Kan middelpuntvliedende kracht gebruikt worden voor inertie aandrijving?

Je omschrijving is me niet helemaal duidelijk, maar ik lijk te begrijpen dat je een object heen en weer wil bewegen van de binnen naar de buitenkant van een wiel.
Wanneer je een massa naar het middelpunt van een draaiend wiel trekt dan gaat het wiel sneller draaien.

Een bekend voorbeeld daarvan is een ijsdanseres die een pirouette doet. Door zoveel mogelijk van haar massa zo dicht mogelijk bij het draaipunt te trekken gaat ze steeds sneller draaien.

Er zijn echter wel 2 problemen:

1) er is kracht en energie voor nodig om de massa van buiten naar binnen te trekken. De snelheid komt dus uit de toevoer van die energie. Het is dus geen gratis snelheid.

2) Er is al snel een eindpunt bereikt. Wanneer alle massa bij het middelpunt is aangekomen stokt het systeem van versnelling.
Door weer massa naar buiten te bewegen werkt dit andersom als de vorige beweging: het wiel zal vertragen.
Een systeem van telkens nieuwe massa aan de buitenkant toevoegen en in het midden laten verdwijnen, zal werken. Maar dit is een heel inefficiënt systeem omdat je al die massa aan de buitenkant ook op snelheid toe moet voegen. Anders raak je weer energie kwijt aan het versnellen van al die massa.

Kortom: nee, dit is geen praktisch systeem om als motor te dienen, tenzij we het over een hele korte periode hebben met een relatief vrij kleine versnelling.

Nee, dat kan niet.

Ik ga uit van een constructie waarbij er een gewicht aan een draadje van een motor zit en dat die motor dan hard om zijn as draait en daarbij beurtelings, het gewichtje naar zich toe trekt en weer laten vieren. Precies in het tempo zodat het trekken en vieren altijd aan dezelfde kant plaatsvindt (zo iets maken en het ook nog eens laten werken lijkt mij al een knappe prestatie!).

Wat je je dan voorstelt is dat met het laten en weer trekken er beweging naar een bepaalde kant van het hele systeem ontstaat. Dat is echter niet het geval. Het hele systeem, de motor, het touwtje en het gewicht, heeft een gemeenschappelijk zwaartepunt en het is het totaal aan krachten op dit zwaartepunt dat bepaald of het hele systeem beweegt. En het totaal is nul omdat het naar binnen trekken van het gewicht net zoveel energie kost als het weer laten vieren oplevert.

In de link een college van Walter Lewin over dit onderwerp. Op het einde zit een demo met twee wagentjes met veren ertussen waarbij zichtbaar wordt hoe de wagentjes zeer complexe bewegingen maken maar het gemeenschappelijk zwaartepunt in alle rust zijn weg gaat (je moet wel goed kijken want de film is op dat punt bepaald geen HD).