Wat gebeurt er met licht als het het einde van het heelal heeft bereikt?Komt het dan terug?

Question

Het heelal dijt uit dus er is een grens.

 · Accepted Answer

Nee,het licht komt niet "terug" .
Het heelal blijft,volgens de recente inzichten en waarnemingen in de astronomie,constant uitdijen,zélfs in toenemende mate.

Dit aan de hand van het waarnemen van de roodverschuiving (Doppler-effect: als een object zich met grote snelheid zich naar je TOE beweegt,dan wordt de lichtgolffrequentie korter en derhalve blauwer,
wanneer een object zich van je AF beweegt wordt de lichtgolffrequentie langeer en derhalve roder) in het licht dat tot ons komt van supernovae en verre melkwegstelsels.

Het licht kan uiterlijk van een afstand van 13,7 miljard lichtjaar tot ons komen,omdat dát de zgn. waarnemingshorizon is van "ons" heelal.

Waarom?Omdat het heelal 13,7 miljard jaar geleden is ontstaan door de Oerknal,waarbij energie en materie ontstonden.

Niet lang daarna ontstonden enorme waterstofwolken en later begonnen die licht uit te stralen d.m.v. de interacties der electrons.

Níets kan sneller dan het licht in ons heelal,dus licht van "verder" weg---d.w.z. > 13,7 miljard lichtjaar--- kan ons niet bereiken.

Andersom geldt dit óók: licht dat vanaf "hier" vertrokken is(13,7 miljard jaar geleden)  kan dus NIMMER  verder reiken dan 13,7 miljard lichtjaar.

Ons heelal dijt met een toenemende snelheid uit,zoals gesteld.
Echter,in het allereerste begin van z'n bestaan dijde het EXPONENTIEEL uit (de zgn. "kosmische inflatie").
En dat naar álle kanten tegelijk (3-dimensionaal gezien,dus NIET alleen het "oppervlak"  van het heelal ,maar het héle VOLUME dus: denk hierbij aan een ballon die opgeblazen wordt: niet alleen het oppervlak dijdt uit,maar ook het gas binnenin).

Er zijn dus "buiten"  ons heelal méérdere van dergelijke uitdijende regionen,zgn. Hubblevolumes genoemd: de RUIMTE zélf dijdt dus uit en t.o.v. ons kan de ruimte zichzelf wél "opblazen" (uitdijen) met een snelheid GROTER dan die van het licht: deze gebieden liggen nl. BUITEN de waarnemingshorizon van "ons heelal.

In deze is dit dus niet in tegenspraak met de beroemde stelling van Einstein,dat niets zich sneler dan he licht kan vortbewegen.

We leven dus in een "open"' universum,dus licht kan óók niet  "weerkaatsen"'  a.h.w. : het zou dan wel een erg hel verlicht universum zijn!

Bovendien suggereren waarnemingen met de WMAP-telescoop dat het universum a.h.w. "plat" is: géén of nauwelijks kromming vertoont.

 · Answer

dat weet niemand echt. Er zijn diverse theorien over het einde van het helaal, maar wat er echrt is, en echt gebeurt, dat is niet bekent.

 · Answer

Het heelal zet uit met de snelheid van het licht. Het licht kan het einde van het heelal dus nooit bereiken.

 · Answer

waarschijnlijk is het licht ''op' voordat het een eventueel einde van een uitdijend heelal bereikt.

 · Answer

Je kan het anders stellen:
Hoe komt het dat onze Aarde niet steeds verlicht is met al die miljarden sterren en melkwegstelsels rond ons.
Het antwoord is het zelfde en klinkt vrij sumier: Men weet het eigenlijk niet ,maar vermoedt dat het licht nog niet alle uithoeken van het heelal bereikt heeft , zodat het licht ons niet ten volle kan bereiken of zoals in Uw vraag ...zou het licht het eind van het heelal al bereikt hebben?

capthavoc · Answer

tja simpel gezegd als er al een einde aan het universum is dan licht er maar net aan wat de textuur en kleur is van die "wand" als een lamp op de muur denk ik. ik vermoed dat het geen solide wand is die alles absorbeert

 · Answer

Dat is nu net zo tof aan deze site: Dit soort vragen!

Ik ben niet alwetend, maar alvergetend, dus mijn visie hierop:

Naargelang je de deeltjestheorie aanhangt van fotonen dan wel de immateriële theorie van golven bij het licht (ene theorie sluit andere volgens mij niet uit), zit je met een beïnvloedbare dan wel een vaste snelheid.

Als de uitdijing zou stoppen (op dit moment zou er nog sprake zijn van een versnelling en misschien zelfs naar een snelheid BOVEN die van het licht doordat men absurde rekenfouten ontdekt die men niet kan verklaren), kun je zeggen dat het licht eigenlijk zou beginnen stoppen. Als het heelal dan weer dicht zou klappen (naar één punt of gelijk wat) als materie, dan zou je gelijk hebben dat het licht ook wel moet 'terugkeren'.

Maar het absurde van zo'n vragen zit in de taalperceptie 'wat gebeurt er' 'komt het terug' staan voor onze hersenen haaks op het zijn (to be or not to be, ook als we niet denken, 'gebeurt het', zoals Einstein die toeschouwer speelde maar het proces die toeschouwer misschien niet nodig had; ook in de LHC is men blind en bestudeert men gevolgen, niet iets wat men ziet, maar wat men 'meent dat er gebeurt, want absolute nulpunt meten is meteen het absolute nulpunt vernietigen met het meetinstrument'.

Het is een identiek vraag als: Zul je die vraag stellen nadat je dood bent? Tijdens mijn leven, hou ik van dit soort vragen, in elk geval.

In de wiskunde heeft men hetzelfde probleem: Iets eindigs gedeeld door nul, kan niet zegt men. Dat is juist en fout. Het is dan toch immers oneindig klein, als de hoek of zijde van een cirkel. Want iets eindigs X nul is opgeslorpt (zwart gat) ofte nul/nikske/nada/rien de knots. Maar iets oneindigs X nul geeft gelijk welk eindig getal.

Als het licht 'iets' is, zal het dus stoppen. Als het 'niets' is, zal het altijd doorgaan.

En als het stopt, zal het wellicht ook terugkeren. Tenzij er nog een fysische wet is die we niet kennen. Zoals Pi en Pi = pipi.

Speel eens met je echtgenote, je zult de oplossing vinden dat er aan de grenzen... geen grenzen zijn.  Liefs!

 · Answer

als men dat wist, wist men ook waaar het einde van het heelal was

Wat gebeurt er met licht als het het einde van het heelal heeft bereikt?Komt het dan terug?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (7)

Weet jij het beter..?