Hoelang kent men al het dragen van stropdas voor mannen?

Volgens verscheidene bronnen zijn de voorlopers van de huidige stropdas aan het einde van de zestiende eeuw in Engeland en Frankrijk verschenen.

Mannen droegen een jas die een wambuis heette. Ter versiering droegen zij een plooikraag rond hun hals. De plooikraag was in veel gevallen groot en soms verscheidene centimeters dik en leek wel op een molensteen die de nek omsloot. Hij was gemaakt van witte stof en werd gesteven om zijn vorm te behouden.
Op den duur werd de plooikraag vervangen door de zogenaamde slappe kraag. Dit was een witte kraag die de hele schouder bedekte en over de bovenarm viel. Deze kragen werden ook wel puntkragen genoemd. Ze werden onder andere door de puriteinen gedragen.

In de zeventiende eeuw gingen mannen onder de gebruikelijke lange jas een lange onderjas, een vest, dragen. Om hun nek droegen zij een lange halsdoek of sjaal, de cravate. Zij wikkelden deze een paar keer om hun hals en lieten de uiteinden over het vest vallen. Schilderijen uit de tweede helft van de zeventiende eeuw laten zien dat de cravate toen heel populair was.
Cravates werden gemaakt van mousseline, batist of zelfs van kant. De kanten cravates waren duur. Jacobus II van Engeland heeft volgens zeggen voor de kanten cravate voor zijn kroning 36 pond en 10 shilling betaald — destijds een aanzienlijk bedrag. Sommige kanten cravates waren groot. De beeltenis van Karel II in Westminster Abbey laat zien dat die van hem 15 centimeter breed en 85 centimeter lang was.

Er bestonden allerlei manieren om de cravate te knopen. Soms werd de cravate op haar plek gehouden met een zijden lint waarin dan onder de kin een grote strik werd gelegd. Dit soort halsdoek heette een solitaire. De strik leek op de hedendaagse vlinderdas. Naar verluidt waren er minstens honderd manieren om een cravate te strikken. Beau Brummell, een Engelsman die invloed had op de herenmode, heeft volgens zeggen eens een hele ochtend aan het knopen van één cravate besteed om die precies goed te krijgen.

In de jaren zestig van de negentiende eeuw begon de cravate met lange uiteinden op de hedendaagse stropdas te lijken en ook zo genoemd te worden. Overhemden met boorden waren in de mode gekomen. De stropdas werd onder de kin geknoopt en de lange uiteinden hingen op de borst. Dat was de eerste hedendaagse stropdas. Een ander soort stropdas, de vlinderdas, werd eind negentiende eeuw populair.