Hoe ontstaat elektriciteit?

Als je een magneet langs een koperdraad beweegt gaat er een piepklein stroompje lopen door de draad. Als je de draad oprolt, en je beweegt er een magneet langs, dan gaat er een grotere stroom lopen. Hoe groter de rol draad en hoe sterker de magneet, hoe groter de stroom.[De opgerolde koperdraad noemen we een spoel.] Een spoel en een magneet zitten in een dynamo. In de auto zit een dynamo en ook op je fiets zit er een. In de elektriciteitscentrale zitten er een heleboel. Die zijn heel groot. Zulke dynamo’s noemen we generatoren. Een dynamo kan op verschillende manieren worden aangedreven namelijk door stoom, water, zon, windmolens en benzine en dieselmotoren.

Elektriciteit is geen menselijke uitvinding. Het is al zo oud als de wereld. Sommige dingen zijn van zichzelf al elektrisch geladen. Ze hebben een positieve of een negatieve lading. Dit noemen we statische elektriciteit. Komen verschillende statische ladingen bij elkaar in de buurt dan krijg je een stroom van positief [=iets] naar negatief [=niets]. Dat is wat er gebeurt wanneer een positief geladen wolk bij de negatief geladen aarde in de buurt komt. Het gevolg is dat er een stroom gaat lopen van positief naar negatief. We zien dat als een vonk of bliksem. Een ander voorbeeld van statische elektriciteit is het aanraken van een plastic kam met je haar. Als je erg droog haar hebt en hard kamt, dan gaan je haren soms rechtop staan. Op zo’n moment moet je je kam eens bij een papiertje houden. De positief geladen kam trekt meteen het negatieve papiertje aan. Als je uit een auto stapt ben je wel eens statisch geladen door de bekleding van de stoel. Als je de deur aanraakt springt er een vonk over.