden mijn brief eindigde met "vriendelijke groeten Ed" Vonden de meeste mensen dat maar niets.
Zo hoorde dat niet, zo had ik het niet geleerd
Inmiddels is dat ook weer algemeen veranderd met " vriendelijke groet" of met " een warme groet"
Maar ook toen was ik al " rebels" en hield het stug vol.
Ook begin ik een brief met " Hoi MrTomaat"
wat is er mis mee, zeg wat je denkt en voelt, al die stomme regeltjes!
Iedereen noemt me nu ook Ed
Zie dat ook op FB steeds vaker gebeuren.
En misschien gek genoeg ,vind ik dat meer respect uitstralen dan een U.
Onze taal is in een zeer snel thempo aan het veranderen, mede door internet.
Prima toch, blijf ik dus ook tegen jou, je zeggen:-)
Met vriendelijk groeten Ed

Ik sluit me eerder aan bij tomaat dan bij de stijve harken. Persoonlijk krijg ik er de rillingen van als ze me aanspreken met juffrouw/mevrouw. Zelfs in scholen waar de namen worden gebruikt is er nog steeds genoeg respect voor leerkrachten hoor. Al weet ik ook wel dat die beleefdheid er wel nodig is. Sommige hoge piefen zijn nu eenmaal snel op de tenen getrapt. Ze verschuilen zich achter u-vormen en titels. Spijtig genoeg zijn het net die groep die vaak mag beslissen op je aangenomen bent voor een job of niet. Je zelfbeeld moeten omhooghalen door anderen voor je te laten kruipen ... dat zijn slijmvormen. En het gaat echt niet over beleefdheidvormen dan hoor.
Het is niet omdat je u, mijnheer of wat dan ook zegt, dat je respect hebt voor die persoon. ECHT niet zelfs. En om eerlijk te zijn
Ik spreek gewoon tegen de pastoor als ik die zie, tegen mijn dokters, tegen de nonnen die ik tegenkom en ken, tegen mijn leerkrachten (net extra cursus aan het doen ), tandarts ...
meestal niet echt de naam maar gewoon 'gij' ( spreektaal dus ) Al is dat overal wel mensen die ik ken. Of waar ik klant bent (arts en zo ) Om eerlijk te zijn heb ik nog niet gelet op hoe ze me aanspreken bij de Quick en zo. Da ga ik vanaf nu toch eens doen. Dat is mijn mening.... over de zaak. Om nog maar te zwijgen over het seksistische verschil dat er is, want zelfs voor een min18man is mijnheer goed ( jongeheer gebruikt men nergens ) maar vrouwen moeten anders aangesproken worden.
En eigenlijk is mevrouw pas echt correct als je oud bent of getrouwd. Anders bijft het juffrouw? Alsof trouwen het grootste goed is voor een vrouw.

Ik zou de omgangsvormen op internet (inclusief Facebook Ed) niet als voorbeeld nemen over hoe je met elkaar omgaat. Het aantal lieden dat zich anoniem verbaal misdraagt is schrikbarend hoog, veel hoger dan in het dagelijks leven. Houden zo zou ik zeggen.

Kijk dat bedoel ik @Pelle, je zegt : "Ik kijk amper naar namen en zeker niet naar foto’s als ik antwoord geef.....etc." We gebruiken hier toch ...@naam... wanneer je iets aan iemand schrijft? Als je nou voortaan je bericht tot iemand richt. Voorkomt overbodige reacties... irritaties misschien zelfs :-) Zou wel handig zijn in ieder geval.

Ik koop al zelf dingen bij mediamarkt en ben 16 niemand die dat controleerde bij de bank wel namelijk

Bij ons thuis hebben wij onze ouders altijd met jij aangesproken maar nooit bij de voornaam. Het heeft de band niet persoonlijker gemaakt.
Het "jij" was voorbehouden voor onze ouders, tegen ieder ander zeiden wij u.

Allen al bij het woord tutoyeren, krijg ik rode vlekken in mijn nek.
Vroeger schreef je ook in een brief " Aan de weledele heer"' Nu is het voor mij : hoi Karel.
je eindigde een brief : "Hoogachtend verblijf ik" Destijds was ik een van de eerste die eindigde met " vriendelijk groeten"
Maar we hoeven niets te doen, het U zeggen slijt langzaam maar zeker weg, gaat vanzelf.
Of denkt : U : daar anders over?

Aan de weledele heer wordt als ouderwets beschouwd. Een tiener bij een restaurant die mij vraagt Heb je je keus al gemaakt ervaar ik als ongepast. Ieder zijn smaak.

Over wat jaren gaat dat met het U zeggen ook zo, we raken het helemaal kwijt.
Maar nu is er nog een generatie die graag U hoort zeggen.

Of het verschil tussen u en jij gaat verdwijnen, denk ik niet. Misschien keert zelfs de wal het schip. In Vlaanderen is de omgangstaal u en gij nog steeds gebruikelijk.

Ook in Franstalig België en in Frankrijk is het onbestaanbaar om te tutoyeren... dat is voorbehouden aan hele goede vrienden en sommige leden van de familie. Soms slaat het zelfs door , voor onze begrippen tenminste . Zowel in Franstalig België als in Frankrijk wordt personeel met vous aangesproken...