Wat onderscheidt de intuïtie van de redenering?

Intuïtie is niet voor je weggelegd. Jij bent een man.
Voor een vrouw is intuïtie heel belangrijk. Op die manier weet ze wat haar man fout gaat doen, nog voor hij eraan gedacht heeft.

Gevoel.
Zoals in:

‘k Heb geprobeerd om je te vergeten,
maar mijn gevoel wilde er niets van weten.
‘k Heb er voor gevochten keer op keer,
maar mijn gevoel wil meer en meer.

M’n verstand zegt, ik moet mijn gevoel onderdrukken,
maar jou helemaal vergeten, zal me wel nooit lukken.

etc. etc.

Vooral dat intuïtie heel intuïtief is, en redeneringen zijn vaak heel redelijk.

Mijn intuitie zegt dat jij dacht: kom ik gooi er nog eens een vraag tegenaan die niet redelijk is te beantwoorden. Dat is het onderscheid.

Het gevoel. Of juist het verstand.
Intuitie is het eerste wat in je opkomt, het eerste gevoel bij een vraagstuk, een probleem, een keus of een voorval.
Redenering (waarin het woord rede=verstand) komt pas in een latere fase, als de intuitie eigenlijk het te volgen pad al een beetje heeft gebaand. Daarin ga je verstandelijk alle voors en tegens na en weegt ze tegen elkaar af voor je je een oordeel vormt of een beslissing neemt.

In de praktijk is het vooral bij grote keuzes belangrijk beiden te gebruiken ; niet helemaal tegen je gevoel in gaan, maar ook niet je verstand opzij zetten. Feitelijk gaan ze dus hand in hand.

Wie zich uitsluitend laat lijden door zijn intuitie, kan op die manier heel verkeerde keuzes maken of oordelen vormen, mar als hij zijn intuitie als heilig beschouwd, zal hij de gevolgen daarvan aanvaarden. Wie zich uitsluitend laat leiden door zijn verstand, zal ook af en toe verkeerde keuzes maken, maar die altijd voor zichzelf weer recht kunnen redeneren. Een subtiel samenspel van beiden werkt in de praktijk het best.

Kiezen tussen het paarse en het rode bloesje KUN je geheel op gevoel doen, met het risico dat je bij die paarse achteraf niks hebt om aan te trekken, zodat je er een broek bij moet kopen of het bloesje eeuwig in je kast blijft hangen. Of geheel met je verstand en besluiten dat de minder mooie kleur een vele malen betere aanvulling voor je garderobe is.

Moet je echter kiezen voor iets belangrijkers, een huis, of een partner, of gezinsuitbreiding, dan is het prettig tevoren al je verstandelijke argumenten naast je gevoelens te leggen. Kortom ; volg je gevoel, maar niet blindelings.

"Wat onderscheidt de intuïtie van de redenering?"

Nou, je middenrif!

Boven je middenrif bevindt zich de redenering en onder je middenrif je intuïtie!

Intuïtie is handelen en denken naar je gevoel, zonder het te beredeneren.
Bij het redeneren gebruik je niet je gevoel maar je verstand.
Vrouwen zijn vaak beter met het eerste .
Mannen zijn vaak beter met het tweede.
En natuurlijk als je het echt goed wil doen, gebruik je het alle twee,

Intuitie komt vanuit de onderbuik
redenering komt vanuit het hoofd

intuitie komt voort uit gevoel
redenering komt voort uit creatie (gedachten)

Redenering doe je met je verstand.

Intuïtie komt vanuit je gevoel.

Het is goed om deze twee goed in balans te hebben, je gevoel en verstand.

Je intuïtie is wel vaak de beste aangever!

Met een redenering kun je wat krom is recht maken.
Met je intuïtie weet je drommels goed hoe iets zit.

Intuïtie is wat er zonder denken het eerst in je opkomt... dat lijkt wel wat op instinct...
En mannen hebben het dus ook wel degelijk!

Het verschil met redenering is dat intuïtie meer je gevoel volgt, en redenering meer je verstand.

Het gekke is, dat bij veel ingewikkelde problemen de intuïtie achteraf vaak de beste oplossing was geweest...jammer dat het dan vaak weggeredeneerd is....

Je mag dus best op je intuïtie vertrouwen... als het je lukt...

Intuitie is iets van jezelf. Niet beinvloedbaar.

Een redenering is vaak iets wat je geleerd hebt, goed of niet.

Intutie zou je ook kunnen zien als iets meer dierlijks; een soort instinct. Dieren zien wij niet logisch redeneren.

'Hm, als ik nou eens lief ben vandaag krijg ik vast meer eten'